venres, 6 de decembro de 2024

PARROQUIAS DE MONDOÑEDO E RIOTORTO.

 Unha ruta curta e sen complicacións para coñecer recunchos e aldeas do concello de Mondoñedo e de Riotorto.

Caracteristicas:

Lonxitude: 7 km.

Dificultade: ningunha

Ruta circular sen sinalizar. O meu track en WIKILOC

Descripción:

O punto de inicio e punto final desta ruta vai ser a Cruz da Cancela, na rotonda ben coñecida nesta zona na que podemos pillar estrada que vai a Lugo, a Mondoñedo, a Riotorto ou a Lourenzá.

Deixamos aquí o coche xa que nas beiras desta rotonda hai sitio para aparcar e pillamos na estrada que baixa a Riotorto unha pista que sube aos eólicos.

A Cruz da Cancela

Subimos pola pista que vai cara aos eólicos.


Volvendo a vista atrás temos esta vista:

Imos en lixeira subida pero como xa partimos dunha altitude de 540m. as vistas son extraordinarias.


Prados con vacas que están sendo invadidos por plantacións de eucaliptos.

Camiñamos por unha pista no medio d everdes prados.


Baixamos en suave descenso cara a Bidueiras.


Seguimos sempre entre prados e vacas con boas vistas dende o alto.


Chegamos a Bidueiras, unha aldea da parroquia de Santa Mª Maior, no concello de Mondoñedo. Vemos un montón de casas abandonadas. Falamos con Vitalina, unha muller do lugar que nos dixo que só había dúas casas habitadas e que pasaba semanas sen falar con ninguén.

                                                                   Bidueiras
Antes desta casa branca deshabitada hai outra onde vive Vitalina coa súa filla, xenro e un neno de 8 anos.

                                                                 Bidueiras
O nome de Bidueiras supoñemos que se debe a que no pasado neste lugar habería moitas desas árbores. Actualmente quedan poucas.


Agora imos por estrada local pola que non pasa naide.


Estamos a punto de cruzar un rego que serve de límite entre os dous concellos que pisamos. Ata agora estivemos no de Mondoñedo e estamos a punto de pasar ao de Riotorto.

Xa vemos Santalla,  concretamente o barrio Cima da Vila. Santalla é unha aldea que pertence á parroquia de Meilán (Riotorto)

Vistas dende Santalla.

Na seguinte foto vemos a capela de Santa Baia en 1º termo. A xente que atopamos en Santalla (dúas mulleres e un home) foron moi amables con nós, conversamos con eles e ata nos invitaban a súa casa a tomar café.

Imos cara a Cruz da Cancela, que xa está moi cerca, por este camiño.

Un camiño onde agora predomina a cor verde.

E xa a piques de chegar ao punto de inicio vemos que a néboa vai baixando.


luns, 2 de decembro de 2024

FRAGA DA MARRONDA SEN FRAGA

 A esta ruta chámolle así porque íamos coa intención de coñecer a Fraga da Marronda e si que vimos unha fraga pero de lonxe. O que é pisar esta fraga tan famosa non o fixemos. Vin varios tracks e moita xente se queixa do mesmo, de que a ruta que está homologada non pisa a fraga; a que nós fixemos hoxe, tampouco.

O máis destacable desta ruta é a Área recreativa da Cortevellla nun entorno ao pé do río Eo marabilloso, as aldeas polas que pasamos e nada máis. O camiño en si tiña moitos eucaliptos e a última parte (uns 2km.) son por estrada.

Características :

Lonxitude : 8,6 km.

Dificultade: media por unha intensa subida con oito desnivel aínda que curta e por un tramo que atopamos case pechado de toxos.

Ruta circular sinalizada nalgunha árbore pero faltan sinais en cruces...O meu track en WIKILOC:

Descripción:

Empezamos esta ruta coñecendo a aldea de Cortevella. Aínda que practicamente tódalas rutas empezan na área recreativa que é o comenzo oficial, nós quixemos tamén coñecer este lugar que está a 700m. da Área Recreativa.

Chamaron a nosa atención os cabozos, estilo asturiano todos, xa que este concello limita con Asturias e nótase.

A Cortevella

A Cortevella, situada nun alto, a 440m. de altitude, pertence á parroquia de Martín (concello de Baleira) Hai moi poucas casas habitadas. So vimos restaurada unha grande e alegrounos ver que había colgada a secar roupa de nena, ademais dunha bici infantil.

A Cortevella

A capela de Lourdes, no punto máis alto da aldea, permite unha visión global do lugar.

A Cortevella

Fachada da capela.

Leveime xa unha decepción ao principio da ruta. Non esperaba ver eucaliptos (xa os vexo tódolos días onde vivo)

O ano pasado ardeu esta zona, tal vez por eso as montañas están case"peladas"

Pasamos pola Área Recreativa de A Cortevella e subimos por unhas escaleiras de pedra ata a imaxe en pedra de S. Francisco de Asís e o seu can. Dise que este santo é o protector dos animais e da natureza.

A estatua de foi colocada en 2010 por un grupo de emigrantes cataláns viculados a esta zona.

Esta área recreativa está nun fermoso entorno natural que atravesa o río Eo. Foronselle engadindo elementos artificiais como a estatua anterior, un hórreo típico desta zona, mesas, bancos, grellas...
Área Recreativa de A Cortevella

Deixamos a Área Recreativa (á volta teremos ocasión de percorrela máis polo miúdo) e imos pola estrada pola que chegamos durante uns metros.

Deseguida pillamos un camiño á esquerda.

Imos sempre en ascenso pero aínda é suave. A miña decepción segue en aumento. Só vemos un monte con eucaliptos e algún arbusto queimado.

O único que merece a pena deste percorrido son as vistas. A aldea que vemos ao lonxe é na que acabamos de estar: A Cortevella.

Despois dunha intensa subida chegamos a un cruce no que pillamos á dereita pero hai un pequeno tramo polo que apenas se pasa. Os toxos, silvas e xestas medran sen control.

Eu pensando: "para camiñar polo medio de eucaliptos, non me facía falta chegar tan lonxe..."

Onde vai o bosque autóctono?


Este é o feo camiño...

Estamos chegando a Mendreiras e vemos xa carballos e castiñeiros pero os eucaliptos seguen presentes á esquerda.

Chegamos a Mendreiras , tamen da parroquia de Martín (non sairemos dela). Non pasaremos núcleo principal de casas de Mendreiras porque entón dariamos máis volta, está o día regular, por veces chove e ademais sería sempre por estrada.

Pillamos á dereita para irxa directamente pola igrexa de Martín.

As poucas árbores autoctonas que vemos distínguense ben agora no outono polas cores. O demais, todo eucaliptos...

A igrexa de Santiago de Martín si que está nun entorno ben chulo!!

Esta igrexa está ubicada nunha ladeira do río Martín.
Igrexa de Santiago de Martín

Xa chegando á aldea de Martín vemos o río do memo nome que vai desembocar no Eo xa moi cerca.

A parroquia de Martín tiña en 2019  unha poboación total de 71 habitantes. Actualmente non sabemos pero non creo que teña máis.


Unhas casas abandonadas e tipicamente galegas, de pedra e cos seus corredores. Pegadas por unha parede compartida para aforrar diñeiro. Eso facíase moito en tempos pasados sobre todo entre familias.

Outra imaxe de Martín.

Dende que deixamos Mendreiras imos sempre por estrada. (Uns 3 km.)

Xa finalizando esta ruta, chegando de novo á área recreativa de A Cortevella.

Despois de finalizar a camiñata tivemos tempo de percorrer a fondo a Área Recreativa de A Cortevella. Hai un percorrido circular á beira do Eo moi interesante.

Vimos corripas (antigas construccións circulares para gardar as castañas)

As corripas consérvanse en moi bo estado.

Pegada ao río hai un merendeiro á sombra de grandes e vellos castiñeiros.

Por esta ponte de madeira podemos cruzar o río ou ben continuar pola mesma marxe pola que vimos. En ámbolos dous casos, chegaremos ao final do pecorrido.

Un idílico entorno á beira mesma do Eo.

O muíño do Ferreiro está aínda en bo estado. Cantas historias tería que contar!!

Outra imaxe da área recreativa. Subindo esas escaleiras accedemos a un hórreo que non estaba aí: foi colocado cando se rehabilitou este lugar.

Tamén hai un ascensor que non funciona e pensamos que foi posto para carrexar materiais.

Ponte cruzando o río Eo e escaleiras que levan ao miradoiro onde está o santo.


Páxina web consultada:

https://www.turismo.gal/recurso/-/detalle/210511000294/meandros-do-rio-eo-na-cortevella?langId=es_ES&tp=40004370