sábado, 25 de abril de 2020

RUTA DEL SILENCIO. VILLANUEVA DE OSCOS(ASTURIAS) PR.AS-209

En novembro de 2015 o noso pequeno grupo volveu aos Oscos e é que estas terras téñennos namorados!! Pertencen á Reserva da Biosfera con nome de Oscos Eo Terras de Burón e as rutas de sendeirismo que teñen son espectaculares.
Desta vez fomos ao concello de Villanueva de Oscos para facer a ruta del silencio chamada así porque pasa por aldeas abandonadas e frondosos bosques onde só se escoitan de fondo os sons da natureza. Hai silencio total!!

CARACTERÍSTICAS DA RUTA:


Lonxitude: 12km.
Dificultade: Media
Ruta circular ben sinalizada

DESCRIPCIÓN DA RUTA:
Esta ruta empeza e remata na aldea semiabandonada de S. Cristobal a 750m de altitude e a 3km. de Villanueva.
Ubicación de S. Cristobal
Aparcamos na  praza da vila:

Hai unha parte restaurada

E outra parte abandonada

Estamos altos e vemos o mar de nubes:

Iniciamos un curto pero forte descenso cara ao río Ahío ou Bobia por un bosque precioso:


Chegamos ao río Ahío e cruzámolo por unha ponte de pedra:

Deseguida collemos un sendeiro nunha zigzagueante subida que nos alonxa do río. No medio, paramos a descansar:
Que veríamos aló ao lonxe?

Despois de subir ata 600m. de altura, chegamos á aldea abandonada de Mourelle. Aquí non chega ningunha carretera, a vida sería difícil.

Fomos atopando froitos no camiño:

E como xa estábamos moi altos, vemos espectaculares panorámicas do Val da Serra da Bobia


Continuamos agora por unha pista forestal algo pedragosa en dirección ao Pico Balongo. A costa, a algunhas faisenos algo dura, menos mal que é curta( 1,5km aprx.)

Xa no Pico Balongo:

Vistas dende o Pico Balongo:


Despois deste pico, a ruta vai subindo e baixando ata chegar a Brusquete, outra aldea abandonada. Todo é silencio...
Levamos andado 8km.


Iniciamos agora un descenso moi pronunciado, cara á cascada de Celón.
O descenso é tan acusado que ata puxeron cordas para agarrarse. Hai que baixar con moito coidado pero aínda así, algunha do grupo levou máis dunha cuada sen consecuencias.



Cruzamos esta ponte:

E para ir á cascada de Celón temos que desviarnos da ruta 300 m. pero vale moito a pena:
Na cascada. O sendeirismo produce este sorriso feliz
No precioso sendeiro que leva á cascada
Unha vez visitada a fervenza, retrocedemos e tomamos de novo a ruta que nos vai levar de novo a S. cristobal pasando polo muíño da Bobia:

Agora ascendemos fortemente ata chegar de novo a S. Cristobal. Collemos os coches e dixímonos a Villanueva para comer en Casa Perales

E ao rematar, demos un paseíño pola vila:


Ningún comentario:

Publicar un comentario