domingo, 5 de febreiro de 2023

FERVENZA DAS BRAÑAS PR-G 166 (TOQUES-A CORUÑA)

O concello de Toques, na provincia de A Coruña pertence á comarca de Terra de Melide formada ademais polos concellos de Santiso, Melide e Sobrado dos Monxes.

Hoxe fomos a este concello para realizar a ruta homologada da Fervenza de Brañas. Contamos cuns guías de excepción, bos coñecedores da zona que nos axudaron a descubrir recunchos que doutro xeito non coñeceríamos, xa que están fóra da ruta oficial homologada aínda que en moi curtos desvíos da mesma.

Grazas, Álvaro, Minia e Celtia. Sen vós, non sería o mesmo esta ruta.

Características da ruta:

Lonxitude: 7 km.

Dificultade: baixa

Ruta circular perfectamente sinalizada.

Deixo o meu track en WIKILOC

A miña valoración desta ruta: 🔅🔅🔅

Descripción da ruta:

Partimos da área recreativa do río Furelos. Moito coidado!! NON confundir con outra área do mesmo nome que hai no concello veciño de Melide. 👀

Dende o lugar anterior, pillamos á esquerda, sen cruzar a ponte (por aí viremos á volta)

Área recreativa do río Furelos en Toques
 

Os primeiros metros camiñamos á beira do río Furelos, afluente do Ulla.

Río Furelos
Os círculos vermellos sinalan algo que nos pasaría desapercibido de non ser pola nena de 5 aniños que nos acompañaba 👧 e nos explicou (segundo a ela llo explicou a sua avoa, natural da aldea de Prados pola que despois pasaremos) que esa parte da rocha gastada é polo paso ao longo de moitos anos en tempos pasados, das rodas dos carros.
As pegadas dos carros

O río Furelos baña a comarca de Melide e nace da confluencia de varios cursos de auga que baixan da Serra do Careón. 

Río Furelos

Celtia tamén nos ensinou moi entusiasmada😀 os "Pasos da ra": son pedras grandes colocadas para cruzar o río.
Pasos da ra
 O camiño alónxase agora do río.
Camiño

Desembocamos nunha estrada local que nos vai levar á fervenza.

Estrada local.
O Rego da Salgueira e o de Porto Salgueiro unen as súas augas na parroquia de Brañas formando o río Furelos que salva un desnivel do terreo, caendo dende unha altura duns 40m. dando lugar a esta espectacular fervenza 👌. Xunto a ela hai un muíño a medio restaurar, o "Muíño da Fervenza" onde naceu un avó de Minia, a mamá da nena Celtia que hoxe nos acompañan.
Fervenza de Brañas
 

Continuamos o noso percorrido e vemos agora a fervenza dende a súa cabeceira.

Fervenza de Brañas

Continuamos por un camiño fermoso polos que antigamente pasaban os carros, os animais e as persoas.

Camiño
 Agora imos desviarnos por recomendación dos nosos guías para ver un lugar que ao noso entender debera de formar parte da ruta. A desviación é só duns 100m. (ida e volta) e merece moito a pena. Nun fermoso entorno, derriba dun rego están os chamado "Pasos da Rega", unhas antiquísimas pontes de pedra polas que antigamente pasaban os carros e a xente.

Indo para os Pasos da Rega

Este é o entorno onde se atopan os Pasos da Rega.


Para poder cruzar o rego, foron construidas dúas pontes case seguidas con enormes pedras.
Ponte

Ponte

Paralelo a este prado que vemos e por onde tivemos que pasar, hai un camiño antigo que está sen acondicionar e polo que é imposible pasar debido ao estado no que se atopa con toxos, silvas...está totalmente pechado e é unha lástima xa que nos levaría ata os Pasos da Rega. Poderían aproveitar este recurso sinalizando e acondicionando o desvío.
Prado polo que tivemos que pasar

Na seguinte foto vemos o estado do camiño que hai: totalmente pechado.

Camiño pechado

Estamos ganando altura e temos boas vistas.

Panorámica
Estamos na Serra do Careón que ten unha altitude moderada e unhas características especiais de grande interese xeolóxico. É un espazo natural protexido como Lugar de Importancia Comunitaria (LIC)
Serra do Careón

 Os nosos guías lévannos tamén ver unha rústica fonte no medio dunha carballeira.

Fonte
A carballeira loce así no mes de febreiro:
Carballeira

Se voltamos a vista atrás, vemos o camiño polo que acabamos de subir e ao lonxe, a aldea de Brañas.

Vistas
Aldea de Prados, pertencente á parroquia de Paradela. Non hai que pasar por ela. Nós achegámonos (uns 40m.) para sacar a foto.
Prados
Agora empezamos a baixar (mellor facer a ruta deste xeito, xa que o desnivel, se houbese que subir, é importante) Vemos un observatorio de aves:
Observatorio de aves.

A paisaxe ábrese neste fermoso camiño de baixada:
Baixando

Estamos chegando de novo ao río Furelos. Agora pola outra marxe.

Camiño

Xa vemos a ponte que cruzaremos para chegar ao punto de inicio que xa está xusto despois da ponte.
Ponte e chegada ao inicio.

Fomos xantar ao restaurante Xaneiro no lugar de Bragaña en O Souto. Esta aldea pertence á parroquia de Santa Mª da Capela que é onde está a capital do municipio.

Comemos moi ben (o salpicón de marisco que é o prato estrela do restaurante, estaba espectacular) cunha boa atención nun local moi limpo a pesares de estar ateigado de xente.

CAMIÑO NATURAL DO CANTÁBRICO. TRAMO RINLO-PRAIA DE AREALONGA (INCLUIDO TRACK)

Este tramo do Camiño Natural do Cantábrico xa o realizamos hai uns anos e hoxe repetino eu sola porque da vez anterior aínda non gravaba as rutas e ademais de servirme para poder compartir o track, tamén vin cousas que non vira antes ou é que non estaban como por exemplo un lago situado moi cerca das cetárias de Rinlo que nunca vira nin oín falar del, polo que penso que debe ser estacional e aparecer só cando chove moito como ocorreu estes días pasados. O caso é que dito lago estaba cheo de vida con multitude de aves diversas.

Este tramo pertence á etapa 1 do Camiño Natural do Cantábrico que sae de Ribadeo e remata na Praia das Catedrais e 800m. da etapa 2 que empezaría na praia anterior e remata en Foz.
Este tramo é moi fermoso, con moi pouco asfalto e conta cunhas fermosas paisaxes costeiras, con fermosas e nomeadas praias como a das Catedrais ( moi boa maneira de coñecela facendo esta ruta) tamén moi destacable é a vila de Rinlo co seu fermoso portiño e as casas de cores colgando derriba do mar, as antigas cetarias...

Características:

Lonxitude: 9 km.

Dificultade: moi fácil

Ruta lineal debidamente sinalizada.

A miña valoración desta ruta:🔅🔅🔅🔅



Descripción 

Empecei este tramo na área recreativa "Campo do Cristo" en Rinlo.
Área recreativa Campo do Cristo


Dende aquí parte un fermoso e curto paseo á beira do mar.
Paseo marítimo de Rinlo

Dende o Paseo Marítimo vemos deseguida o porto de Rinlo que, fundado do S. XVII, daría orixe a esta vila.
Porto de Rinlo dende o paseo marítimo


Nestes bancos deben contarse contos os veciños da vila:
O banco dos contos.

En lugar de cruzar a ponte, os sinais mándannos seguir polo paseo ao pé das casas que 

vemos na foto, na desembocadura do Rego de S. Xián.

Rinlo

O porto de Rinlo foi nos seus inicios un porto baleeiro fundado no S. XVIII. Máis tarde 

pescouse sardiña, congrio, raia...e outras especies. O porto actual é de 1905.

Porto de Rinlo
 
 Rinlo é a parroquia máis pequena en extensión de Ribadeo e a súa poboación vese reducida

ano tras ano . As casas están mesmo construidas enriba da costa de xeito que non hai moitos 

anos, cando había temporais e mareas moi grandes, a auga entraba nas casas.

Rinlo foi unha típica vila de pescadores cun porto moi importante debido á moita cantidade 

de capturas e tivo unha das primeiras confrarías de España. Actualmente desapareceu a 

pesca de baixura.

Rinlo

No 1904, constrúese en Rinlo a 1ª cetaria natural da nosa zona aproveitando unha entrada 

natural que o mar furou ao longo dos anos, no lugar coñecido como Estornín. Pechouse un 

muro para encorar as augas onde se depositaba o marisco. O sistema de circulación de auga

 aproveitaba o fluxo das mareas regulando a entrada da mesma mediante comportas. Os 

principais mariscos que se criaban eran langostas, centolos, bois de mar e lumbrigantes.

1ª cetaria de Rinlo

O negocio foi a máis e houbo que buscar outra localización para expandir a empresa.

 Construíuse outra cetaria máis grande a uns 500m. da primeira, no lugar coñecido como

Penacín.

A 2ª cetaria en Penacín

Miro á miña esquerda e vexo unha gran masa de auga. Achégome cruzando a estrada (son só

 uns metros de desvío) e atopo unha Lagoa que nunca antes vira nin escoitei falar dela: é

 unha lagoa estacional que ten auga só en épocas de chuvias abundantes. Tiña moita vida xa

 que vin garzas, parrulos e outras aves que non coñecín asentadas nas súas augas.
Lagoa

Lagoa con aves

O Cantábrico e a lagoa separados por unha estreita franxa.
Mar e lagoa

Ollo Longo foi a 3ª cetaria. Construida en 1954  consta de dúas instalacións diferentes: unha

 natural e outra que funcionaba con bombeo salvando unha altura de case 20m.

José Vázquez Oroza foi que máis tempo traballou nestas cetarias.
Cetaria de Ollo Longo

 Saio a unha estrada local pola que iremos só uns metros. Deseguida collemos outra vez á

 dereita
Saída á estrada

Un banco con boas vistas e obsevamos a paisaxe que imos deixando atrás.


Vemos o castro de Meirengos que está sen excavar e sitúase xa na parroquia de A Devesa,

 concretamente no lugar de Meirengos. Está situado en propiedade privada e polo lado este

 ten o rego de Cabalar do que se surtirían de auga os habitantes do castro. Actualmente os

 terreos  que  ocupan o castro están dedicados a prado. O estado de conservación deste castro

é moi regular debido aos movementos de terra que se realizan para a súa explotación

 agrícola.

Castro de Meirengos 

Se miramos o que imos deixando detrás, vemos a aldea de Meirengos. Camiñaremos agora

 uns metros por estrada.
 
E chegamos á praia dos Xuncos, tamén coñecida como Cabalar, na parroquia de A Devesa

 que tamén pertence ao  concello de Ribadeo
Praia dos Xuncos.
 
A partires da praia anterior comenza un percorrido acondicionado en pedra.
 
Deseguida chegamos á praia dos Castros, tamén chamada Marbadás. Esta praia está 

enmarcada entre formacións rochosas espectaculares formando covas ás que se pode acceder

 en marea baixa. É como un anticipo da praia das Catedrais.
Praia dos Castros.

Praia dos Castros dende outro enfoque. En marea chea, non queda praia.
Praia dos Castros.


Case pegada á anterior (en marea baixa están comunicadas) atopamos a Praia de Illas. O

 nome é doado de deducir xa que hai unhas grandes rochas igual ca illas. En marea chea,

 practicamente non hai areal.
Praia de Illas


Temos que ir uns metros por estrada para chegar á Praia de Esteiro, na parroquia de A

 Devesa(Ribadeo) Está situada na Enseada de Cadramón
Praia de Esteiro
 
Bordeamos a praia anterior e saimos dela por un camiño que nos leva deseguida á estrada e á

 Praia de As Catedrais.
Carreiro á beira da estrada que nos leva ás Catedrais.

A pesares de ser o mes de febreiro, había un autobús e bastantes coches. Non quero imaxinar

 como é o verán!!
Entorno de As Catedrais
 
Vin varios sinais prohibindo pisar determinadas zonas. Paréceme perfecto xa que debido ao

 inmenso número de visitantes que recibe esta praia, de seguro que o entorno sofre as

 consecuencias de tal avalancha humana.
Entorno da praia de As Catedrais

A praia de As Catedrais é un Monumento Natural no que en marea baixa podemos ver

 como o mar e anos de erosión debuxaron nos cantís un conxunto arquitectónico de arcos,

 bóvedas e columnas que a fan ser considerada como unha das praias máis fermosas do

 mundo.

O seu topónimo orixinal é Augasantas e débese a que antiguamente había un manancial de

 augas menciñais.
Praia de As Catedrais

Moi cerca da praia das Catedrais temos esta pequena cala acondicionada con escaleiras para

 poder acceder a ela.

Cala

 Pasarelas de madeira que nos levan a miradoiros sobre o Cantábrico.
Pasarelas.

E xa no concello de Barreiros, chego á Praia de Arealonga onde finalizo o traxecto de

 hoxe.
Praia de Arealonga(Barreiros)
 
A lúa empeza a poder xa máis que o sol cando remato a camiñata.

Páxinas web consultadas:

http://xurdemoran.blogspot.com/2015/11/rinlo-pueblo-marinero-de-ribadeo.html