Hoxe fomos ao concello de Arteixo , na provincia de A Coruña, para realizar unha ruta moi curta e moi fácil e por eso quixemos ademais desfrutar doutros espazos naturais que ten este concello, e así pola tarde subimos ao Parque de Monticaño na parroquia de A Pastoriza e achegámonos tamén ao santuario de Santa Mª de Pastoriza na mesma parroquia.A Senda do río Sisalde presenta dúas versións que no cartel que hai ao principio da ruta están ben explicadas: unha versión trazada de vermello duns 10km. que deixamos para outra ocasión e a que nós fixemos, a trazada en amarelo de 7, 8 km.
Esta ruta, ademais de curta é moi doada de camiñar, apenas ten desniveis e o chan é moi regular e cómodo.
Aínda que é unha ruta fermosa, non é espectacular, por eso se imos de lonxe e só facemos esta camiñata pode sabernos a pouco. Por ese motivo nós programamos para a tarde outras visitas neste mesmo concello.
SENDA DO RÍO SISALDE:
Características:
Lonxitude: 7,8 km.
Dificultade: fácil
Ruta circular moi ben sinalizada.
A ruta en WIKILOC
A miña Valoración desta ruta:🔅🔅🔅
Descripción:
Saimos de ao pé do restaurante "Pirixel" xunto á praia de Barrañán, onde temos un panel grande indicando as características da ruta que imos facer.
 |
| Iniciando a ruta |
Case ao inicio temos Os Boedos sinalizado no panel que vimos. Esta zona é así chamada polo nome destas herbas que abundan a ámbolos dous lados da pista. É unha zona pantanosa que no inverno e primavera acostuma a estar moi encharcada. As plantas que medran aí son estas herbas: os boedos.
 |
| Os Boedos |
Iniciamos agora unha leve subida ata o Monte de Cartas:
Dende este monte, as vistas son espléndidas:
Ás veces imos por sendeiros moi sombreados:
E noutras ocasións, a paisaxe ábrese en verde:Estamos en zona rural e os cultivos de millo así o atestiguan:
E chegamos ao famoso túnel de loureiros, tal vez a foto que máis se ve desta ruta:
Vólvese a abrir a paisaxe. Agora baixamos cara aos muíños:Por una pista moi cómoda, imos á busca do río Sisalde:
Xa case chegamos aos muíños aínda que non oimos o río porque é moi estreito e leva pouca auga:
Muíño de A Zapata, totalmente restaurado:
O muíño polo outro lado:
Case pegado ao restaurado, vemos outro totalmente en ruínas:
O entorno dos muíños é fermoso:
Imos achegándonos xa á igrexa de Barrañán, aldea que vemos ao lonxe. Vemos campos de trigo, algo que chama a nosa atención xa que nalgunha zonas de Galicia este cultivo está totalmente desaparecido.
A igrexa de S. Xián de Barrañán atópase no lugar chamado "O igrexario".Ten unha soa nave e é orixinaria do S. XIII.
 |
| Igrexa de S. Xián de Barrañán. |
Seguimos a ver cultivos de trigo:
E deseguida chegamos de novo á praia de Barrañán que é un espazo natural protexido cun sistema dunar moi importante que ten un grande valor ecolóxico e paisaxístico. A pesares desto e de que avisan no cartel de entrada á praia de que que hai que respectar as dunas, non pisalas...etc vimos moita xente derriba delas coas sombrillas...falta moito espíritu cívico e moita educación medioambiental e cultural.
Praia de Barrañán. Ten 1200m de lonxitude e é unha praia ventosa, moi apreciada polos surfistas, aínda que hoxe o mar estaba moi en calma. |
| Vemos tamén como a xente se instala derriba das dunas. |
PARQUE DE MONTICAÑO
Despois de rematar a Senda do Río Sisalde, e como xa queríamos visitar este parque, pois achegámonos alí xa para comer debaixo da sombra dalgunha das moitas árbores que hai neste inmenso parque.
A ubicación deste parque AQUÍ
Nesta zona houbo unhas antigas baterías militares que defendían ría de A Coruña e aínda podemos ver elementos militares como canóns, o bunker principal e moitos pavillóns restaurados.
O Ministerio de Defensa, devoveu estes terreos ao concello de Arteixo no ano 1998 que os converteu (44.000 metros cadrados) nunha inmensa zona verde con moitísimas árbores, zonas axardinadas, un parque infantil, unha área recreativa...Esta zona é ademais un inmeso miradoiro sobre a cidade de A Coruña, o seu porto exterior e outros concellos próximos.
Hai varias sendas para pasear por todo o parque con bancos para descansar se queremos. Un lugar que nos encantou e que desfrutamos moitísimo xa que a pesares de ser agosto había moi pouca xente.
O primeiro que vimos ao baixar do coche, foron estas árbores das que chama a atención o troco tan retorto que teñen. Investigando, parece que son falsos loureiros. A folla dende logo parécese moito aos que coñecemos todos.
Vistas da entrada principal ao parque.
Dende aquí temos vistas excelentes da cidade de A Coruña e os seus arredores:
Restos da antiga batería militar que houbo aquí:
Un gran parque infantil (na foto non se aprecia todo)
Grandes espazos verdes moi coidados e que invitan ao relax:
Restos dos antigos pavillóns:
Outro miradoiro dende o que apreciamos o porto exterior de A Coruña e Punta Langosteira:
Pavillóns da antiga batería militar restaurados e cun entorno ben acondicionado.
Despois de comer neste parque e de percorrelo todo sacando fotos e parando a descansar e a contemplar as fabulosas vistas que ofrece, ao baixar fixemos unha parada no Santuario de Santa Mª da Pastoriza que está moi próximo ao parque e que pertence á mesma parroquia á que tamén pertence o parque de Monticaño: parroquia de Pastoriza no concello de Arteixo.
A igrexa de Santa Mª da Pastoriza foi anteriormente un templo románico. A construcción do actual santuario iniciouse no S. XVII.
É este un santuario de grande devoción cunha concurrida romaría que se celebra en setembro. Coma tódolos santuarios ten a súa lenda mesturada con historia. Emilia Pardo Bazán, gran devota desta santa editou no 1887 o libro "La leyenda de la Pastoriza". Neste libro di a autora que o rei suevo Rechiario, 1º rei cristián de Hispania, fundou a igrexa da Pastoriza, na que se adoraba unha virxe.
Por mor da invasión dos normandos ou pola chegada de Almanzor, alguén agachou a imaxe da Virxe nuns penedos para salvala dunha posible profanación. A pequena igrexa fora derribada pero a imaxe da Virxe salvouse por estar escondida ata que unha nena que pastoreaba o gando atopouna debaixo dun montón de pedras no Monte do Cruceiro. Dende aquela, este lugar é coñecido como "O berce da Virxe"
Dúas pías bautismais que podemos ver no atrio:
Detrás do ábside podemos ver este cruceiro de Domingo Pérez de Doicela posiblemente do S. XVIII.
E diante da fachada podemos ver este de Blas Pereira do S. XVII
Álvaro de Torres Taboada, pertencente a unha acomodada familia de A Coruña, comprometeuse nunha peregrinaxe no 1887 a construir unha imaxe da Virxe en pedra sobre o lugar onde se lle aparecera á pastora. A Virxe de granito foi encargada a un canteiro chamado Xosé Couso no 1887.
Para subir ao Monte do Cruceiro hai que subir 111 escaleiras pero son cómodas, moi baixiñas e con sombra e bancos para descansar quen o precise.
Chegando ao pico:
Imaxe da Virxe en granito:
A situación de " O berce da Virxe", como se coñece este lugar, é privilexiada xa que domina parte da parroquia de Pastoriza e incluso A Coruña.
http://www.queverengalicia.com/
