Hoxe fómonos ao occidente asturiano (onde estes día por desgraza houbo varios incendios e tivemos ocasión de comprobalo, vendo en directo ao pé da autovía A8, os restos das queimas e aínda o cheiro a lume)
Fomos ata a parroquia de S. Martín de Luiña no concello de Cudillero onde a nosa ruta de hoxe transcorreu toda ela dentro desa parrqouia.
Unha ruta que combina mar e monte e que é atractiva e fácil. Como agora as tardes xa son longas e a ruta a fixemos pola mañá, despois do xantar fomos ver o Cabo e Faro Vídio e a Praia do Silencio dentro do mesmo concello.
Características da ruta:
- Lonxitude: 10,2 km.
- Dificultade: fácil
-Ruta circular bastante ben sinalizada, agás nun cruce. Deixo o meu track en WIKILOC
A miña calificación desta ruta: 🔆🔆🔆
Descripción:
Arrancamos dende Lamuño que pertence á parroquia de S. Martín de Luiña, dende a pequena prazoleta que se ve na foto e onde hai espazo para aparcar.
|
Inicio de ruta |
Seguindo un track coma case sempre camiñamos uns metros por entre unhas casas.
Empezando ruta
Deseguida abandonamos as casas xirando á esquerda por un camiño:
Nano, o canciño, tamén camiña.
Atravesamos o Monte Valsera poboado de altos piñeiros:
|
Monte Valsera |
No Monte Valsera hai unha área recreativa que dispón de mesas, bancos, barbacoas, fonte e unha gran zona de xogos para nenos cun parque infantil ben equipado. Todo en medio dun inmenso e fermoso piñeiral.
|
Área recreativa de Monte Valsera |
Desembocamos no medio dunhas casas en La Tejera, cruzamos unha estrada local e introducímosnos de novo no monte:
|
La Tejera |
De novo nos metemos nun piñeiral:
|
Piñeiral |
Atravesamos unha ponte sobre a A8.
E seguimos no monte por pistas ben acondicionadas nas que atopamos xentes de casas veciñas paseando.
A paisaxe empeza a cambiar xa que vemos plantacións de eucaliptos
Nun claro, ao lonxe, vemos unha vila que penso que é S. Martín de Luiña. |
Vistas |
Baixamos agora por unha pista de monte rodeada de eucaliptos. Para min este é o tramo máis feo, menos mal que é curto.
|
Pista de monte |
Nun claro vemos montañas, prados e poboacións do concello de Cudillero. |
Vistas |
Chegamos a Mumayor da parroquia de S. Martín de Luiña
|
Mumayor |
Non atravesamos Mumayor, senón que xiramos á esquerda vendo a A8 que teremos que atrvesar de novo.A partires de Mumayor, compartimos un tramo da nosa ruta co Camiño Norte de Santiago pero en sentido contrario, de feito atopamos varias persoas que o estaban facendo.
|
Banco na ruta que compartimos co Camiño de Santiago |
Aquí vemos as 3 pontes en Artedo: ao lonxe de todo a do tren; a máis alta, é o actual viaducto da A8 e a que queda máis preto de nós, máis baixa, é o antigo viaducto agora en desuso.
Temos que pillar agora á esquerda deixando a estrada.
Pasamos por debaixo dos dous viaductos , o actual da A8 que é o máis alto da Autovía do Cantábrico, e o antigo.
|
Cruzamos os viaductos por debaixo |
Os camiños da ruta son de momento moi doados de camiñar e a paisaxe é variada e fermosa. |
Unha típica paneira asturiana |
Chegamos á beira do río Uncín que desembocará algo máis adiante na praia de La Concha. Non cruzaremos a ponte, seguimos de frente.
Entramos agora nunha pasarela de madeira que nos vai levar ata a praia polo medio do esteiro que forma o río Uncín na súa desembocadura. Un espazo natural moi fermoso e cheo de vida onde vimos unha fermosa estampa de una parrula con seus parruliños moi pequenos e outros dous fermosos exemplares adultos.
|
Entrada ao esteiro que forma o río Uncín na súa desembocadura |
A pasarela debe medir uns 200m. aprox. |
Pasarela de madeira |
Dous parrulos adultos pousados no tronco da árbore
|
Parrulos |
Este pequeno percorrido que xa nos achega á praia, é ben fermoso!! |
Pasarela |
Unha ponte de madeira cruza o río na súa desembocadura para poder acceder ao outro lado da praia. |
Ponte de madeira cruzando o río Uncín. |
A praia de A Concha é pequena, moi resgardada e en lugar de area, case todo son pedras. Ten un restaurante á beira e é moi frecuentada. Onte, domingo de Ramos, había xa moita xente paseando, tomando algo, comendo...
|
Praia A Concha |
Abandonamos esta praia despois de tomar algo e descansar no restaurante Casa Miguel. |
Restaurante Casa Miguel na praia de A Concha |
O acceso a esta praia por este lado son unhas escaleiras. |
Escaleiras de acceso á praia |
Subimos uns metros por estrada
Dende o alto vemos a praia outra vez e as casas que a rodean: |
Praia de A Concha e o seu entorno. |
O track lévanos agora a atravesar un monte no que a pista está moi descoidada. É o tramo peor do percorrido pero aínda así pasamos ben polos lados, sen picarnos cos toxos. |
Toxos no camiño |
O camiño anterior son moi poucos metros, desenguida desembocamos nun estreito carreiro que nos leva á unha estrada local en Lamuño:
Sorpréndenos ver o que semella un castelo :
|
Un castelo en Lamuño? |
Resulta que non é un castelo, é unha casa que fixo un home coas súas propias mans e na parte superior deulle forma de castelo.
|
Casa- Castelo |
Como queríamos ver de cerca o castelo e a ruta non pasa por diante desviámonos uns metros da ruta oficial para achegarnos e o 1º que vemos é esta entrada señorial:
|
Entrada á casa- castelo
Visto de cerca, o castelo é unha casa sen rematar. A parte inferior parece unha vivenda normal e a superior ten forma de castelo
Moi cerca pero case oculta polas construccións adxacentes, temos a capela do Rosario, tamén chamada A China, porque ten unha Virxe con rasgos orientais que apareceu seica nun barco que naufragou no S. XVIII. A imaxe apareceu frotando na praia da Concha. A capela é de propiedade privada e está unida á casa que se ve na foto por medio dunha habitación. Casa, paneira e torre da capela do Rosario ao da China
Estamos cruzando a vila de Lamuño que nos sorprendeu polas inmensas e luxosas vivendas que hai. Lamuño
Outra capela que hai nesta vila é a do Consuelo e tamén é de propiedade privada. Vímola de casualidade xa que está solapada entre as casas. Capela do Consuelo
Na seguinte foto vemos a tenda Casa Celsa que é centenaria e estivo sempre en mans da mesma familia. Aquí podes atopar case de todo e é ademais un lugar de reunión para os veciños de Lamuño. Tenda centenaria Casa Celsa
Deseguida chegamos ao sitio onde deixáramos os coches só que o fixemos por outro lado. Punto de incio e fin de ruta
Ao rematar fomos comer a Restaurante Maribel ubicado en S. Juan de Piñera, unha parroquia de Cudillero. Cando reservei, o comedor xa estaba cheo e tivemos que comer no bar ao igual ca outra xente. Saimos satisfeitos: moi bo prezo para ser domingo (16€ o menú) De primeiro tiñan pote asturiano e ensaladilla (o pote estaba boísimo) e de segundos bacalao rebozado con tomate e codillo asado. O bacalao estaba bo aínda que case frío. Os postres eran todos caseiros e tamén ben. O servizo, moi bo. Dous rapaces moi atentos. Despois de comer e como as tardes xa son longas fomos ata Cabo Vidio e a Praia do Silenzo, tamén no concello de Cudillero.
O Cabo Vidio é un dos máis importantes de Asturias e dende el podemos divisar en días despexados Estaca de Bares á esquerda e Cabo de Peñas á dereita. O entorno de Cabo Vídio é moi perigoso para a navegación pola multitude de illotes que hai, por eso en 1950 empezou a funcionar este faro que tivo un fareiro ata 1993. No ano 2021 rehabilitouse o faro, derribando a casa anexa do fareiro e modernizando os equipos de sinal marítima. Faro de Cabo Vídio
Unha ruta de case 2km. percorre os cantís de C. Vídio de 80m. de altura. Cantís de Cabo Vídio
Un compañeiro de ruta sinala o lugar no que vemos Cabo Peñas.
Podemos dar a volta ao faro pero con moitísima precaución xa que non hai ningún tipo de protección e hai que pasar por lugares estreitos, o mellor é pegarse ao muro, así non corremos perigo. Unha caída dende aí coa altura que hai, sería mortal.
Na foto seguinte vemos a Iglesiona de Vídio, unha cova formada pola erosión das olas que se pode visitar en baixamar. Iglesiona de Vídio
Despois fomos ata a Praia do Silencio ou Gavieiro que está cerca. Esta praia, formando unha cuncha rodeada de enormes moles rochosas é un remanso de paz e tranquilidade con augas cristalinas. Unha praia salvaxe e paradisíaca. Debido ao seu emprazamento que fai difícil chegar ata ela non está masificada, aínda que cada vez é máis a xente que se achega a ela e aínda que non todo o mundo baixa ata o areal porque non chega o coche abaixo de todo e porque despois hai bastantes escaleiras para acceder á beira da auga. Este día que nós fomos, había bastante xente, sobre todo na parte de arriba e moitos coches (incluso unha autocaravana que tivo que facer moitas maniobras para poder sair de alí). A estrada para chegar é estreita e está en moi mal estado con grandes socavóns nalgún tramo. |
|
Praia do Silenzo |
|
Praia do Silenzo |
Páxinas web consultadas:
https://guiadeasturias.com/lugar/lugar-magico-te-sorprendera-visita-la-iglesiona-del-cabo-vidio-considerada-la-cupula-del-cantabrico/
https://viajeros30.com/2018/10/21/playa-del-silencio-asturias/
Ningún comentario:
Publicar un comentario