 |
| Rego do Penido Novo que forma a fervenza de Torez |
No concello de Valadouro fixemos hai un tempo a Ruta dos Pozos que se pode ver AQUÍ. Esta ruta non nos gustou nada porque o único que vale a pena é a cascada e para min non é especialmente fermosa, sobre todo dende que ves moitas outras.
A ruta de hoxe para min é infinitamente máis fermosa ca anterior. Ademais de defrutar dunha fervenza moito máis fermosa (hoxe nós non poidemos chagar á base dela debido á que o rego do Penido Novo baixaba totalmente desbordado polas recentes chuvias), tamén veremos o dolmen e o curro de Santo Tomé cunhas extraodianarias vistas.
A ruta está na parroquia de Santo Tomé de Recaré (non confundir con S. Xiao de Recaré) unha das 10 que forman o concello. Esta parroquia tiña en 2021 só 37 habitantes e ano a ano vai perdendo poboación.
Características da ruta:
Lonxitude: 7km.
Dificultade: Moderada porque hai que ter coidado na fervenza, o chan pode estar esvaradío e pola importante subida aínda que non moi larga.
Ruta circular sinalizada ata a fervenza pero despois non, polo que é necesario un track.
O meu track en WIKILOC:
Descripción:
Partimos dende a igrexa parroquial de Santo Tomé e segundo víñamos pola estrada no coche xa nos fixamos nas cruces que había, é un viacrucis que remata na igrexa.
 |
| Cruces de pedra á beira da estrada(Viacrucis) |
A igrexa de Santo Tomé foi levantada derriba dun anterior asentamento castrexo e antes da actual houbo outra do S. XII. A de agora é de mediados do S. XIX e de estilo neoclásico.
 |
| Igrexa de Santo Tomé. |
Ao pé da igrexa vemos esta inmensa casa que supoñemos sería a Casa Rectoral que es séculos pasados eran así, enormes e situadas ao pé da igrexa.
 |
| Supoñemos que é Casa Rectoral. |
Ao estar nun alto, as vistas dende a igrexa son moi boas e vese Ferreira, a capital do concello, perfectamente.
 |
| Vistas dende a igrexa |
Hai sinais indicando o camiño que vai á fervenza. Temos que pasar ao pé do barrio Os Novás que queda na foto á dereita.
 |
| Cara á fervenza |
Mirando cara atrás, vemos a igrexa que acabamos de deixar aló ao fondo e parte do val. Chove...
Atravesamos o barrio de Esqueira.
O percorrido ata a cascada está perfectamente sinalizado dende a igrexa.
Chegamos ao Rego do Penido Novo e vemos unha pontiña que cruzamos.
Como leva chovendo varios días seguidos aumentou o caudal e leva moita auga:
 |
| Rego do Penido Novo |
Camiñamos rego arriba e non podemos deixar de apañar algunha castaña. Hai moitas e moi grandes.
Temos que ir con moitísimo coidado. Este tramo é perigoso estando tan húmido.
 |
| Rego do Penido Novo |
O rego vai desbordado e a auga métese por onde antes era carreiro.
 |
| Rego do Penido Novo |
As imaxes que vemos e o ruído inmenso da auga forman un espectáculo de gran beleza. |
| Rego de Penido Novo |
Bidueiras, castiñeiros, amieiros...forman xunto ao rego un bosque precioso. Camiñaremos con moito xeito saltando nas rochas ata chegar a un punto no que é imposible seguir. Non veremos a base da fervenza, adivinámola uns metros máis arriba, chegamos a vela un pouco pero non queremos arriesgarnos a caer así que damos a volta.
 |
| Rego de Penido Novo |
Como eu quero facer a ruta circular, ao voltar de novo ata o cruce da fervenza, en lugar de ir por ond eviñeramos, pillamos á dereita:
O asfalto acaba rápido para dar paso a un camiño de monte.
Durante uns 2km. aproximadamente temos unha importante subida (con algunha zona máis cha polo medio) É a parte máis fea da ruta por pista de monte entre eucaliptos.
A subida remata cando vemos este peche de arame para o gando que abrimos e temos coidado en deixar pechado como estaba.
Estamos xa a 500 m. de altitude e a paisaxe cambia radicalmente.
Atopámonos de novo co Rego do Penido Novo que pasa por debaixo do camiño. Tamén aquí hai outro peche que temos que abrir e cerrar.
O gando pasta libremente de aí que haxa peches para que non escape a onde non debe.
Aquí desembocamos nunha pista que pensamos seguir outro día para ir ata o Prado das Chantas que está algo máis arriba.
Dende aquí as vistas xa son espectaculares pero hoxe o día non acompañou, chovía ás veces e a visión dobre o Valadouro era moi regular.
 |
| Vistas |
Paisaxe de montaña onde pasta o gando e xa non hai árbores:
O Dolmen de Santo Tomé está indicado pero para dar con el hai que abrir unha cancela de madeira e percorrer uns metros polo monte. O dolmen non está nun lugar visible a simple vista senón algo "escondido" no monte.
Tamén chamado Arca do Padorno ou Caselo do Couso este dolmen presenta 4 ortostatos ou lousas verticais que soportan a lousa da cobertura. É da época Neolítica e está en moi bo estado de conservación.
 |
| Dolmen de Santo Tomé |
Na foto vemos a cancela que dá acceso ao dolmen. Dende aquí aínda non se ve, hai que andar só uns poucos metros e xa aparece.Hai tamén aquí unha pequena área recreativa.
Na foto seguinte, o curro a onde traen os cabalos para cortarlles as crins e marcalos nunha festa que se celebra tódolos veráns e onde tamén dentro do curro hai peleas de garañóns. Tamén neste día acostuma a haber carreiras de cabalos. A xente sube a desfrutar do espectáculo e aproveita normalmente para comer e pasa aí o día.
 |
| Curro de Santo Tomé. |
Abandonamos o lugar baixando pola estrada. Agora toca descender ata chegar ao inicio.
Ademais de vacas tamén hai cabalos por aquí
Pasamos polo barrio de As Pardellas que está abandonado.
Dende a estrada pola que baixamos vemos aló enriba de novo o barrio das Pardellas con prados en pendente nos que non sería fácil traballar.
E chegamos de novo ao punto de inicio desta fermosa ruta.
