mércores, 6 de novembro de 2024

PARROQUIA DE ARGOMOSO (MONDOÑEDO)

No concello de Mondoñedo fixen xa un montón de rutas porque este municipio ten valores patrimoniais e paisaxísticos moi importantes.

Estas son as rutas feitas nete concello:

1.- RUTA DA AUGA (tramo curto)

2.- RUTA DA AUGA (Tramo longo)

3.- CAMIÑO NATURAL DE S. ROSENDO (MONDOÑEDO-A CAZOLGA)

4.- RUTA LEIRAS PULPEIRO

5.- MOSTEIRO DOS PICOS-CATRO DE ZOÑÁN

6.- ALDEAS DE LOURENZÁ E MONDOÑEDO

7.- SANTA Mª MAIOR (MONDOÑEDO)

8.- S. VICENTE DE TRIGÁS/A VALIÑA/BICOS (MONDOÑEDO/ABADÍN)

Hoxe a ruta transcorreo integramente no concello de Mondoñedo, concretamente na parroquia de S. Pedro de Argomoso. Unha ruta que vai integramente por camiños, que pasa por vellas aldeas tradicionais nas que vive moi pouca xente, subimos ata a altura da A-8 cunhas vistas marabillosas...unha ruta para desfrutar !!

Características: 

Lonxitude: 6 km

Dificultade: fácil

Ruta circular sen sinalizar. O Meu track en WIKILOC

Descripción:

Deixamos o coche ao pé da igrexa de S. Pedro de Argomoso. Hai un lugar amplo, nun prado, onde deben celebrar a festa do S. Pedro (Eu lin que este ano houbo festa)

Dende onde deixamos o coche, estas son as vista ao lugar por onde baixaremos á volta.

Alonxámonos da igrexa e pillamos deseguida un camiño dende o que vemos a igrexa e o cemiterio cunha enorme casa ao seu carón. É moi probable que fose no pasado a Casa Rectoral.

Pasamos moi cerca de O Barral , outro barrio de Argomoso no que vimos esa casa nova da foto, o resto son todo casas moi vellas ou xa en ruinas.

O Barral

Non chegamos a atravesar O Barral, moi poucos metros antes pillamos un camiño á esquerda.

O Barral

É un gustazo para os que amamos o sendeirismo que se conserven estes camiños e en tan bo estado!!


Bidueiras que anuncian o outono!

Pasamos pola parte de arriba de Pardiñas, outra aldea de Argomoso en total decadencia.

Pardiñas

Escourido está cerca da anterior aldea. Deseguida chegamos aí.
Escourido



Escourido

Seguimos por anchos e coidados camiños.


Imos en ascenso case continuado pero con pouco desnivel. Non nos supón case esforzo.


Agora descendemos lixeiramente entre unha paisaxe bucólica. Que gran potencial ten o concello de Mondoñedo para rutas de sendeirismo!!

De novo volvemos subir (son ascensos moi suaves) As vistas, marabillosas!!

Hai xente que ten gando sen estabular por estes prados altos.

Xa vemos ao lonxe a A8 entre montañas.

Estamos xa no pico do monte de Argomoso. Vimos moitas vacas pacendo placidaemnte nos prados. Atopamos uns homes que ían controlar o gando que tiñan por alí.

Esta tarde de novembro ten unha fermosa luz.

Estamos moi cerca da A-8 que vimos dende determinados puntos. Agora toca baixar.


Por un fermosos camiño e esta marabillosa luz imos chegando ao lugar de A Cuba, xa moi cerca da igrexa da que partimos.

Agora atravesamos o lugar de A Cuba e aínda que vemos algunha que outra vivenda nova (penso que 3) a maioría da aldea languidece no abandono...










luns, 4 de novembro de 2024

PASEO FLUVIAL DO RÍO LADRA E LAGOAS DE RÍOCALDO. (BEGONTE)

 Esta é a 1ª ruta que fago no concello de Begonte. Este concello pertence á Terra Cha, polo tanto, a ruta será moi fácil sen apenas desnivel.

Begonte aínda non chega aos 3000 habitantes e nace como concelllo no 1842. No 1924, Rábade, que pertencía a Begonte, independizouse creando un novo concello.

Begonte está moi ben comunicado xa que o atravesa a A6, a A8, a NV, a N634 e pola LU-541 que une Rábade con Vilalba. Por este concello pasa o Camiño de Santiago e a súa situación, moi cerca da capital provincial (Lugo está a 19 km) e as boas comunicacións fan que sexa un concello vivo e dinámico.

É Begonte un concello que rezuma auga: está atravesado polo Ladra e o Parga e ten varias lagoas. Abundan as masas de árbores autóctonas conformando todo esto unhas paisaxes naturais de gran valor e fermosura.

Características da ruta:

Lonxitude: 8km.

Dificultade: fácil

Ruta circular sen sinalizar. O meu track en WIKILOC

Descripción da ruta:

Aparquei en Begonte onde está o Centro de Atención Primaria, o xulgado e outros edificios.





Saimos á N-VI  e deseguida torcemos á dereita, onde está o sinal de "Club Fluvial"

Chama a miña atención este Peto de Ánimas, un pequeno santuario ubicado en camiños, encrucilladas ou igrexas na nosa Comunidade e que son un culto aos mortos. Na cultura galega a devoción ás Ánimas do Purgatorio foron e seguen sendo nalgúns casos, unha das maiores devocións.
Debaixo do chamado "nicho" (onde está a imaxe) hai unha pequena  hucha (peto en galego) onde antigamente se botaban moedas para rezar pola alma do defunto/a. Actualmente esa tradición está perdida.
Peto de Ánimas

Fermoso mural de Diego As (autor do mural de Lugo Xulio César que foi nomeado en 2021 o mellor do mundo) que retrata a un avó e ao seu neto visitando o famoso Belén de Begonte.
Mural de Diego As

Cruzamos un paso a nivel con barreiras.

 E xa estamos no Club Fluvial, un lugar moi grande e precioso ás beiras do río Ladra que conta cunha praia fluvial, moitas mesas, moitas árbores, pistas deportivas, bar....No verán seica hai moita xente, hoxe era todo para min sola!! Vaia remanso precioso de paz!!

Este foi o meu comedor de hoxe!

No Club Fluvial hai tamén unha pequena praia fluvial moi fermosa.


Un caneiro é unha especie de dique ou presa construida no curso dun río para poder pescar. Na foto un caneiro no Ladra.

Enormes bidueiras que empezan a anunciar o outono.

Unha flor de azafrán de outono. Florece nesta estación e tamén se lle chama azafrán silvestre ou de prado. Unha característica única desta planta é que lle aparece a flor antes das follas.

O outono pedindo paso...

Rematamos o percorrido polo Club Fluvial e agora o percorrido pasa a ser un carreiro á mesma beira do río.

Un paseo moi tranquilo no que non atopei a ninguén con pontes de cando en vez que salvan regos que va desembocar ao Ladra.


Aquí vemos outro río, o Parga, que desemboca aquí no Ladra.

O bosque de ribeira con carballos, abidueiras, abelairas, algún castiñeiro... O río Ladra nace da unión dos río Magdalena e Trimaz e desemboca no Miño.

Chega un momento no que atopo esta ponte rota e impide o paso por ela. Ao mellor se podía pasar igual cruzando o rego que salva que parecía levar pouca auga (na foto parece que non levara nada) pero debaixo das follas víase chan moi húmido e movedizo. Tiven medo a afundirme e din a volta porque uns metros antes hai un camiño perfectamente habilitado para pasar.


Sepárome pois definitivamente xa do río Ladra para pillar este camiño que me vai levar á N-VI.

Neste percorrido ata chegar á estrada vexo tanto á dereita como á esquerda, unha zona de lagoas, o camiño tamén ten zonas con bastante auga. Estamos nu humidal dun valor ambiental extraordianrio. Son os chamados Ollos de Begonte, dúas lagoas separadas entre si 150m. incluidos como LIC (Lugar de Interese Comunitario) Parga-Ladra-Támoga na reserva da Biosfera Terras do Miño. Están rodeados de exuberante vexetación o que dificulta a súa visibilidade.

O camiño lévame a esta ponte do tren que aparece bastante inundada. Se non se pasa por aí hai a posibilidade de facelo cruzando a vía.


Chegamos á N-VI que temos que cruzar. OLLO! En épocas de moita chuvia supoño que o paso  que hai despois de cruzar a estrada estará inundado e non se poderá pasar. Hai outros puntos de acceso ás Lagoas, non ten que ser obrigatoriamente este o lugar para poder acceder. A min resultoume moi doado porque xa desemboquei aquí e podíase pasar ben.

"Las Lagunas de  Riocaldo –junto a la de Pozo do Ollo- están situadas entre las parroquias de Begonte y Pacios, y cuentan con un microclima específico y una abundante y notable flora y fauna acuática entre las que se encuentran diversas especies de interés internacional, comunitario y nacional que lo convierten en un lugar que hizo merecedor de la declaración de Lugar de Interés Comunitario (LIC) al espacio “Parga-Ladra-Támoga” en la propuesta para la Red Natura 2000."
La Laguna de Riocaldo es un paraje natural que disfrutan diferentes aves acuáticas entras las que se encuentran  Garzas Reales, cormoranes, diferentes tipos de patos, aves migratorias, como alavancos, las gallinolas negras, las cercetas reales, las píllaras doradas grandes, los patos cuchara, el asubión, el ánsar ceniciento, o pato  ceniciento, y el rabilargo etc.
(https://www.concellodebegonte.es/es/turismo/ruta-caneiros-e-lagoas-de-riocaldo)
Lagoa de Riocaldo

Para pasar por aquí estaba algo complicado pero foi un tramo moi pequeno e din pasado.

Agora pillei un camiño á esquerda. (tamén se podía ir por outro á dereita e acurtariamos algo a ruta) Tódolos camiños desta zona estban coidados e son moi anchos.

De cando en vez, no medio de tanta vexetación, albiscaba algo das lagoas.

Nun punto determinado aparece esta valla e pensei que tería que retroceder pero ao achegarme vin que estaba aberta e se podía pasar.

Desemboquei nunha pista ancha de area que bordea outra lagoa.

Esta outra lagoa que é moi grande apenas a puiden ver xa que a espesa vexetación o impedía.

Estamos chegando á A8 e torcemos a dereita.


Vou en paralelo á autovía e podería seguir esa pista case ata o final da ruta pero canseime de escoitar pasar tanto coche e nun cruce que vin, torcín á dereita.

É unha estrada local moi fermosa que vai entre unha gran carballeira.

Sigo vendo lagoas.

Desemboco na N-VI e os primeiros metros hai que ir con coidado xa que non hai arcén. Despois, si.

Paso por diante do Polígono Industrial e  deseguida chego ao inicio desta ruta.


Páxinas web consultadas:

https://es.wikipedia.org/wiki/Peto_de_%C3%A1nimas

https://www.concellodebegonte.es/es/actualidade/el-belen-electronico-de-begonte

https://gl.wikipedia.org/wiki/Caneiro_(pesca)

https://www.viverosshangai.es/azafran-silvestre-rocus-de-outono-o-safron-de-pradera