CASCADAS DE PENADECABRAS (EL FRANCO- ASTURIAS)

Esta non é propiamente unha ruta de sendeirismo xa que non andivemos nin 2 km. e tampouco está sinalizada. É este un lugar que ten a singularidade de gardar 5 fervenzas  case seguidas nun entorno totalmente virxe. Só  no principio da aldea  hai dous letreiros rústicos que nos indican o camiño a seguir ata o río (Había un terceiro letreiro pero desapareceu)

Hai que estar, pois, moi dispostos a sortear todo tipo de maleza e obstáculos: troncos atravesados, silvas, maleza de todo tipo durante a búsca das fervenzas pero a recompensa de atopalas vale moito a pena xa que son altas, con moita auga e nun entorno fermoso como acostuman a estar as fervenzas.

Deixo o track en WIKILOC:

Descripción:

Estamos no concello de El Franco, no occidente asturiano. Xa visitamos este concello noutras ocasións, a última non hai moito para realizar unha ruta costeira; hoxe toca atopar estas cascadas. Para eso, imos dende A Caridá que é a capital do municipio ata a parroquia de A Braña que se atopa a 12 km. e aquí torcemos á esquerda para ir á aldea de Penadecabras (a 3 km.) que pertence a esta parroquia.

Penadecabras é unha aldea moi pequena á que chegamos por unha estrada bastante estreita e con curvas. Cando cheguemos aquí, temos que xirar á esquerda, cara abaixo. (Antes había aquí un letreiro que poñía "Cascadas" pero a día de hoxe está desaparecido)

Uns metros despois atopamos outro letreiro que xa nos indica para onde está o camiño que temos que pillar.

O barrio de Penadecabras a onde imos chámase Bronzo e é a zona que está máis preto do río. Temos que chegar aló embaixo. Moita xente deixa o coche na parte de arriba, nós como non atopamos onde aparcar, levamos o coche ata abaixo de todo, ata a última casa blanca que se ve. Aí o deixamos.

O Bronzo, en Penadecabras

Según nos apeamos do coche, estas ovellas viñeron recibirnos e non paraban de bear.

Ovellas en Penadecabras

Temos que coller por un sendeiro (poñía "cascadas" nun letreiro tirado no chan) que baixa ao río.

Carreiro que baixa ao río

Logo duns 100m. aprox. xa chegamos ao río Mazo. O sendeiro polo que baixamos desemboca nunha pista forestal que estaba así de inundada nas rodeiras que deixaron as máquinas dedicadas non hai moito a cortar madeira ao pé do río.

Camiño forestal e río Mazo

 

Primeiro, cruzamos a pista e fomos cara á esquerda, río abaixo onde se localiza unha cascada:

Atravesamos o camiño

Despois deste pequeno prado, chegamos á 1ª das fervenzas. 

Cruzamos o prado

Sorprfendeunos o fermosa que era e a forza que levaba:

1ª fervenza

Demos a volta dende aquí e cruzamos a ponte de pedra e cemento que hai:

Ponte do río Mazo

A partires de aquí, o sendeiro volveuse impracticable. Non está definido e abundan as silvas, troncos caídos...imos á aventura.


O río ofrece fermosas imaxes con pequenos saltos de auga:

Pequenos saltos de auga.

Seguimos esquivando obstáculos pero continuamos. Os anos de sendeirismo han de server para algo...

Por aquí pasamos

O percorrido é moi curto: deseguida chegamos á 2ª fervenza:

2ª fervenza

E case pegada está a 3ª fervenza que podemos ver moi de preto se baixamos ata a súa base con moito coidado.

3ª fervenza

E o sendeiro que nos levou ata a 3º fervenza remata aí, pero mirando cara arriba vemos un camiño e decidimos ir ata el a ver se nos leva outra vez xunto ao río. Ao subir, vemos esta panorámica da aldea de Penadecabras.

E efectivamente, o camiño lévanos ao pé do río de novo onde vemos xa a 4ª cascada. Esta fervenza remata nunha zona onde a auga se remansa e axéitase para contemplala sen cansar. 

4ª fervenza

Entre a 4º e a 5ª fervenza hai un sendeiro perfectamente delimitado que nos leva.

Sendeiro entre a 4ª e 5ª fervenza

Agora vemos a 4ª cascada dende a parte de arriba. 

4ª cascada dende arriba

 E chegamos á última, á 5ª cascada que vimos nun traxecto que non chega a 2 km. en total.

5ª fervenza

En vez de voltar sobre os nosos pasos, fixémolo pola pista forestal que vai un pouco máis arriba do río e desembocamos outra vez na ponte do río Mazo. Seguimos outro pouco río abaixo antes de cruzar pero agora pola marxe diferente de antes, cando víramos a 1ª fervenza,  que  por certo dende esta beira apenas se deixa ver. Só fomos uns poucos metros por esa marxe do río, ata onde vimos que era imposible continuar.

Pista forestal

Seguimos uns metros máis á beira do río pero hai un momento que non se pode avanzar e hai que dar a volta.

Río Mazo

Como o noso percorrido foi tan curto decidimos para á volta en A Braña que é esa aldea toda rodeada de verde. Está situada a uns 300m. de altitude entre a costa e a montaña e a súa economís é rural ligada á gandeiría vacuna.

A Braña

O primeiro que atopamos ao parar é a igrexa (diante dela hai sitio para aparcar). Do S. XVIII, aséntase sobre unha capela do S. IX, está dedicada a Nosa Señora da Braña e atrae a multitude de xente debido á fama dos milagres desta santa. O 15 de agosto celébrase unha romería con comidas familiares no seu entorno, que está moi ben acondionado.

Igrexa de A Braña

O entorno da igrexa está perfectamente acondicionado, moi limpo e coidado.

 

A uns 200m. está fonte e a súa auga que, segundo a lenda, ten poderes milagreiros (Como din as lendas de tódalas fontes onde hai santuarios cerca)

O certo é que a fonte está nun entorno fermoso e moi ben acondicionado.

                                    Entorno onde se atopa a fonte da Virxe e outra decorativa.

Detalle da fonte

No lugar onde se atopa a fonte hai tamén un lavadoiro totalmente restaurado e onde a auga corría en abundancia e tan transparente que apetecía volver ao costume de lavar a roupa á man.

Antes de subir á fonte da Virxe vemos tamén outra fonte decorativa con banco ao redor. Un sitio moi chulo!

Soprendeunos moito o tamaño da igrexa nunha aldea tan pequena e xa nos demos conta de que alí tiña que haber devoción popular por algunha santa ou santo. Neste caso, á Virxe da Braña.

E este foi o percorrido de hoxe. As pernas usámolas pouco para camiñar pero valeu a pena coñecer as cascadas e estas aldeas do occidente astur.