xoves, 6 de maio de 2021

RUTA DA RÍA (RIBADEO)

 Esta é unha ruta na que ao longo do seu percorrido atopamos tres tipos de sinalización diferentes: As do Camiño de Santiago, as típicas de calquera ruta de sendeirismo bracas e amarelas e tres sinais especificando o nome da ruta.

Eu fun seguindo estes sinais segundo dicía a páxina de Turismo do Concello de Ribadeo xa que non atopei ningún track da mesma, de tódolos xeitos sería ben que revisaran os sinais xa que en ocasións atopeinos tapados pola maleza e nalgún cruce tamén sería necesario que nalgún cruce que se presta a confusión puxeran algún que outro.

Esta ruta circular pode empezarse na parroquia de Ove e así é un círculo completo duns 6km. ou ben facela dende Ribadeo indo e vindo ata Ove polo mesmo traxecto e logo facer o círculo co cal se lle engaden á ruta 4km. máis. Así a fixen eu.

Saíndo de Ribadeo, engadéselle a esta ruta o valor de coñecer esta fermosa vila xa que ten moito que amosar. Pasaremos por Ove e veremos a Igrexa parroquial de S. Xoán e os seus famosos hórreos "colgados", deixaremos o asfalto para ir por un camiño forestal no que atoparemos un muíño restaurado e cruzaremos a aldea de A Capela para atopar en O Vilar a sorpresa máis fermosa desta ruta: as sorprendentes e marabillosas vistas sobre a Ría de Ribadeo, cruzaremos a aldea de A Graña coa súa capela de S. Estevo e voltaremos a Ove por antiguos camiños de carros.

Características da ruta:

Lonxitude: 12, 6 km.

Dificultade: fácil

Ruta circular que necesita unha mellor sinalización

(Ao final deixo o track en Wikiloc)

Descripción:

Eu empecei a ruta AQUÍ

Partín dende a Praza de España tamén chamada Praza do Campo onde se atopa o edificio máis representativo de Ribadeo: a Torre dos Moreno, casa indiana construída no 1915 en estilo modernista. Ao lado deste edificio hai outro importante: o Pazo de Ibañez ou do Marqués de Sargadelos xa que foi este o que o mandou construir. É de estilo neoclásico e hoxe é a sede do concello.


Estátua de Ibañez, marqués de Sargadelos, diante do pazo.

Pasamos por diante da igrexa parroquial de Ribadeo, chamada Santa Mª do Campo. Esta igrexa formou parte dun convento franciscano do que poucos elementos quedan.

 
Abandono o centro de Ribadeo seguindo os sinais do Camiño de Santiago:

Paso ao carón da capela de S. Lázaro. Houbo un tempo que tamén existía un hospital co mesmo nome. Ámbolos dous, capela e hospital no que se atendía a enfermos de lepra, eran moi humildes. O hospital desapareceu hai moito tempo e a capela a mediados do S. XIX estaba en ruínas pero no 1844 un devoto fíxose cargo da súa rehabilitación.

De frente vemos a parroquia de Ove:

Ao chegar a este cruce, xa en Ove, abandonamos o Camiño de Santiago porque este segue cara á dereita e nós temos que xirar á esquerda:


Atopamos a igrexa parroquial de S. Xoán de Ove, do S. XVII. A súa fachada está presidida pola Cruz da Orde Hospitalaria de S. Xoán de Xerusalén que tivo en Ove un grande Patrimonio.

E vemos os hórreos "volados" que son anchos e de gran capacidade. Están suspendidos en cepas moi altas e teñen o tellado ás catro augas con pouca pendentee con pirámides afiadas sobre o cume do tellado. Caracterízanse estes hórreospor ter unha pasarela que os conecta directamente coa vivenda.


Imos vendo á esquerda a Ría de Ribadeo e a vila asturiana de Castropol.

Estamos nun medio rural :

Este é o terceiro e último sinal que atopamos  que pon "Rota da ría". Deixamos o asfalto para entrar primeiro nun camiño de carros:

Aquí vemos o "Muíño da Ignacia" restaurado polo concello de Ribadeo:

O Muíño é alimentado polo Rego de Ramos:

Continuamos polo medio dunha xenerosa vexetación pero a partires de aquí co predominio de eucaliptos:

Temos por diante unha costa algo empinada pero é moi curta:

Deixamos a ancha pista forestal para meternos por un estreito camiño de monte. Imos cara á aldea de A Capela:

Ao lonxe vemos o barrio de Pastoriza, pertencente á parroquia de Ove:


Sorprendeume atopar esta preciosa planta moi florida no medio dos eucaliptos:

Panorámica dende A Capela, pertencente  á parroquia de Covelas:

Ao sair de A Capela, neste cruce temos que seguir polo camiño de frente. O sinal existe pero moi escondido entre os toxos:


Logo duns 150m. aprox. aparecemos nesta pista forestal moi ancha e sen ningunha sinalización. Temos que pillar á esquerda:

Tal vez este tramo é o máis feo do percorrido. É unha pista forestal entre eucaliptos pero o final da mesma ten premio...

E que premiooooo!!

A Ría de Ribadeo e en 1º plano, á esquerda, a aldea de O Vilar 

O Vilar pertence á parroquia de Ove e as casas que están na parte arriba ( 5 ou 6) están abandonadas. Unha pena que nun lugar tan fermoso con estas vistas espectaculares, non viva ninguén.

As vacas seguro que non sofren de stress con esta idílica paisaxe:


Ao chegar ao asfalto en O Vilar, temos dúas opcións, coller á dereita ou á esquerda e ningunha sinalización. Deberemos pillar á esquerda para ir á Graña. De camiño temos estas magníficas árbores autóctonas:

Esta é a capela de Santo Estevo:

Cruzamos a estrada e xa entramos en A Graña, parroquia de Ove.

Típicos cabozos en A Graña

Aquí, en A Graña, atopamos un cruce. Para onde seguir? Podemos ír á dereita, á esquerda ou de frente...Resulta que o indicador está sitúado detrás do contedor amarelo que nos indica que debemos continuar de frente. É moi necesaria unha revisión da sinalización desta ruta!

Estes son os sinais que imos vendo agora, de madeira e coas raias brancas e amarelas. Camiñaremos agora ata chegar de novo a Ove por un antigo camiño de carros que é bastante atractivo:


Dende Ove, facemos o mesmo percorrido ata Ribadeo que trouxemos na ida. Ao chegar á vila eu modifiqueino un pouco e decidín "perderme" polas súas rúas que teñen moito atractivo.
Nesta capela da Orde Terceira de S. Francisco están os sepulcros de R. González e da súa dona, Corona que foron os grandes mecenas de Ribadeo e O Porriño.

Capela da Terceira Orde de S. Francisco

Ramón González foi quen donou as terras e o diñeiro para a construcción deste edificio que alberga a Praza de Abastos:
Singular edificio da Praza de Abastos

Ramón González tamén financiou a construcción do Teatro. Os ribadenses dedicaronlle unha rúa e nomearono fillo predilecto da vila. Ben merecido o ten!!
O cine -teatro instalouse en 1800. As reformas que sufríu eliminaron a súa estructura orixinal.


De camiño tamén fun vendo algunha das moitas casas de indianos que hai en Ribadeo. Nas últimas décadas do S. XIX e principios do XX Ribadeo vivíu un gran auxe económico, social e urbanístico grazas ao retorno á vila de moitos emigrantes que voltaron con grandes riquezas e levantaron unhas vivendas inconfundibles e moi chamativas entre as casas tradicionais que había na vila. Querían demostrar así o seu triunfo e éxito que conseguiran en América.

Ribadeo conta cun gran legado indiano que dá moi ben para outra visita a esta vila xa que hai moitas máis casas de indianos e outro Patrimonio digno de visitar.







Powered by Wikiloc

luns, 3 de maio de 2021

RUTA DOS FORNOS (A PONTENOVA)

 Despois de realizar a ruta do muiñeiro namoradoRutas de sendeirismo: RUTA DO MUIÑEIRO NAMORADO (A PONTENOVA) , visitar a aldea de Figueirúa e chegarnos ata a Fervenza da Férrea Rutas de sendeirismo: FERVENZA DA FÉRREA (A PONTENOVA) aínda nos quedaron forzas para realizar a  RUTA DOS FORNOS.

A ruta en WIKILOC:

Powered by Wikiloc


Esta ruta que coincide, nun primeiro tramo coa Ruta das Minas, enlaza os Fornos de 

calcinación do ferro procedente das minas de Vilaoudriz co forno das antiguas minas de 

Boulloso. 

No ano 1904 iniciouse a explotación a gran escala das minas de mineral de ferro de 

Vilaoudriz levando este mineral (A variedade rubia, según saía da mina e o carbonato 

previa calcinación nos fornos) ata Ribadeo por ferrocarril. Alí era transportado por barco 

cara a Alemania, Reino Unido, Holanda...

Os anos da 1ª Guerra Mundial pechouse o mercado alemán e a actividade das minas 

reduciuse ao mínimo e os embarques viñéronse abaixo. Finalizada a guerra, os proxectos de 

crear un vasto complexo mineiro-siderúrxico que incluiría as minas leonesas non van 

adiante porque entre outras cousas empeza a producción de aceiro e as minas de Vilaudriz 

ao igual que outras minas galegas de ferro acaban desaparecendo na década dos anos 30.

Afortunadamente para nós os Fornos deVilaoudriz para calcinar o mineral, a estación de 

ferrocarril de A Pontenova e o Cargadoiro do mineral en Ribadeo foron recuperados e son 

hoxe parte visible do noso Patrimonio industrial.

Características da ruta:


Lonxitude: 5,11km.

Dificultade: Media-baixa (pola subida do principio)

Ruta circular ben sinalizada.

Descripción:

Esta ruta parte de AQUÍ

Nestes fornos se calcinaba o mineral de ferro que o necesitaba. Teñen 11 m. de alto e 4 de 

ancho e son o símbolo de A Pontenova:
Os fornos foron construídos con ladrillo das fábricas de Sargadelos

Subimos por esta pasarela de madeira para torcer deseguida á esquerda:



Vemos a Praza dos Fornos e a antigua estación de tren hoxe convertida en Oficina de 

Turismo:


Subimos por unha empinada pista forestal, menos mal que apenas é 1 km. 


Xa nos atopamos nun punto alto dende o que temos excelentes vistas do val de

Pontenova:





O primeiro que vemos é a saída do que foi o teleférico que transportaba o mineral extraído 

da Mina Consuelo que imos ver deseguida ata o forno de Boulloso que está enfrente.


E chegamos á boca da mina Consuelo:

Mina "Consuelo"

Agora imos por un pequeno túnel escalonado:


 Que nos conduce a outro de 12m de longo:


Ata esta bifurcación a nosa ruta coincide cao Ruta das Minas. Esta segue pola dereita. A nosa pola esquerda:



Imos baixando entre a xenerosa vexetación da que goza este concello:


Chegamos á carretera que vai a Taramundi. Temos que cruzar para ir entre as casas de O Mazo:_

Hórreo en O Mazo

Imos uns metros por estrada:



E nas beiras atopamos moitísimos amorodos silvestres:

Amorodos

Un pouco antes deste túnel, xa enlaza outra vez esta ruta coa das Minas:

Despois de cruzar o túnel anterior para o que necesitaremos unha lanterna xa que é bastante longo, desembocamos no Forno de Boulloso, hoxe convertido nun miradoiro.

Neste forno, ao igual que nos de Vilaoudriz, calcinábase o mineral extraído para separar os restos sulfurosos que se destinaban para abono e o ferro que quedaba , de máis calidade, era exportado dende o porto de Ribadeo a Alemania e R. Unido.

Dende o Miradoiro, observamos unha área recreativa coidada con mimo, as piscinas municipais e outras instalacións deportivas así como o trazado por onde transcorre outra ruta de sendeirismo moi coñecida e transitada: a ruta do Ferrocarril.

Dende este forno de Boulloso, está en proxecto construir unha tirolina de 330 m., unha das maiores de Galicia, que unirá a Mina Consuelo con este Forno de Boulloso pretendendo que esrta tirolina siga os pasos do trazado das vagonetas que transportaban o mineral.


Ao baixar do forno, atopamos esta fermosa fonte  de pedra debaixo dun gran carballo que ademais ten mesa e bancos para descansar:

Cruzando a carretera, está a área recreativa :

Camiñamos pola ruta do Ferrocarril que nos vai levar de volta aos Fornos.
Ponte sobre o Eo


Ás beiras do río, vai un fermoso paseo cunha vexetación exuberante:


E chegamos á antiga estación de ferrocarril, hoxe Oficina de Turismo onde rematamos a nosa visita á Pontenova por hoxe porque seguro que volveremos!

Volveremos á Pontenova para desfrutar da súa riqueza natural e do seu pasado industrial hoxe reconvertido  nun marabilloso reclamo turístico.

Desfrutalo, pero sempre con moito respecto e coidado!!