Amosando publicacións coa etiqueta Mañón. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Mañón. Amosar todas as publicacións

venres, 25 de marzo de 2022

CAMIÑO NATURAL DO CANTÁBRICO. TRAMO: PRAIA DE ESTEIRO (MAÑÓN) - MAZORGÁN ( ORTIGUEIRA)

A intención de hoxe era rematar no Porto de Espasante pero ao chegar á aldea de Mazorgán faltaba un sinal nun cruce e en lugar de pillar á dereita pola ruta oficial, crucei toda a aldea e desemboquei uns metros máis abaixo nunha estrada. Viñan dúas persoas facendo deporte e pregunteilles se ía ben e dixeron que sí, que seguira. Efectivamente, seguín pero xa me din conto ao pouco de que non ia ben xa que non vía sinal ningún cando adoita habelos a miúdo. Non me apetecía dar a volta polo que decido rematar aí o tramo de hoxe.

Saín do concello de Mañón e rematei no de Ortigueira, ámbolos dous na provincia de A Coruña.

Características: 

Lonxitude:10 km.

Dificultade: baixa.

Ruta lineal ben sinalizada agás na aldea de Mazorgán onde me perdín.

A ruta en WIKILOC:

Descripción:

Saio da praia de Esteiro pola pasarela de madeira entre piñeiros

 

A pasarela serve para protexer o espazo dunar que ten esta praia.

Imaxe das dunas xunto á desembocadura do río Esteiro:

 Unha ponte atravesa o río:
 Ao rematar a ponte, xiro á dereita por esta pista.

Deseguida chego aos cantís de Punta Vilardeira cunha fabulosa vista da praia de Esteiro que acabo de deixar entre Punta Herbosa e Punta Vilardeira:

E vexo un banco!1 Non, non é "o máis fermoso do mundo" pero podía selo. Depende do que cadaquén guste de mirar.

Os cantís de Punta Vilardeira impresionan!


Cantís de Punta Vilardeira

Azul e verde formando unha imaxe ben fermosa no meu percorrido:

Unha boa situación a desta mesa e bancos para cando non sopre o vento do mar, claro.


Que erosionada é esta costa!! Ao fondo de todo, vemos Cabo Ortegal:
 
A pequena praia de Lousido non ten acceso por terra.

Dende aquí vese ben o camiño que traio percorrido. Fermosísima costa!!
 Este tampouco é o "Banco máis fermoso do mundo", pero tamén podía selo...
Chego á pequena aldea de O Picón que teño que atravesar. Xa estou no concello de Ortigueira.
O Picón

A praia de O Picón ten acceso por unhas escaleiras.
Praia de O Picón

Vistas da aldea de O Picón e a súa praia.
Aldea e praia de O Picón
Algo máis adiante, hai unha baixada para a praia de As Furnas onde aparecen unhas casetas de pescadores.

                                                                    As Furnas
E aquí está, un pouco máiss adiante da aldea e praia de O Picón o archifamoso banco ao que se achega moita xente con solo o afán de sacar a foto. Non saben o que se perden se non realizan esta fantástica ruta!!
Ata aquí pódese chegar en coche e vin que están abrindo outra estrada moito máis ancha para acceder mellor ao lugar, van habilitar rotondas, aparcadoiros para que entren autobuses...etc Enfín, eu dende logo en verán non penso ir, hoxe estiven completamente sola! Todo para mín!!!

O famoso banco de Loiba
 
O banco está situado no Miradoiro do Coitelo dende onde podemos ver estas rochas que teñen forma afiada.

 Agora o camiño adéntrase cara ao interior:

E nuns metros, lévanos á area de descando O Cadaval que queda fóra da ruta, pero son só uns pouquiños metros e vale a pena chegarse a ver outra vez o mar.
Área de descanso e miradoiro de O Cadaval

Dende o miradoiro anterior, cara ao oeste, temos a praia Gaivoteira.
Praia Gaivoteira

Pouco despois, un sinal indícanos un desvío  para Pena Furada e aló vou!

O miradoiro de Pena Furada está situado sobre a praia de Sarridal. Este areal remata nunha impresionante rocha con dous buratos debido á erosión do mar e o vento.
Estas praias salvaxes que vexo son moi coñecidas pola súa riqueza en algas.

Esa é a baixada para a praia do Carro, chamada así porque por ese camiño baixaban e subían os carros cargados de algas que abundaban especialmente nesa praia. Eran as mulleres as que realizaban estes traballos no pasado, sendo unha axuda á economía familiar noutros tempos. Eran usadas como abonos e tamén na industria farmacéutica, na cosmética...etc
Baixada á praia do Carro

Dende un punto do percorrido, vexo ao lonxe S. Xulián de Loiba que é a parroquia de Ortigueira que estou pateando. Tamén pisarei a de Céltigos
 
Toca agora a parte menos atractiva do percorrido, atravesar un monte de eucaliptos por unha pista que serve de vía de comunicación entre aldeas próximas. (Sobre 2 km.)
Atravesamos un eucaliptal

 E chego a Mazorgán, unha aldea da parroquia de Céltigos(concello de Ortigueira) e aquí cometín un erro: confiando na boa sinalización do Camiño non seguín ningún track e nesta aldea falta un sinal que indicaba coller á dereita no 1º cruce. Eu seguín, atravesei toda a vila e atopeime nunha estrada que leva a Céltigos e tamén ao Porto de Espasante a onde pretendía chegar, pero no quería ir por asfalto senón polas praias, así que por non desandar o andado ao revés, decidín rematar aquí o tramo de hoxe.







venres, 11 de marzo de 2022

CAMIÑO NATURAL DO CANTÁBRICO. TRAMO: PORTO DO VICEDO-PRAIA DE ESTEIRO(MAÑÓN)

A piques de rematar este Camiño Natural, hoxe tocou un tramo ben fermoso que logo describirei polo miúdo.

Abandonaremos a provincia de Lugo (por esta transcorre a inmensa maioría do percorrido) e entraremos na provincia de A Coruña. Camiñaremos poos concellos de O Vicedo (Lugo) e de Mañón (A Coruña)

Características:

Lonxitude: 10,3 km.

Dificultade: fácil

Ruta lineal perfectamente sinalizada aínda que deixo aquí o meu track que se desviou un pouco da ruta oficial para visitar e comer no porto de O Barqueiro.

WIKILOC

Descripción:

Partimos pois dende o Porto de O Vicedo. De frente imos contemplando a vila e a praia de Fomento.

O Vicedo e a praia de Fomento.
A praia de Fomento é grande e atópase dentro da ría de O Vicedo. É unha praia urbana e nese lugar antes había uns asteleiros ; aparece algo abandonada e non está moi concurrida en verán xa que esta vila conta con outras praias moito máis fermosas: Xilloi, Area Grande, Caolín, Abrela...

Praia de Fomento

Un pouco antes de empezar o paseo marítimo vemos esta chimenea que nos chamou a atención: trátase dos restos dunha antiga fabrica de salazón.
Fábrica de salazón de Catá.
Iniciamos agora a andaina polo paseo marítimo de O Vicedo chamado "Paseo de Moledos". É un curto paseo pero cunhas impresionantes vistas sobre o porto de O Vicedo, a praia de Arealonga e a vila de O Barqueiro.

De frente, a vila de O Barqueiro a onde temos que chegar para xantar.
O Barqueiro
O Vicedo ten moitas praias e incluso calas pequenas coma esta de Os Castelos que linda coa de Arealonga. Aquí remata o paseo marítimo.
Praia de Os Castelos.
Este tramo que fixemos hoxe está perfectamente sinalizado. Aquí hai que pillar á esquerda pero nós  deviámonos  250m para ir ver a praia de Arealonga aínda que máis tarde a imos ver polo  outro lado todo o que queiramos.

Baixada á praia de Arealonga:
Praia Arealonga

Subimos ata a estrada por este carreiro:

E camiñamos en paralelo á estrada LU-862 por unha pasarela de madeira tan de moda e tan esvaradizas cando están húmidas como ocorre no día de hoxe.

A praia de Arealoga é a máis longa do concello e está na fronteira entre O Vicedo e O Barqueiro. É unha praia de area fina, regardada, en plena ría de O Vicedo. De frente vemos á nosa esquerda, a punta da Estaca de Bares e á dereita a punta das Laxes.

Un fermoso paseo entre piñeiros vai en paralelo á praia.
Praia e paseo de Arealonga

O paseo anterior remata nas 3 pontes, no límite das provincias de Lugo e A Coruña


Aquí, na
ría do Barqueiro, desemboca o río Sor ao pé do que vai a ruta Ribeiras do Bispo-augas Caídas que se pode ver AQUÍ ou tamén a Ruta Morgallón Río Sor que podemos ver AQUÍ
Desembocadura do río Sor.
O estuario que forma o río Sor na súa desembocadura é verdadeiramente fermoso, un lugar idílico no que a máquina non se cansa de sacar fotos:
Praia do Chamadoiro

A ponte metálica foi a 1ª das tres que existen, inaugurada en 1901 e que enlaza o concello de O Vicedo (Lugo) co de Mañón (A Coruña) A estructura consta de 3 tramos de 48m cada un e no ano 1980 foi cerrado o paso ao tráfico de vehículos porque estaba moi deteriorada. No 2005 foi restaurada e converteuse nunha ponte peatonal.

Ponte metálica de O Barqueiro
En 2005 realizouse unha profunda restauración da estructura que suprimeu os voladizos laterais para peóns, renovou as barandillas de ferro e cambiou o pavimento por vigas de madeira antideslizante. Dende entón leva a vía peatonal CP-6410 que une Mañón coa praia de Arealonga, en  O Vicedo.
Ponte metálica
Outra ponte, a última en construirse nos anos 80, e polo tanto a máis nova é para a circulación de vehículos na estrada AC-862
Ponte nova con O Barqueiro de fondo
A outra ponte é a de FEVE Ferrol- Oviedo, segunda en ser construida nos anos 60.
Ponte de FEVE
Cada ano celébrase na ponte metálica unha homenaxe aos republicanos que foron fusilados alí  no verán de 1936 ao comenzar a guerra civil. Os seus corpos eran botados ao río. No 2013 colocaron unha placa en memoria do exalcalde de Mañón Jesús Castaño Galdo, fusilado no Castelo de S. Filipe en Ferrol, de tódolos mañoneses torturados e fusilados durante aquelas datas.

O río Sor na desembocadura formando a ría do Barqueiro é unha estampa que non nos cansamos de mirar.

O camiño é fermoso rodeado de árbores. Estamos xa na provincia de A Coruña.

 Dende o dique Rego da Forca observamos máis de cerca as lanchiñas. Este dique foi unha construcción dende a que partían mercancias e dende épocas inmemoriales existía a figura do barqueiro que prestaba servizos de transporte na súa barcaza a persoas, animais e equipaxe. Desta figura resulta o nome da vila.

Ímonos achegando á vila. Vemos a súa ría que é unha das máis pequenas de Galicia pero tamén unha das máis fermosas. O río Sor na súa unión co Cantábrico forma unha preciosa imaxe.
O Barqueiro
Pasamos ao pé da estación de FEVE e dende este lugar a ruta segue cara arriba pola esquerda pero nós decidimos xantar no Porto de O Barqueiro e visitar ese lugar tan fermoso.
Estación de FEVE
 O Barqueiro pertence á parroquia de Mogor dentro do concello de Mañón. O Barqueiro é a capitalidade do municipio. Decidimos comer no restaurante "La Marina" , no porto e dende logo que foi unha boa decisión xa que é un lugar onde se come ben e abundante, dende logo con fame non se sae! Pódese comer de menú (se chegas antes da dúas) ou á carta. Nós comemos de menú por 10 € cada un e fabulosamente! Fomos atendidos por unha camareira chamada Lourdes moi amable e rapidamente.

Despois de comer e descansar un pouco relaxadamente neste porto, en lugar de voltar cara atrás para retomar a ruta onde a deixamos, collemos por unha ruá cara arriba(a única que hai) para ir ao encontro do percorrido oficial, algo que fixemos despois de atravesar subindo toda a vila (aprox. 1,2 km.)
Unha rúa de O Barqueiro
Deixamos atrás O Barqueiro que é unha vila escalonada, como se fose un anfiteatro natural.

Despois duns 2 km. pola estrada chegamos á igrexa de Santa Mª de Mogor.
Igrexa de Santa Mª de Mogor
 Como se pode subir ao campanario por unhas escaleiras exteriores, subín e esta é unha das vistas que hai:
 
Toca ir agora por unha estrada local na que non atopamos a ninguén, á beira da vía do tren:

Deseguida pillamos á dereita cara ao monte. Teremos que cruzar a ponte que se ve na foto.
 
Atravesamos un monte durante uns metros:
Desembocamos deseguida noutra estrada na que atopamos a capela de Santa Rosa
Capela de Santa Rosa
 Chamou moito a nosa atención o ben coidada e restaurada que está esta pequena capela que estaba aberta.
Interior da capela de Santa Rosa

Estamos xa moi cerca do final do tramo de hoxe na praia de Esteiro da que só nos separan uns metros que facemos por la beirarúa desta solitaria estrada.


A chegada á praia de Esteiro é un gozo e un relax para os sentidos. Para quen coma mín desfrutamos de entornos illados, fóra de aglomeracións, en contacto coa natureza en estado puro este é un lugar ideal. 
Atopamos un inmenso entorno de piñeiros debaixo dos que hai mesas con bancos, barbacoas, un espazo infantil para xogos, un chiringuito que incluso, agora no inverno, estaba aberto.
Entorno da praia de Esteiro

Entorno da praia de Esteiro
Para acceder á praia hai pasarelas de madeira co fin de preservar o espazo dunar que a rodea:
 
A praia é de forte ondaxe e moi apropiada para practicar surf. Os piñeiros chegan ao mesmo areal.
Praia de Esteiro
E aquí rematamos o tramo de hoxe. O vindeiro día arrancaremos dende aquí ata o final deste Camiño Natural do Cantábrico.