martes, 14 de xaneiro de 2025

RUTA DAS MARISMAS DO BAXOI E PRAIA GRANDE (MIÑO)

 Por 2ª vez realizamos unha ruta no concello de Miño. A 1ª que realizamos foi a SENDA DOS SENTIDOS no ano 2022.

Características desta ruta:

Lonxitude: 7,6 km.

Dificultade: fácil

Ruta circular sen sinalizar. O meu track ou percorrido en WIKILOC.

Descripción:

Para realizar esta ruta partimos do porto de Miño. Este porto é só para pequenas embarcacións deportivas e sofre un grave problema dende hai anos: necesita un dragado porque acumula unha gran cantidade de sedimentos que fai que as embarcacións queden varadas na area en marea baixa.

Vista do porto de Miño. Ao fondo, Sada


Empezamos camiñando polo paseo da Praia da Ribeira, tamén chamada Praia Pequena, de augas tranquilas porque é unha praia de ría e que no pasado ano 2024 recuperou a bandeira azul que perdera en 2017.
Praia da Ribeira

Abandonamos a zona máis proxima á costa pillando á esquerda e pasamos polo lugar onde remata ou empeza a Senda dos Sentidos:

A ruta continua por un camiño ou pista por onde pasa tamén o Camiño Inglés a Santiago.

Pasamos por debaixo da autovía.

Unha camiñata sen desniveis e moi tranquila.

Xa vemos o río Baxoi que ten unha lonxitude aproximada de 21 km. que nace na Serra do Queixeiro e despois veremos a súa desembocadura na Ría de Betanzos.

Río Baxoi.
A Ponte Medieval de Pedra de Baxoi cruza este río, formando parte das pontes que mandou construir Fernando Pérez de Andrade "O Boo" no S. XIV para facilitar o paso de carruaxes. Era é segue a ser un punto de paso para os peregrinos do Camiño Inglés a Santiago.

Ponte Baxoi

Xunto á ponte hai unha pequena área recreativa.

Na Ponte Baxoi remata o tramo no que coincidimos co Camiño Inglés.

Agora adentrámonos na ruta promocionada polo concello "Senda das Marismas do Baxoi", ..."un percorrido de alto valor ambiental que transcorre á beira das Marismas cunha enorme riqueza ecolóxica..."

Esta senda foi creada o ano pasado.

Senda das Marismas do Baxoi.

A Senda do Baxoi de 1,5 km. vai ao pé deste río por camiños de terra e unha pasarela de madeira moi esvaradía cando está mollada.

Río Baxoi
 Pasarela de madeira na que hai que levar coidado cando está mollada.

Un percorrido moi fácil e fermoso:

Pasamos por debaixo da autovía cando o Baxoi está xa próximo a desembocar.

As marismas que forma o río Baxoi ao desembocar, son o fogar de moitas aves. Están integradas na ZEC Ría de Betanzos-Mandeo e na Rede Natura 2000

O río Grande únese aquí ao Baxoi formando unha fermosa desembocadura. Se nos fixamos na foto, vemos unha solitaria grúa. (grulla)


Estas marismas están formadas por numerosos meandros onde se mestura a auga salada do mar coa doce do río. As plantas medran formando uhna ampla zona húmida con sitios de barro que se inundan coas mareas. Hai xuncos e fondos limosos que serven de cobixo e alimento a gran cantidade de aves.


Para achegarse á Praia Grande de Miño hai pasarelas de madeira co fin de protexer o sistema dunar que rodea a esta praia. Precisamente esta dunas protexen as marismas da acción do mar e do vento.


Situada nas marismas do Río Baxoi atopamos a Praia Grande de Miño con máis de 1,4 km. de lonxitude.
"En el año 2021 se le ha concedida a la playa Grande de Miño, junto con la playa de A Ribeira la bandera Q de Calidad que otorga el ICTE (El Instituto para la Calidad Turística Español). En Galicia se han cedido un total de 12, recibiendo el ayuntamiento de Miño las dos únicas banderas entregadas en la provincia de A Coruña como certificación de la excelencia en servicios turísticos, paisajismo y medioambiente."

Praia Grande (Miño)

No ano 2000 esta praia foi declarada de Interese Turístico. É unha das mellores praias das Rías Altas pola calidade das súas augas tranquilas e polos servizos que ofrece. Esto fai que no verán teña unha alta ocupación.

Praia Grande (Miño)
Outra vista da fermosa praia:

Frente á praia de Miño, a vila de Sada

Un paseo marítimo rodea a praia.

Vistas do entorno da praia Grande. Cruzamos polo prado que no verán fai de aparcadoiro de pago.

Pillamos un carreiro que pasa ao pé do albergue de peregrinos.


Pasamos ao pé dunha pequena área recreativa debaixo do enlace á autovía.

Pasamos polo barrio de Telle

 

Fomos pola rúa Cobo vendo a praia da Ribeira e o porto e o acceso por unha escaleiras á vila que xa percorremos cando fixemos a Senda dos Sentidos que empeza ou remata nesta vila.

E aquí, faltando moi pouco para chegar ao inicio da ruta, rematamos a mesma.


Páxinas web empregadas:

https://acorunaxa.com/es/news/el-bng-exige-a-la-xunta-la-urgente-dragado-del-puerto-de-mino/87382


https://www.bajoinfinitasestrellas.com/post/ponte-baxoi-mi%C3%B1o

https://turismo.marinasbetanzos.gal/puntos-de-interes/marismas-de-baxoi/

https://www.xn--turismodemio-khb.com/es/7046/Playa-Grande/-

martes, 7 de xaneiro de 2025

PRAIA DA FIGUEIRA E CASTRO DE MOHÍAS DENDE ORTIGUEIRA (COAÑA)

 As  dúas rutas que levo feito no concello de Coaña, parecéronme preciosas. Foron estas:

RUTA MARIÑEIRA (PR-AS 296)

PRAIA DE TORBAS CON MAREA BAIXA

Hoxe fixen outra que ten tamén costa e ten tramos de interior ao querer facela circular.

Características da Ruta

Lonxitude: 9km.

Dificultade: fácil

Ruta circular sen sinalizar. O meu track en WIKILOC

Descripción:

Coaña é un pequeno concello con pouco máis de 3000 habitantes. O relevo deste cocello está marcado por dúas zonas ben diferentes: a zona costeira con grandes cantís e a zona interior cun relevo de serras e montañas de moderada altura.

Ortigueira, onde empecei e finalicei esta ruta é unha zona de costa que pertence á parroquia de Mohías.

O Rego de Fundión desemboca no porto desta vila. Cando fixen a Ruta Mariñeira baixaba totalmente seco. Hoxe levaba algo de auga.

Empecei seguindo un tramo pequeno da Ruta Mariñeira que está perfectamente sinalizada.

Súbese por estas escaleiras e as vistas son cada vez máis amplas.

A vila esta escalonada en torno ao porto tanto dun lado como do outro.

Ao lonxe vemos o Faro de S. Agustín situado nunha fermosa atalaia cunhas impresionantes vistas ao Cantábrico e ás praias cercanas. Cando fixen a Ruta Mariñeira puiden desfrutar desa fermosa zona.

Ao lonxe, Faro de S. Agustín
E xa remata o tramo da Ruta Mariñeira que eu empecei no Faro de S. Agustín, baixei á vila por un lado e subín polo outro (por onde acabo de facelo). Agora o camiño enlaza coa ruta costeira E9  e, dentro desta, co tramo Ortigueira-Viavélez.
Fin da ruta Mariñeira

Seguimos pois a ruta  Gran Percorrido GR-E9, un itinerario europeo chamado Camiño Costeiro Europeo que iría dende o Cabo de S. Vicente en Portugal ata S. Petesburgo en Rusia. O camiño aínda non está completado e só están homologados e sinalizados algúns tramos. No occidente asturiano temos o itinerario costeiro máis amplo do norte de España dende Barayo ata A Veiga pasando por 6 concellos e duns 89 km. perfectamente sinalizados.

Un pequeno espazo acondicionado cun banco e unha mesa para relaxarse mirando o mar.

As imaxes que vou atopando neste día 1 de xaneiro de 2025 non poden ser máis idílicas.




O camiño métese cara o interior e pasamos ao asfalto. Estamos en Medal, outro lugar da parroquia de Mohías.

 Seguimos na ruta E-9 que vai cara a Viavélez.

As antigas escolas galegas dos anos 60/70 que se coñecen moi ben porque seguían todas a mesma liña arquitectónica (dous pisos, o de arriba para vivenda dos mestre ou mestra e o de abixo para as aulas) foron reconvertidas cando perderon o seu uso, en Centros Sociais e Culturais para as parroquias.
Antiga escola
Sorprendeume moito xa cando fixen as outras rutas, a puxanza que parece que ten este concello. Por tódalas aldeas aparece nova construcción, moitas delas segunda vivenda e bastantes granxas e terras de millo. As casas aparecen todas moi coidadas.

Dende Medal, torcemos á dereita para ir á praia de Figueira. Xa vemos o mar e o gando que é habitual atopar neste concello.

Por esta estrada chegan á praia os vehículos.

Unha vista da baixada e da cara oeste da praia de Figueira.

A praia de Figueira, situada nun entorno totalmente rural, é na súa meirande parte un coído e na pleamar desaparece completamente, por estes motivos ten moi pouca asistencia e carece de vixiancia. 
Podemos ver tamén uns illotes chamados precisamente "Os Illóns"


Baixase a ele por unhas escaleiras e hai que levar coidado xa son frecuentes os derrubes nesta zona , algo do que se avisa ao empezar a baixar.

Abandonamos a praia por un camiño.

Este camiño vai pegado oa primeiros metros ao Rego da Vega Pinto.

Cruzamos unha ponte de medeira e alonxámonos do rego.

A subida é moi levadeira, con pouco desnivel.

Seguimos coincidindo coa ruta E9 e o camiño desemboca no lugar de Lloza, que pertence xa á parroquia de Cartavio.
Estamos en Lloza (Cartavio)

Neste cruce, en Loza, deixamos a ruta E9 que segue á dereita cara a Vialévez. Nós, como queremos ir ao punto de inicio, pillamos á esquerda.

Imos cara a Medal por esta estrada. Non ten arcén e hai que levar coidado. Algún coche crucei. Habería que buscar neste tramo algunha vía alternativa por camiños que si se lles vía o inicio pero non me atrevín a meterme por eles por se máis adiante estaban cortados..

Nun determinado momento, deixamos a estrada e pillamos unha pista ou camiño polo medio dunhas terras, en Medal
Medal

Desembocamos noutra pista xa moi preto do Castro de Mohías. Aínda estamos en Medal.

Camiño fermoso que nos leva ao castro. Estamos xa en Mohías, lugar que dá nome á parroquia que é onde se sitúa o castro.

O Castro de Mohías foi dado a coñecer en 1940 pero a súa excavación non tivo lugar ata 1968. A partires de 1971 houbo traballos acasionais e dende 1989 non se realizaron máis  excavacións.
Castro de Mohías
 
As excavacións deixaron ao descuberto unhas 20 construccións. No interior foron atopados fogares, morteiros e abundante cerámica. A data de construcción deste castro son os S. I e II
O Castro ocupa unha gran extensión, a maioría aínda sen excavar.
 
O Castro de Mohías é Ben de Interese Cultural dende 2014. A súa visita é libre e gratuita.
Castro de Mohías

A igrexa de S. Martiño de Mohías responde ao mesmo tipo de tódalas igrexas do occidente asturiano. Todas elas se distinguen polo seu estilizado campanario.

A torre campanario fai tamén de pótico e ten un reloxo.
Igrexa de S. Martiño de Mohías

Dende a igrexa ata o final queda aprox. 1 km. Xa estamos entrando en Ortigueira.

Á esquerda queda o barranco do Rego de Fundión que está a punto de desembocar.

As casas de Ortigueira montadas na ladeira, ao igual que no outro lado. O porto, no medio.

Ortigueira

O Porto "El Ribeiro" de Ortigueira é estreito e ten unha enorme beleza natural con fondo rochoso e enormes acantilados con vexetación. Os primeiros pobladores desta vila asentaron como vimos as casas en verdadeiros precipios para estar máis cerca da súa fonte de sustento que daquela era o mar. A caza de baleas e a pesca de langostas ocupou durante séculos a varias xeracións. Actualmente xa poca xente se dedica á pesca . Hoxe só había amarradas estas dúas barquiñas de recreo.
Porto de Ortigueira

Páxinas web empregadas:
https://www.turismoasturias.es/descubre/cultura/museos-y-espacios-culturales/castros-y-espacios-arqueologicos/castro-de-mohias
https://guiadeasturias.com/lugar/ortiguera/