SOUTO DE CONSTANTÍN/ARANDEDO (BARALLA)

 O nome desta ruta non se corresponde co que máis abunda no percorrido da mesma, que son os carballos. Vense numerosas carballeiras e outras árbores como acivros, bidueiras, piñeiros, eucaliptos e tamén castiñeiros pero formando un souto só hai o de Constantín e ademais non é grande.

En Baralla fixemos oura ruta que lembro como fermosa, foi a chamada Dubio/río Neira que está homologada. Pódese ver AQUÍ

Características da ruta: 

Lonxitude: 9, 2 km.

Dificultade: fácil

Ruta circular sinalizada bastante ben aínda que nalgún cruce faltan sinais o que pode levar a dúbidas. para evitalas, deixo o meu track en WIKILOC

Descripción:

O inicio desta ruta está na N-VI un pouco despois de pasar Baralla camiño a Becerreá. Na foto vemos o lugar de inicio; aquí hai sitio para deixar o coche.

Comenzo e final da ruta

Na parroquia de Constantín empeza e remata a ruta. O concello de Baralla ten 30 parroquias.

Baralla é un concello que pertence á comarca dos Ancares lucenses.

O 60 % da poboación dedícase ao sector primario, ocupándose en explotacións mixtas con gandería, aproveitamento forestal e agricultura. Destaca a gandería, especialmente de vacas de carne e leite, ademais dos porcos, ovellas e cabras. 

Baralla

A ruta empeza en subida suave por un camiño tradicional.

Dende unha altitude de case 600m. temos vistas a Baralla e á autovía A-6.

Aínda que a inmensa maioría da paisaxe que contemplamos é de árbores autóctonas, tamén poidemos ver eucaliptos.

Carballos, moitos carballos.

Aínda que o nome desta ruta fala dun souto, foron moitas máis as carballeiras que vimos.

A paisaxe cambia agora, ao ganar altitude:

 

Dende a máxima altitude desra ruta (753m.) temos estas vistas.

O outono empeza a facer xa acto de presenza como se pode ver no castiñeiro da dereita.

Agora temos unha baixada con bastante desnivel . O tramo seguinte, ata o final da ruta, coincide coa Vía Kuning a Santiago.

É unha baixada moi curta que desemboca nunhas casas abandonadas. Estamos no que foi unha antiga área de descanso na N-VI (A Raposeira) na parroquia de Penamaior, xa no concello de Becerreá.

Esta antiga área de descaso foi hoxe o meu "comedor", á sombra, frente á casa que vemos.

Agora hai que camiñar uns metros (moi poucos) polo arcén da N-VI. Seguimos no concello de Becerreá.

É unha marabilla ver estes bosuqes autóctonos que empezan a tomar cores outonais.

Un freixo pequeno mirando o verde prado...

Un pouco antes do letreiro que indica que empeza o concello de Baralla, torcemos á esquerda para pillar un camiño.

Un camiño tradicional polos que me presta camiñar.


 Cruzamos o Rego do Convento, un afluente do río Neira.

Estamos no lugar de S. Xoán, concello de Becerreá.

Despois de cruzar a N-VI imos pola outra marxe por un camiño fermoso. Volvemos estar xa no concello de Baralla.

Vemos uns castiñeiros moi antigos a xulgar polo enorme tronco.

Hai moita variedade de árbores, vemos tamén acivros.

O percorrido non pode ser máis fermoso!!

Realmente que pouca xente fai sendeirismo!! Hoxe non atopei a ninguén (e eso que é domingo) facendo esta fermosa ruta.

Semella talmente que estou no medio da fraga dalgún conto.

Un percorrido que vai case todo á sombra.

Ás veces, ábrese a paisaxe e deixa estas imaxes:

Estamos chegando ao Souto de Constantín.

O Souto de Constantín, á dereita.

Xa inmersos no medio do Souto.

Divisamos xa a aldea de Constantín.

Paso ao pé da igrexa de Santa Mª de Constantín.

Atraveso polo medio da aldea de Constantín.

Cruzo o río do Convento de novo.

A antiga escola de Constantín.

E xa a piques de finalizar esta fermosa ruta, vemos unha imaxe rural das aforas da vila de Baralla.

PARROQUIAS DE FRANCOS E CANDAI (OUTEIRO DE REI)

 Fixen bastantes rutas en Outeiro de Rei. As homologadas, todas, e outras que eu mesma planifiquei. A que menos me gustou foi precisamente esta última que vou publicar. Demasidos eucaliptos e poucos lugares de interés. Eso si, hai que resaltar o ben acondicionados que están os camiños neste concello aínda que non pase por eles ningunha ruta oficial.

Características da ruta:

Lonxitude: 8km.

Dificultade : fácil

Ruta circular sen sinalizar (hai un tramo que coincide coa ruta "Miradoiro da Terra Cha" que si está marcado) O meu track do percorrido en WIKILOC

Descripción:

Iniciei e finalicei esta ruta na igrexa de Santiago de Francos que é unha das máis antigas do municipio e que conserva elementos románicos como a ábsida.

Igrexa de Santiago de Francos

Camiñamos uns metros pola estrada contemplando xa as enormes casas deste municipio.

O día está ben solleiro e dá gusto camiñar.

O concelo de Outeiro de Rei ten nada menos que 27 parroquias. Hoxe o inicio e fin desta ruta está na de Santiago de Francos. No 2023 non chegaba oas 70 habitantes.

Santiago de Francos.

Un enorme castiñeiro que nesta época está cheo de froito.

Unha antiga casa con corredor.

Vemos unha Herba da Pampa, nativa de sudamérica e moi extendida por Galicia onde é considerada unha praga. Posúe unha alta agresividade, tende a facerse dominante onde se establece e a desprazar a vexetación existente.

Herba da Pampa

Moi cerca da anterior planta invasora, medran as autóctonas como este outro castiñeiro.

Despois de case 1km.por estrada, pillamos este camiño no que vemos tamén as invasoras acacias.

Neste concello, abundan moito as casas de pedra e ademais, enormes. A pedra é un material tradicional desta zona por eso era empregado para contruir as vivendas.

Subimos por un camiño de monte perfectamente preparado.

Empezamos a meternos entre eucaliptos.

O camiño é monótono pero camíñase moi ben. Está todo rozado.

Coincide agora o percorrido co trazado da ruta PR-G 155 Miradoiro da Terra Cha. Esta xa a fixemos hai un tempo e pódese ver neste ENLACE

Despois de compartir un pequeno tramo coa ruta mencionada, abandonámola para pillar á dereita por unha carballeira.

Por aquí vemos unha paisaxe menos monótona, con máis variedade arbórea.

Unha casa deshabitada rodeada de carballos.

O camiño que trouxemos desemboca na estrada que nos leva a outra parroquia: Candai.

O atrio da igrexa de S. Vicente de Candai foi hoxe o meu "restaurante". Esta igrexa foi totalmente reedificada no S. XIX posiblemente sobre outra anterior en estilo románico.

Igrexa de S. Vicente de Candai.

Imos agora durante 1 km. por estrada. No ano 2020, esta parroquia de Candai tiña 62 habitantes. Un pouco máis adiante pillaremos un camiño á dereita volvendo a coincidir coa ruta "Miradoiro da Terra Cha" xa ata o final.

Casas enormes de pedra que van quedando deshabitadas...

Chámame a atención o coidado dos camiños.

Unha corredoira de carballos.

As flotes típicas desta época que anuncian a entrada do outono: o azafrán salvaxe ou quitamerendas ou espantapastores; nomes que indican que o tempo vai mudar e xa non apetecerá ir merendar á fraga ou estar co gando pastoreando.

O concello de Outeriro de Rei ten moita parte rural.

Adentrándonos agora nun piñeiral.

A piques xa de rematar pasamos por esta área recreativa onde abundan os grandes penedos.

Outra vista da área recreativa.

Estou outra vez no punto de partida desta ruta, na igrexa de Francos.