RUTA RÍO OURO + FORTALEZA CASTRODOURO (ALFOZ)

 Esta ruta circular que me inventei colle un tramo da "Ruta do Río Ouro" e un tramo da "Ruta dos Castelos" onde coinciden as dúas. Logo como quería facela circular, dende a Fortaleza de Castrodouro volvín por estrada ao punto de inicio.

É unha ruta pouco coñecida e a verdade é que ten puntos de interese como a Finca Galea e a Torre-Fortaleza do Mariscal Pardo de Cela, chamada Castrodouro, en Alfoz.

Deixo a ruta en WIKILOC

Características:

Lonxitude: 7 km.

Dificultade: fácil

Ruta circular ben sinalizada.

A miña calificación desta ruta:🔆🔆🔆🔆

Descripción:

Saín da Parroquia de Carballido pertencente ao concello de Alfoz. Xusto ao pé do restaurante A Laranxa, empecei a camiñata.

O punto de inicio está AQUÍ

Área recreativa ao pé do restaurante a Laranxa

Crucei a ponte que cruza a estrada xa que camiñaremos  deixando o río á esquerda.

Río Ouro

 E vemos os indicadores onde coinciden dúas rutas: a do río Ouro e a dos Castelos

Irei por un sendeiro moi cómodo con vexetación de ribeira.

A ruta está moi ben sinalizada:

Vemos unha ponte que non temos que cruzar. Achégome a ver se está transitable polo outro lado a beira do río, pero non. Está pechada de maleza.

O río Ouro hai veces que baixa moi tranquilo, remansado e en silenzo:

Pola dereita, vemos as casas, animais e prados:

Non ten perda a ruta. Non faltan os sinais.

Agora oimos o Ouro baixar alporizado salvando unha pequena presa.

Cruzamos unha pequena carballeira:

E atopamos unha presa moi grande 

En vez de cruzar a ponte que está ao pé da presa como indican os sinais, sigo uns metros máis e chego ao Restaurante O Frenazo. Cruzo a estrada xeral que vai a Mondoñedo e atopo unha área recreativa ao lado do río. É unha área grande, con moita sombra, mesas, bancos, asadores e ata tiña fermosas farolas pero a maioría están rotas ou foron arrancadas. Como sucede en moitos lugares, hai quen no respecta os bens que son públicos e para desfrute de todos.

Área recreativa

Agunhas farolas están rotas ou arrancado o farol

Vemos a Ponte Nova unha ponte oxival  do S. XVIII por onde ía antes a estrada vella. É de sillería de granito e consérvase moi ben.

Ponte Nova

Cruzamos a estrada que vai a Mondoñedo. Estamos en Adelán, parroquia de Alfoz.

Agora deixamos a Ruta do Río Ouro e continuamos pola Ruta dos Castelos cruzando a ponte.

Ponte que temos que cruzar moi preto da Finca Galea:

Dicimos adeus ao río Ouro:

A Finca Galea é un espazo de máis 62.000 metros cadrados bañada polo río Ouro. A vivenda está convertida en casa-hotel rural e na inmensa fina organízanse eventos e vodas. Finca Galea é tamén un parque etnográfico da auga onde se pode ver funcionar unha noria, un muíño e un batán. É todo un Museo ao aire libre debido á cantidade cantidade e variedade de árbores e plantas.

Un recuncho de Finca Galea

A vivenda de Finca Galea

Moitas e diversas árbores

O batán

Recuncho de Finca Galea

Unha noria e o río Ouro

Esculturas con troncos fosilizados

A finca é inmensa e idónea para celebrar grandes acontecementos.

  

Despois de percorrer a Finca Galea, temos o Castelo de Castrodouro a 900m. Temos que ir por estrada.

O Castelo de Castroduoro recibe moitos nomes: Torre de Alfoz, Torre de Pardo de Cela, Castelo de Alfoz...

Tivo a súa orixe nun asentamento castreño a comenzos do S. I despois de Cristo.

No S. XV é ocupado polo mariscal Pardo de Cela quen o perde trala súa morte pasando a ser propiedade da diócese de Mondoñedo. No S. XVII foi abandonado e a finais do XIX foi usucapido polo concello de Castro de Ouro que o arranxou a comezos do S. XX.

Na actualidade acolle varias dependencias municipais como a Oficina de Turismo, Sala de Exposicións e Salón de usos Múltiples.

Mentras subimos ata o castelo imos vendo unhas lousas colgadas dos muros nas que lemos fragmentos do "Pranto da Frouseira", unha das xoias literarias dos "Séculos Oscuros" da Literatura galega na que se recorda a traizón sufrida por Pardo de Cela e chórase amargamente por el.

Pranto da Frouseira

 Ao pé do castelo podemos ver a igrexa de S. Salvador que data do S. XV. Foi a capela do castelo e máis tarde a igrexa parroquial.

Castelo e igrexa de S. Salvador

Área recreativa ao pé do castelo

Tamén hai un sinxelo cruceiro do S. XX e detrás as sepulturas de xente que debeu ser importante no pasado.

Aquí vemos os restos dunha troneira. É unha abertura que hai nalgúns muros, así como en torres dos castelos para permitir disparar frechas ou baestas.

Troneira

As vistas dende o castelo son fabulosas. Contemplamos todo o val de Alfoz e ao fondo a Frouxeira que son as ruínas doutro castelo de Pardo de Cela que alí existíu.

Vistas dende o castelo

Vistas dende o castelo

 Outra fonte da igrexa co cruceiro.

Nesta parroquia de S. Salvador de Castro de Ouro, o lugar onde está o castelo é coñecido como O Castro e ten vivendas que deberon ser moi importantes a xulgar polo seu tamaño e os escudos que algunhas conservan.

Voltamos xa cara a Carballido, por estrada.

A gandaría non ten a importancia que tivo no pasado pero quedan vestixios:

Chegamos ao final da ruta. Estamos na área recreativa onde vemos o número 13 en madeira e é que este lugar é coñecido por " O Trece"

Páxinas web consultadas:

GALICIA PUEBLO A PUEBLO

Wikipedia, la enciclopedia libre

PENA ABALADOIRA+FERVENZA DO ESCOURIDAL (ALFOZ)

Imos, nesta ocasión, ao concello de Alfoz para desfrutar dunha moi interesante e diferente ruta que oficialmente e tal como aparece na páxina web do concello ten 18km.apro.(solo ida) porque parte do Castelo de Castro de Ouro, pasa por varias parroquias, case todo por asfalto ata chegar á Pena Abaladoira.

A nós non nos convencía nada este xeito de facela: por asfalto e con subida larga e forte ata chegar á S. do Xistral polo que fixemos outra ruta que agora tamén está homologada e sinalizada e que une dous paraxes ben significativos do concello: a Pedra Abaladoira e a Fervenza do Escouridal acondicionada recentemente. E para facela máis fácil partimos de arriba para abaixo. A ruta é lineal e deixamos un coche na Fervenza.

CARACTERÍSTICAS DA RUTA.

Lonxitude: 8km.

Dificultade : baixa

Ruta lineal con mala sinalización nalgúns tramos.

DESCRIPCIÓN:

Partimos polo tanto de plena Serra do Xistral onde está o panel da ruta (na carretera LU-P-0101)

A  ubicación do comenzo da ruta, AQUÍ

A Serra do Xistral, moi cerca do mar Cantábrico, ten unha altura moderada pero a entrada de vento e de nubes procedentes do Cantábrico fan que o entorno desta Serra sexa un lugar inhóspito e duro para vivir. A paisaxe que aquí encotramos lembra ás montañas do norte de Inglaterra e de Escandinavia: grandes turbeiras envoltas moitas vece pola néboa onde non vive ningún ser humano. Só cabalos e vacas pastan aquí en total liberdade. O vento é moi aproveitado e actualmente hai multitude de xeradores eólicos. As aldeas máis  próximas sitúanse varios km. máis abaixo , a menor altitude onde as temperaturas son máis benignas.

Serra do Xistral

En plena Serra do Xistral empeza a ruta

A ruta é sinxela empezando na S. do Xistral: imos baixar sempre.

Pisando as turbeiras

Deseguida se chega á Pedra Abaladoira: é un bolo granítico de forma oval asentada sobre roca viva e que se abanea cun lixeiro impulso. Foi empleada dende tempos inmemoriales con fins máxicos e relixiosos. Se queres saber máis sobre esta Pena, pincha AQUÍ

A Pena Abaladoira

As grandes rochas predominan no primeiro tramo da ruta:

O sendeire descende suavemente:

Podemos ver a costa Cantábrica incluido o mar:

O camiño, de momento, está ben sinalizado:

Vemos unha vagoada. Único lugar onde medran árbores:

Hai que atravesar o rego:

O gando en liberdade:

Por esta zona, a ruta estaba mal sinalizada. Moitos postes caeran pola acción do vento e /ou do gando e o sendeiro non está definido:

Agora , o camiño non ten perda:

Xa estamos ben abaixo, aparecen os primeiros prados:

Seguimos baixando:

Aquí atopamos o camiño pechado con arames(para que o gando non escape) Hai que apartar os postes para poder pasar:

Xa estamos no val. A paisaxe cambiou por completo:

Chegamos a un cruce: collemos á dereita.

Imos por esta carretera uns 50m:

E collemos este carreiro ancho:

Que ao pouco se vai estreitando:

Chegamos a outo cruce e aquí pillamos á esquerda:

Aparece agora unha paisaxe máis aberta:

Na aldea de Faián:

E MOITA ATENCIÓN a este cruce que pode levar a engano. Se collemos á dereita imos directamente ao paking sen pasar pola fervenza do Escouridal. Para ir directamente á fervenza, collemos á esquerda:

Se queremos ir á fervenza, non podemos ir ao inicio de ruta. Despois volveremos pasar por aquí

Coller cara arriba, á esquerda!!

Non hai que seguir esta carretera ata esas edificacións de ladrillo, antes collemos un camiño que baixa á dereita:

Frente ao  cruceiro da Caxigueira, collemos o camiño:

Vemos ao lonxe a aldea pola que non pasamos:

Chegando á Fervenza do Escouridal. Xa podemos vela:

Baixando á fervenza:

Fervenza do Escouridal. Cae dende uns 80 m. de altura formando parte do río Guifonso(afluente do Ouro) Esta fervenza separa os concellos de Alfoz e Valadouro e está considerada a fervenza máis alta de Galicia.

A partires de aquí, voltamos pola pista por onde viñeramos e chegaremos a onde deixaramos os coches (uns 2km. aprox.)