A costa de Xove para min é das máis fermosas da Mariña con acantilados de vértigo e praias e pequenos portos que son un encanto.
Este percorrido pola costa xa o fixen en dúas ocasións, cando realicei o Camiño Natural do Cantábrico e Senda Costeira de Xove. Esta foi a 3ª vez pero quixen facer a ruta circular polo que nun momento dado tiven que alonxarme da costa.
Características desta ruta:
Lonxitude: 7 km.
Dificultade: moderada
Ruta circular sinalizada solo na parte da costa. Para facela circular do mesmo xeito que eu a fixen, é necesario seguir este track
Descripción da ruta.
O inicio e fin desta ruta ten lugar na praia de Portocelo que leva o nome da parroquia de Xove á que pertence. Esta parroquia foi sede municipal ata a 1ª metade do S. XIX.
A praia de Portocelo é das que a min gustan: pequena, de augas tranquilas e pouca afluencia de xente. Ten un espazo con sombra de árbores e noutra zona tamén con bancos e mesas de pedra.
 |
Praia de Portocelo en marea baixa |
O Rego de Esparaños desemboca nesta praia. Á esquerda vemos outra praia: a de CanelaComo a marea estaba baixa, puiden cruzar toda a praia ata chegar á praia de Canela e ao porto.
O nome de Portocelo procede do latín "Portus Celo" que quere dicir Porto Oculto e é certo que é un porto resgardado e natural. Vemos un pequeno número de embarcacións de pesca artesanal amarradas.
Praia de Portocelo
Dende o porto, a praia de Portocelo en marea baixa.
Deixamos a praia e porto de Portocelo e camiñamos por un carreiro pegado ao Cantábrico.
Volvendo a vista atrás, a fermosa enseada de Portocelo.
 |
Enseada de Portocelo |
Á dereita, a illa de Sarón, un símbolo do concello de Xove. |
Illa de Sarón |
Acantilados co Monte Castelo ao fondo.
Vemos en 1ª termo as ruinas de S. Tirso ás que axiña chegaremos e o Monte Castelo polo que subiremos.
No xacemento arqueolóxico de S. Tirso podemos ver os restos do que foi unha capela e os restos dun castro moito máis antigo. Conta a historia que un diácono portugués chegou aquí no S. VIII e fundou tres mosteiros que estarían dous en Xove e outro en Viveiro (serían mosteiros dúplices, é dicir habitados por monxes e monxas)
Nun momento determinado por causas descoñecidas os monxes e monxas abandonan o mosteiro pero a igrexa sigueu tendo culto ata 1929 no que se construeu unha nova igrexa no barrio de Vilachá.
 |
Ruinas de S. Tirso |
Imaxe dos restos do interior da capela.
Estamos na Punta de Mechiluíde onde tamén houbo un castro prehistórico. Poucos restos se poden ver del actualmente. No ano 2020 houbo excavacións e atopáronse tumbas e obxectos. Acaba de sair a noticia este verán 2025 de que vai haber unha nova actuación arqueolóxica para poñer en valor este lugar.
 |
Punta Mechiluíde |
Na foto, o foso do castro.
 |
Foso do Castro de Mechiluíde |
Camiño perfectamente acondicionado para o percorrido.
O Monte Castelo, agárdanos!
A subida ten bastante desnivel e por veces parece un camiño de cabras.
Boa vista (a foto regulín porque daba o sol de frente) das illas de Sarón (a máis lonxana) e A Cal.
Subida para xente acostumada a camiñar por lugares así.
As fermosas vistas chegando ao 1ª miradoiro: o camiño polo que acabamos de vir e a enseada de Portocelo.
O banco no Miradoiro de Nacente, así chamado porque dende aquí contemplamos o nacer ou saída do sol. |
Miradoiro de Nacente |
Dende aquí vemos xa o Faro Roncadoira e a Pena Sombreireira.
Debaixo da Pena Sombreireira abrigábanse os rapaces cando chovía mentras gardaban as vacas que pastaban nesta zona.
 |
Pena Sombreireira |
Enormes acantilados ao pé do Faro Roncadoira ao que axiña chegarei.
Antes de baixar ao faro, atopamos o Miradoiro de Poñente no punto máis alto do Monte Castelo. Dende aquí temos unha vista extraordinaria de O Vicedo, a Illa Coelleira e a Estaca de Bares.
 |
Miradoiro de Poñente |
Nesta zona do Monte Castelo veremos formacións rochosas bastante curiosas como consecuencia da erosión do vento e a chuvia ao longo dos anos.
O Faro Roncadoira toma o nome da punta onde está colocado e que se refire ao son que fai o mar cando está bravo.
A costa de Xove é abrupta e accidentada con illotes, rochas e néboa e mal tempo moitas veces o que a fai perigosa para a navegación producindose numerosos naufraxios ao longo do tempo.
Por este motivo no ano 1974 foi construido este faro.
 |
Faro Roncadoira |
O faro entrou en funcionamento de xeito provisional en 1984 e xa definitivamente en 1986.
Xusto ao pé do faro segue a Senda Costeira de Xove.
Imos cara ao Oeste con esta marabillosas vistas.
Nun momento determinado vemos este sinal da ruta pero deberon ambiar o trazado xa que por onde hai queo camiño polo que hai que ir esta realmente uns metros máis adiante. (Moi pouquiños)
Ao lonxe vemos a aldea de S. Tirso.
E aquí alonxámonos da Senda Costeira . De seguila, iriamos polo carreiro de frente, xunto aos piñeiros. Torceremos aquí á esquerda para facer esta ruta circular.
Subimos uns metros entre piñeiros.
Vemos a Fonte Maior. Foi unha das fontes de máis uso e máis antigas do concello de Xove que a restaurou xunto co lavadoiro así como o acceso á mesma. Pedra vista, lousa, granito...unha fonte e lavadoiro na que se empregou bastante diñeiro (case 28000€) e que actualmente non serve para nada xa que nin unha pinga de auga sae dela.
 |
Fonte Maior en Vilachá. |
 |
Nin unha pinga de auga... |
Vilachá é un lugar da parroquia de Portocelo.
A Igrexa de S. Tirso de Portocelo, ubicada no barrio de Vilachá, é a máis recente do concello a pesares de ser unha das parroquias máis antigas do mesmo pois xa aparece documentada no S. XIII. Antes de ser construida esta, o culto relizábase na que vimos en ruinas a carón do mar.
 |
Igrexa de S. Tirso |
Moi preto da igrexa chama a atención este enorme cabozo xunto a unha casa tamén moi grande. Sería a antiga rectoral??
Agora imos por unha tranquila estrada local en medio de eucaliptos.
Xa divisamos Portocelo. Estamos cerca do final.
O Cantábrico xa se deixa ver ao lonxe.
Entorno da praia de Portocelo onde teño o coche.
Comprobo que a marea aínda non subeu moito. Hai gran extensión de area.
A marea está subindo. Agora para pasar ao porto tería que ser a nado.Páxinas web empregadas:
https://www.galiciamaxica.eu/
https://amarinalucense.gal/
Ningún comentario:
Publicar un comentario