martes, 18 de maio de 2021

RUTA DOS BOSQUES - VILLANUEVA DE OSCOS (ASTURIAS) + CASCADA DE MORLONGO

Hoxe volvemos ir aos Oscos. Tres municipios son os que forman este lugar ao que nunca nos cansamos de volver: Santa Eulalia, S. Martín e Villanueva de Oscos. Os tres concellos teñen un ambiente rural e unha natureza virxe (Forman parte da Reserva da Biosfera Oscos- Eo)
Ns Oscos, ademais dunhas paisaxes únicas onde o verde predomina, podemos ver unha arquitectura típica coidada e restaurada con mimo que fai as delicias de quen visita esta zona.

As rutas de sendeirismo dos Oscos son fermosísimas e temos moito onde elexir nos tres concellos: máis longas, menos...con maior ou menor dificultade...todas elas son únicas .

Nós levamos feitas xa as seguintes rutas por estes paraxes:

Santa Eulalia de Oscos:



S. Martín de Oscos:

Villanueva de Oscos:


Hoxe volvemos a Villanueva para realizar a Ruta de los bosques. Unha ruta curta que non ofrece dificultade técnica salvo unha subida importante dende Santa Eufemia ata Abilleira.
Pasaremos por bosques de abidueiras e de carballos e castiñeiros; veremos unha ferraría, a aldea de Pacios e voltaremos a Santa Eufemia, preciosa aldea totalmente rehabilitada onde se atopa o Eco Museo do pan. Dende aquí voltaremos a Villanueva polo mesmo camiño que trouxemos á ida.
A ruta empeza AQUÍ
 Ao final deixo o track desta ruta!!

Características:

Lonxitude: 7,5 km.

Dificultade: Media-baixa

Ruta circular ben sinalizada, tendo en conta que en todo o percorrido non aparece o nome da ruta, salvo no inicio e outro polo medio da ruta e coincide con outras, sobre todo coa Senda Verde do Agüera (Ter en conta que nós non imos a S. Mamed como imos atopar moitas veces) . En fin que con tanta sinalización que atoparemos, ás veces podemos sentirnos confundidos. Para non pèrderse e facer a ruta que non queremos, nada mellor que seguir un track. Eu deixo o meu ao final.

Aquí, nesta pista que sube comenza a ruta:
Villanueva de Oscos

O concello de Villanueva ten moi pouca poboación, de feito é un dos concellos asturianos cunha menor densidade poboacional. A súa actividade económica principal é a gandaría e tamén se está implantando o turismo rural en toda a comarca o que está animando a reactivar esta fermosa zona.
Villanueva co seu mosteiro de fondo

Deseguida empezamos a camiñar por este carreiro:


Dous cans da vila, van acompañarno case todo o camiño(ata que nos adelantaron outros sendeiristas e se marcharon con eles....)

Camiñamos uns metros por estrada:

E de novo voltamos a camiños naturais:

Despois de 1,2km. chegamos á Santa Eufemia. O primeiro que atopamos é esta capela de estilo barroco, construída entre os séculos XVII e XVIII

Santa Eufemia é hoxe un núcleo de turismo rural totalmente rehabilitado. Conta co Ecomuseo do Pan onde podemos ver o ciclo completo de elaboración do mesmo e cunha área recreativa na confluencia de dous ríos : o Villanueva e o Pasarón.

Santa Eufemia


Imos uns poucos metros por estrada(vemos na esquina sinalización das diversas rutas)

Chegamos á área recreativa de Santa Eufemia que atopamos algo descoidada, coa herba demasiado grande.

Ponte da Castañeira, na área recreativa:

Agora, a partires de aquí, temos que coller á dereita para iniciar unha subida entre un bosque de bidueiras:

Á esquerda, subindo, vemos o Caserío abandonado de Abilleira:

Esta panorámica vémola dende o punto máis alto da ruta, ao rematar a subida anterior:

Chegamos a unha formación rochosa que nos sorprende porque a nosa imaxinación ve nun extremo a cabeza dunha ovella ou carneiro:

Iniciamos a baixada:

Por estes camiños rodeados de muros de pedra seca:

E chegamos á estrada

Pasando ao lado dos restos dunha antigua ferraría (estas terras tiveron no pasado unha gran actividade relacionada coa industria do ferro)

Deseguida deixamos a estrada para pillar á esquerda por este carreiro:

E camiñamos un pequeno treito á beira do río Vilanova:
Para irnos alonxando do río a medida que imos ascendendo:

Sempre no medio de distintas especies arbóreas:

Estamos chegando á aldea de Pacios:

Dende a que temos estas vistas, xa que está a 670m de altitude:

Nesta aldea viven unhas 20 persoas:


Pacios

As árbores frondosas seguen a acompañarnos ao deixar Pacios:


A paisaxe dos Oscos nunca defrauda:

Deseguida voltamos a Santa Eufemia:

Agora vemos esta aldea dende o outro lado:

Pois imos cruzala vendo estes recunchos:
E este antiguo muíño:

Aquí paramos a patear esta preciosa aldea :
Atopando estes rincóns:

Abandonamos Santa Eufemia pensando no dito "Asturias , paraíso natural"

E de novo estamos en Villanueva:

A mín gústame o sendeirismo non só para andar senón que tamén quero empaparme dos lugares aos que vou: sen presa, parándome onde é necesario para coñecer mellor unha aldea, un río, unha árbore...e non podía ser menos estando en Villanueva. Fixemos un "tour" pola vila, percorrendo (logo se fai que é moi pequena) os lugares máis emblemáticos.

Un destes lugares é o mosteiro de Santa Mª. É do S. XII e foi construído para os Benedictinos, sendo usado máis tarde polos cistercenses. Está declarado Ben de Interese Cultural.

O mosteiro poidemos visitalo ao noso aire, de xeito gratuito. Hai paneles explicativos como se ve na foto.

Tamén hai visitas guiadas que inclúen a igrexa. O mosteiro é inmenso e percorrelo vainos trasladar a outros tempos lonxanos.




Aquí debía estar a cociña, pois vemos unha especie de lareira e un fregadeiro:




Outros recunchos de Villanueva de Oscos:





E aproveitando que estábamos nesta zona, quixemos visitar unha fervenza que nos recomendou unha boa amiga de sendeirismo. Trátase da fervenza de Morlongo que a nós nos quedaba de camiño, na beira da estrada AS-13
A situación desta fervenza AQUÍ
Aparcamos e despois de baixar unhas ecaleiras iniciamos un curtiño paseo duns 100m e xa estamos na fervenza.
Non é tan famosa nin coñecida como a "Seimeira" (nome en asturiano das cascadas) de Santa Eulalia porque esta está incluida nunha fermosa ruta de sendeirismo que foi a 1ª ruta que nós fixemos nos Oscos e da que deixei o enlace máis arriba.
A de Morlongo, formada polo río Vilanova, é tamén unha cascada ben fermosa e que completou un fermoso día  sendeirismo.
Baixando as escaleiras de lousa

Chegando á fervenza

Unha cabana abandonada

Fervenza de Morlongo


Aquí deixo o track da ruta dos bosques:
Powered by Wikiloc

luns, 17 de maio de 2021

SENDA FIGUERAS-CASTROPOL (CASTROPOL- ASTURIAS)

 Hoxe fixen esta ruta que me pareceu fermosísima ademais de moi fácil e moi ben sinalizada. O máis dificil sería saber onde comeza pero ao final deixo o track.

Como é lineal podemos empezar en Castropol (Oficialmente sería así) ou en Figueras. Eu  empecei nesta última vila  e se fai só nun sentido penso que é algo máis fácil empezando en Figueras pero dá igual, é moi doada de calquera xeito.

Características:

Lonxitude: 7km.

Dificultade: moi fácil

Ruta lineal ben sinalizada.

Descripción:

A ruta en Figueras, comenza AQUÍ

Deseguida podemos ver a Ría do Eo:


E a praia de Arnela. Esta praia acada os 60m de lonxitude en marea baixa.

Aí teremos que chegar: a Castropol
A ría con Castropol ao fondo:

Esta ruta (ao igual que a maioría en Asturias), está moi ben sinalizada:


Por carreiros así de fermosos transcorre a ruta:

Levamos durante case todo o percorrido, A ría do Eo, á dereita.

Estos son os restos de un Muíño de mareas: "Molín das Acías" Este muíño xa aparecía citado en documentos do S.XVII. 
Son muíños de orixe medieval que obtiñan a enerxía para moer da diferenza de nivel das mareas. Durante a pleamar acumulaban a auga e liberábana en baixamar impulsando deste xeito a rotación dunha roda hidráulica e facendo xirar as pedras de moer.
Molín das Acías
Abundan pouco estes muíños xa que era moi costosa a súa contrucción, por eso os levantaban a nobleza e o clero. De tódolos xeitos eran moi rentables, xa que a pesares de depender das mareas e moer só dúas veces no día, contaban cun número elevado de moas e tiñan a vantaxe de traballar todo o ano, non coma os muíños fluviales que só podían moer tres ou catro meses no ano, dependendo do cauce fluvial.
Molín das Acías
 
Estas son algunhas preciosas imaxes que nos deixa esta ruta:




Esta que vemos agora é a praia de As Acías ou Carbayíos ou tamén de Los Cobos e é a máis grande que atopamos:

A vexetación chega mesmo á praia:

Esta ruta ten de todo: ata un fermoso pazo que semella sacado dun conto. Son as Torres de Donlebún

Este pazo foi erixido sobre unha torre do S. XVI. Está declarado Ben de Interese Cultural e conserva partes dos séculos XVI, XVII e XVIII.
Estivo abandonado e case en ruínas e agora está en proceso derestauración. É de propiedade privada e non se pode visitar por dentro.

A moi poucos metros de aquí, xa chegamos á Enseada de Lieira. Este é o maior estuario do Eo e ten sedimentos fangosos e de area colonizado por dúas especies de plantas.

Estas casas están case pegadas a auga, só as separa a estrada:


Neste lugar e outros como Salías e Berbesa existiron varios asteleiros de Ribeira coñecidos pola calidade dos seus barcos:

Uns fermosos olmos brancos medran á beira da enseada:

Chegamos deseguida a esta pasarela de madeira:


Que desemboca axiña na vella estrada a Castropol:



Pola que iremos aprox. durante 1km. e onde seguimos vendo os sinais .

Dende que deixamos o asfalto e ata o final, a senda segue a deixarnos estampas preciosas:





Esta última foto está tomada no punto final da ruta (ou inicio dependendo de onde se saia) e temos xa Castropol  e a Ponte dos Santos de fondo:

Unha ruta moi recomendable pola súa fermosura, pola baixa dificultade ténica que ten, pola distancia, que é moi asequible fágase só de ida ou ida e volta e polo ben sinalizada que está!!

Powered by Wikiloc