Voltar a Taramundi sempre me dá satisfacción, as súas rutas son preciosas e as aldeas deste concello son pequenas, recónditas, ben coidadas...unha marabilla camiñar por lugares que seguen a conservar o sabor do auténtico, do autóctono en cada recuncho!!
Xa fixen a maioría das rutas deste municipio, penso que me faltaba esta e outra máis.
A de hoxe foi unha ruta espectacular pola paisaxe entre ábores autóctonas, coa auga do Rego das Mestas e aldeas preciosas, especialmente destaco Os Teixois onde tivemos ocasión de facer unha visita guiada polos seus inxenios hidráulicos e de xantar no restaurante O Mazo.
Características desta ruta:
Lonxitude: 11,5 km (o meu track marca 13, 6 pero hai que restarlle case dous que fixemos ao revés)
Dificultade: Moderada, por certo desnivel e porque tiña algún tramo, de baixada sobre todo, onde hai que levar coidado polas pedras soltas que hai.
Ruta circular perfectamente sinalizada (facede caso aos sinais e NON a moitos tracks antigos que están desactualizados, xa que actualmente a ruta non pasa polo lugar de Almallos)
O meu track en WIKILOC (OLLO: eu seguín un track do concello que supuxen estaría ben pero tamén está sen actualizar. NON hai que ir a nada a Almallos. Antes de chegar aquí hai que pillar á dereita como mandan os sinais!)
Descripción da ruta:
Esta ruta ten inicio e fin na aldea de O Teixo que pertence á parroquia de Bres. Xunto á área recreativa hai sitio para aparcar e é o punto oficial de inicio e fin desta ruta. A área está ben descoidada, sen rozar e con zonas onde medran os toxos. Imaxinamos que coa chegada próxima da primavera adecentarán o lugar.
O Teixo está a unha altitude de 630m. Nótase un frío xélido. Estamos a primeiros de marzo.
Pasamos por diante deste establecemento que estaba pechado. Chámase "El Teixo Rural" . Foi a antiga escola do lugar e despois un albergue que foi reformado para convertirse nun aloxamento rural con gran capacidade.
 |
| El teixorural |
Seguimos uns metros máis pola estrada e pasamos polo medio da aldea.
 |
| O Teixo |
O Teixo é un lugar moi pequeno (haberá 5 ou 6 vivendas) pero moi ben coidadas. Todas as casas están restauradas e unha delas funciona como casa de Turismo Rural.
Deseguida deixamos o asfalto para pillar un camiño á dereita.
Imos baixando ata chegar ao Rego das Mestas que temos que cruzar por esta ponte tan rústica.
 |
| Rego das Mestas. |
Agora xa subimos (é unha subida lixeira que se leva ben) por un camiño onde vemos moitos acivros.
Por aquí todo é arboreda autóctona esperando que chegue a primavera.
Aló enriba vemos a aldea de Santa Mariña. Por alí hai que pasar, así que queda aínda unha subidiña...
Cara á dereita vemos perfectamente, agora que estamos a boa altura, a aldea de O Teixo de onde partimos.
E chegamos á fermosa aldea de Santamarina que pertence á parroquia de Veigas. |
| Santa Mariña |
Esta aldea ten unhas vistas incribles, por algo está a case 700m. de altitude.
 |
| Santa Mariña |
En Santa Mariña temos o exemplo da arquitectura rural propia do occidente asturiano, sólida e austera con muros de pedra vista e cubertas de pizarra.
 |
| Santa Mariña |
Falamos cunha muller que nos contou que a aldea actualmente ten vida, grazas á xente de fóra de Galicia que mercou algunhas destas casas e as restaurou.
 |
| Santa Mariña |
Vista xeral da aldea que nos chamou a atención polo fermosa e limpa que estaba. |
| Santa Mariña |
Retrocedemos co pensamento ao pasado desta zona que agora nos parece moi fermosa. Imos imaxinala sen luz, sen estradas, con camiños cheos de lama en inverno e traballando eses prados que vemos con tanta pendente...sen dúbida había ser daquela unha vida ben difícil.
Cando xa pensábamos que a aldea rematara, atopamos aínda máis arriba outro grupiño de vivendas, todas elas restauradas.
 |
| Santa Mariña |
Fermosos cabozos tan parecidos aos nosos galegos xa que estamos moi cerca. Son de pedra e madeira e coa cuberta de pizarra.
 |
| Cabozo en Santa Mariña |
Outro fermoso cabozo ben restaurado. |
| Cabozo en Santa Mariña |
Vemos "A Casoa", unha inmensa vivenda destinada ao Turismo Rural. |
| A Casoa |
Frente a A Casoa, na parte máis alta de Santa Mariña, temos a capela dedicada a esta santa. Pénsase que é da I. Media aínda que con modificacións ao longo dos séculos. Está catalogada como Ben de Interese Cultural.
 |
| Capela de Santa Mariña |
Despois dunha paradiña nesta aldea para desfrutala e fotografala ben, continuamos o noso camiñar ata atopar unha estrada local.
Aos pucos metros HAI QUE PILLAR Á DEREITA por onde mandan os sinais. Antigamente a ruta non ía por aquí senón que chegaba ata Almallos (seguindo a estrada, un pouco máis adiante) pero eso cambiou. NON hai que ir a Almallos a nada.
 |
| Torcer á dereita. |
Agora iremos en constante descenso entre castiñeiros e carballos.
Chegamos a unha estrada que cruzamos.
Baixamos por un fermoso carreiro; xa estamos chegando aos
Teixois.
Aparecen os prados, os coches...axiña chegamos.
Vemos no outro lado a
Ermida de Santo Domingo do S. XVIII.
Eu non sei se é o mesmo, pero noutras ocasións que estiven aquí había un burriño tamén no mesmo sitio.
Aproveitando que a ruta pasa por aquí, tíñamos concertada unha visita ao museo etnográfico: aparellos antigos que funcionaban coa forza da auga. O 1º que nos ensinan é o Muíño que poñen a funcionar.
Despois poñen a funcionar a
Roda de Afiar, afiando unha brosa e o rapaz que fai de guía vai explicando ao memso tempo todo o proceso.
Tamén pon a funcionar un
Batán.
E por último, entramos na ferraría que se conserva tal cual era e aí pon a funcionar o mazo para ablandar o ferro despois de quentalo na fragua.
Os mazos e ferrarías tiveron gran importancia no occidente de Asturias nos S. XVIII e XIX.
Tamén vimos en funcionamento unha pequena
Central Eléctrica.A restauración total deste complexo iniciouse en 1989 aínda que xa dende 1980 está aberta ao público.
Os Teixois é unha aldea pequena onde destacan os aparellos anteriores que previa reserva se poden contemplar e ver en funcionamento coas explicacións dun guía. Este conxunto etnográfico está considerado Ben de Interese Cultural.
Os Teixois, ao pé do Rego das Mestas que é o que dá impulso aos aparellos que vimos, está nun entorno moi fermoso formado bosques autóctonos, desniveis, sendeiros rurais e casas de pedra.
Nos Teixois hai recunchos para o desfrute e o relax.
Os Teixois estivo abandonada durante anos ata que nos anos 80 empezou a súa recuperación e actualmente é un lugar moi visitado e coñecido. A aldea coas casas, a capela, varios hórreos, un restaurante, un bar...pódese visitar por libre, pero para acceder ao conxunto etnográfico formado polos aparellos hidráulicos mencionados ten que ser cunha visita guiada que actualmente custa 5€.
 |
| Os Teixois |
Os Teixois está nun val atravesado polo
Rego das Mestas.
Outra vista da aldea.
 |
| Os Teixois |
Abandonamos este fermoso lugar camiñando ao pé do
Rego das Mestas.
Unha paisaxe sacada dun conto!!
Pasamos pola
Central Eléctrica das Mestas na beira do Rego do mesmo nome. A ponte de madeira que hai para cruzalo vese noviña, non hai moito que a deberon colocar.
A Central Eléctrica:
Moi cerca da antiga central eléctrica atopamos a aldea abandonada de
As Mestas. Este nome deriva de que aquí, neste lugar, mestúranse (mesta= mezcla) varios regueiros que baixan da serra de Ouroso e dan lugar a este.
Unha moi antiga ponte permite cruzar o rego e vemos unha edificación onde houbo un mazo que funcionou pouco tempo. Sobre as súas ruinas, instalouse unha
aira de mallar.
Neste lugar hoxe completamente abandonado houbo vida. Xunto á casa houbo unha ferraría ademais doutras que están escondidas entre a maleza pola ladeira arriba.
 |
| As Mestas |
Pouco a pouco imos estando máis cerca do
Teixo. Ás veces subimos e outras imos en chao...
Alço enriba xa vemos O Teixo. Non hai camiño para ir recto (tamén sería unha tremenda subida!) Imos dar un pequeno rodeo e axiña chegaremos ao final desta marabillosa ruta.
Páxinas web consultadas:https://www.turismoasturias.es/organiza-tu-viaje/donde-dormir/turismo-rural/casas-de-aldea-compartido/a-casoa-santamarina
https://patrimonio-religioso.asturias.me/comarca-de-oscos-eo/c/0/i/85736678/ermita-de-santa-marina
