martes, 27 de setembro de 2022

CAMIÑO NATURAL DO CANTÁBRICO. TRAMO RIBADEO-RINLO (TRAMO AMPLIADO)

 Neste blog xa está publicada esta ruta que foi realizada por vez 1ª no 2016:

Ver AQUÍ

Esa 1ª vez que a fixemos era un día de inverno tan inclemente que non nos deixou desfrutar desta ruta como nos gustaría. Bastante tíñamos con abrigarnos e procurar mollarnos o menos posible xa que ventaba, chovía e ata caía ás veces saraiba.

Seis anos despois quixen repetila xa con bo tempo e o resultado final é ben diferente: vin praias que non vira, pareime máis nos lugares que o merecían e ademais gravei o track, algo que no 2016 aínda non facía.

Camiño Natural da Ruta do Cantábrico é unha iniciativa que emprendeu no ano 1993 o Ministerio de Agricultura, Pesca , Alimentación e Medio Ambiente dentro do programa "Caminos Naturales", ao longo de toda España.
Camiño Natural da Ruta do Cantábrico vai dende Ribadeo (Lugo) ata o porto de Ladrido (A Coruña) percorrendo máis de 150  km. Está dividido oficialmente en 7 tramos ou etapas e a 1ª vai dende Ribadeo á praia das Catedrais. Eu, como naquela 1ª ocasión, dividín en dous tramos esta etapa e faun de Ribadeo a Rinlo

Características da ruta:

Lonxitude: 12 km.

Dificultade: Fácil

Ruta lineal, perfectamente sinalizada.

Track da ruta en WIKILOC

Descripción:

Partín do muelle de Porcillán en Ribadeo onde está situado o porto deportivo. É un dos 4 portos deportivos de Galicia con bandeira azul e o único da provincia de Lugo con este distintivo.

Porto deportivo ao pé da Ponte dos Santos

Outra imaxe do porto deportivo coas vilas asturianas de Castropol e Figueras ao fondo.
Porto deportivo

Subimos as escaleiras que hai e topamos coa capela de S. Miguel cunhas preciosas vistas:

Capela de S. Miguel

 Pasamos por debaixo da Ponte dos Santos entrando nunha área de lecer moi ben coidada:

Ponte dos Santos



Por aquí pasa tamén O Camiño Norte de Santiago e na foto vemos o albergue de Ribadeo, xa que acostuma a ser final de etapa. O albergue está nun enclave ben fermoso.

Albergue de peregrinos

Vistas da Ponte dos Santos dende o albergue:

Estou pasando por un lugar moi coidado que é o Parque Etnográfico de O Cargadoiro. É un lugar que alberga os restos do que foi un antigo cargadoiro de mercadorías, un punto onde descargaba o tren para os barcos coa axuda dun guindastre, facilitando deste xeito o comercio con barcos de gran calado que non tiñan necesidade de entrar na ría dependendo das subidas e baixadas das mareas.

Dende este Parque Etnográfico podemos acceder tamén á Praia do Cargadeiro. Esta praia con magníficos accesos agocha sen embargo, unha praia moi pequena (polo menos en marea alta) e que parece bastante incómoda porque só vemos pedras e nada de area.

Praia do Cargadeiro

No cargadoiro descargaban o mineral de ferro fundido extraído nas minas da Pontenova. Ata aquí chegaba o ferrocarril da Sociedade Mineira de Vilaodrid para traladar por mar o mineral a distintas partes de Europa.
A liña ferroviaria que conectaba A Pontenova con Ribadeo tiña 34 km. de lonxitude. Foi inaugurado a principios do S. XX e mantivo a súa actividade ata os anos 60 do mesmo século.
Este lugar quedou despois no abandono e só se mantiñan os piares de pedra derriba do mar. Encima deles, no sitio onde estaban os raíles, colocouse nos anos 90 unha pasarela de madeira que fai as veces dun excelente miradoiro.
Cargadoiro
 
Mesmo debaixo do Cargadoiro, atopamos outra cala con accesos de escaleiras decoradas con pedra, que debe ser unha prolongación da praia anterior que acabo de ver e que en marea baixa debe ser unha soa.
Baixada á praia
 
 
 Estes son os antigos túneles do ferrocarril e colocaron diante unhas antigas vagonetas de transporte de mineral.
Túneles do ferrocarril no Cargadoiro

Continuamos por este fermoso e coidado paseo:

Que nos deixa estas fermosas vistas:
 
A poucos metros do Cargadoiro temos o Forte de S. Damián que é o mellor exemplo de arquitectura militar de Ribadeo. O forte foi construido nun punto estratéxico e de difícil acceso, polo Marqués de Cerralbo no S. XVII.  A súa misión era protexer a entrada da ría ante posibles ataques por mar, polo que foi provisto de artillería.
Foi destruido nun ataque por parte dos ingleses no ano 1719. En 1774 foi reconstruido pero unha explosión sufrida no1809, durante a Guerra da Independencia, volveuno convertir en ruinas.
Posteriormente  pasou a pertenecer ao concello que levou a cabo a súa restauración: Actualmente funciona como sala de exposicións municipais.
Forte de S. Damián.

Camiñamos agora pola beirarúa da estrada e vemos esta curiosa pena chamada "Pena Furada". Do outro lado, a costa asturiana.
 
E chegamos a Illa Pancha  que alberga os dous faros de Ribadeo. O antiguo, de planta cuadrada e hoxe rehabilitado para o turismo e o que funciona como faro con franxas negras e brancas. A illa está unida a terra firme por medio dunha pequena ponte.
Illa Pancha cos seus dous faros
 
Temos tamén un miradoiro nesta zona:
Miradoiro en Illa Pancha

Moi cerca da Illa Pancha temos unha praia moi recollida e protexida dos ventos por cantís con bo acceso e con aparcadoiro case ao pé. É a Praia deRochas Brancas.
Praia de Rochas Brancas

 Continuo o Camiño, agora por estrada local vendo a vila de Ribadeo á esquerda.
 
Despois de 500 m. torcemos á dereita (está ben sinalizado) e sigo pola estrada que vai a Rinlo.
Estrada a Rinlo
 
Atopo esta sinalización de que a 200 m. hai un castro e aló vou. 
Sinalización

Trátase do castro de As Grobas. Este topónimo procede dos impresionantes foxos que configuran o sistema defensivo do castro. Este castro está excavado só moi parcialmente.
Castro de As Grobas cos foxos.

Dende o castro de As Grobas temos unha excelente panorámica da Illa Pancha. Volto sobre os meus pasos para retomar a andaina e sigo por asfalto 500 m.

 Torcemos de novo á dereita para achegarnos á liña de costa:
 
A luz do atardecer deixa estas imaxes:

Unha gaivota oteando o horizonte:

 A praia de Areosa está situada nun entorno agreste. É moi pequena.
Praia de Areosa

Esta praia ten unha pequena área recreativa na súa baixada e, moi cerca, un precioso piñeiral:
Área recreativa ao pé da praia Areosa
 
Saimos de novo á estrada (hai veces que a ruta apártase da costa porque o paso é imposible xa que hai grandes cantís ou fincas privadas que o impiden) O asfalto dura 600 m. e xiramos de novo á dereita.

Fermosa paisaxe a que imos deixando detrás:


Atopei calas con acceso a elas:


Volto sair á estrada, xa moi cerca de Rinlo

O sol xoga coas nubes:

Xa a piques de entrar en Rinlo, os sinais lévanme de novo cara ao mar.

No medio deste espectacular anoitecer, vemos os peches de fincas con antigos muros de pedra.

E tamén vemos xa a vila de Rinlo que pertence ao concello de Ribadeo.
Chegando a Rinlo

Paso pola área recreativa Campo do Cristo que dispón de varias mesas, barbaoas e fonte.
Área recreativa Campo do Cristo

E rematamos a andaina de hoxe no paseo marítimo de Rinlo, vendo xa ao lonxe o seu afamado porto. Pero como xa vai caer a noite, vou deixar para outro día a exploración desta pequena vila, cando repita o tramo Rinlo- As Catedrais.
Paseo marítimo de Rinlo



















mércores, 21 de setembro de 2022

DE ARES A PONTEDEUME (RUTA COSTEIRA)


Praia de A Magdalena (Cabanas)

Ares é un concello da provincia de A Coruña e da comarca de Ferrolterra. Alá nos fomos para realizar unha fermosa ruta costeira. A Ría de Ares, onde desemboca o río Eume, será hoxe a protagonista da nosa ruta, con numerosas praias e calas e a pintoresca e fermosa vila de Redes....Pisaremos catro concellos: Ares, Fene, Cabanas e Pontedeume.

Características da ruta:

Lonxitude: 11,6 km.

Dificultade: baixa

Ruta lineal sen sinalizar agás dende Redes ata Pontedeume.

O meu trakc en WIKILOC

A miña valoración desta ruta: 🔆🔆🔆🔆

Descripción da ruta:

Partimos de xunto á igrexa de S. Xosé de Ares, moi preto da praia e do paseo marítimo.

Igrexa de S. Xosé en Ares

Praza da igrexa:

Na Praza da Igrexa, podemos ver este monumento en honor a Hermelinda, unha veciña que polos anos 50 comenzou a traballar como repartidora do xornal "LA Voz de Galicia" e dedícouse uns 20 anos a este oficio. Sempre acababa a súa xornada vendendo algúns exemplares á porta desta igrexa, de aí a ubicación do monumento.

Hermelinda
 Imos polo paseo marítimo:

Pegados á praia de Ares que está na zona urbana, rodeada de árbores e bares con terraza. É unha praia en forma de cuncha de augas moi tranquilas.

Praia de Ares

Vemos nunha rampla do paseo marítimo a escultura dunha serea das illas Miranda (Son dous illotes, Pequena e Grande, nos que vive unha serea que ás veces vai tomar o sol ás praias de Perbes, Centroña ou ás dos arredores de Ares).
A serea das Illas Miranda

A continuación da Praia de Ares temos outra: a Praia do Xuncal con árbores mesmo na area e xunto a un parque infantil.
Praia do Xuncal

Nun entorno xa máis alonxado da vila, temos a praia de Seselle, resgardada e tranquila.
Praia de Seselle e, ao fondo, Ares

 Percorremos toda a praia pisando na area mollada. (Houbo quen a percorreu pisando a auga)
Praia de Seselle 

A continuación e, pegada á anterior, temos a Praia de Raso. En marea baixa, poden percorrerse as 4 praias xuntas: Ares, Xuncal, Seselle e Raso.
Praia de Raso

Abandonamos a liña de costa para ir por asfalto case 2 km.

A ruta non pasa por aquí, pero para visitar esta fermosa cala só hai que desprazarse uns  poucos metros. É a Praia de Sabadelle. Pequena, moi resgardada e illada.

                                                                        Praia de Sabadelle

E xa chegamos a Punta Modias, en Redes. 
Vistas dende Punta Modias

En Punta Modias consérvanse os restos dunha antiga batería defensiva do S. XVIII dende a que se protexía o acceso por mar á ría de Ares.
Batería defensiva.

A vila de Redes está situada na enseada ría de Ares, concello ao que pertence. Foi unha pequena vila de pescadores na que moitas casas se asoman ao mar dende os propios embarcadeiros.

Redes ten casas indianas coma esta de Paco Bello, un home que marchou de novo a La Habana e comezou a traballar nos viveiros da Compañía Cubana de Pesca e Navegación. Foi prosperando e chegou a patrón e armador. Coma moitos dos emigrados, deixa pegada arquitectónica desta banda do océano coa súa casa. Unha casa con balcóns con influencia barroca, galería traseira modernista, orlas decorativas con motivos xeométricos, florais e vexetais e unha escaleira interior con varanda de forxa.
Casa de Paco Bello en Redes

Vemos tamén en Redes casas tradicionais cos seus corredores.

 E chegamos á Praza do Pedregal, xunto ao porto, moi animada neste domingo solleiro de setembro.
Praza do Pedregal en Redes

Na Praza do Pedregal, atopamos tamén esta casa azul claro moi fotografada. Nesta vila rodouse "Padre Casares" unha serie galega que tivo bastante éxito na nosa Comunidade e Almodóvar tamén rodou aquí escenas da súa película "Julieta".
Praza do Pedregal, Redes

O porto de Redes é só un pequeno embarcadoiro cunha rampa para subir os barcos pero aínda así esta vila conserva todo o seu sabor mariñeiro tradicional.

                                                                         Porto de Redes

 Para seguir o noso percorrido, temos que adentrarnos polas rúas da vila onde vemos casas que dan directamente ao mar.



A vila de Redes é case toda peatonal.
Unha rúa de Redes

Seguimos contemplando corredores de casas tradicionais.

Redes debe o seu nome a este aparello de pesca. Dende sempre, nesta vila víanse ás mulleres sentadas reparando redes e as que non estaban nas súas mans, estaban penduradas duns trebellos de madeira chamados cabrias onde se poñían a secar. Na praia de Redes podemos ver as cabrias.
Tódolos anos no verán celébrase en Redes a Festa da Cabria onde os maiores ensinan aos pequenos a subir ás cabrias, andar por elas, suxetarse e suxetar as redes para deixalas ao sol

Praia de Redes e as cabrias

Abandonamos Redes por un sendeiro pegado á ría.


E agora estamos no concello de Fene que se mete un pouquiño na ría de Ares. Ao  concello de Fene pertence a praia do Río Sandeo, unha praia rural moi tranquila agora aínda que no verán parece ser que está bastante concorrida.

Praia do Río Sandeo (Fene)

Camiñamos por estrada uns metros vendo ao lonxe a vila de Redes pola que acabamos de pasar:


Voltamos de novo á beira da ría e vemos a fermosa Praia de Almieiras que tamén pertence a Fene
Praia de Almieiras (Fene)

A Praia do río Castro foi o noso comedor de hoxe. Un fermoso marco, na desembocadura deste río que aínda que curto de lonxitude, é moi caudaloso. Hoxe pouca auga traía debido á seca que hai en toda Galicia.
Praia do río Castro
 Ao pé deste río, na súa desembocadura, vemos as ruínas do que foi un muíño de mareas, o Muíño de Maré.
Muíño de Maré

A partires do Río Castro, entramos no concello de Cabanas e empeza unha senda chamada "Sendeiro da Costa" xa sinalizada e acondicionada dende aquí ata a praia de A Magdalena. Serán case 2 km. No ano 2020 puxeron unha nova sinalización con códigos QR para facilitar o acceso á información desta pequena ruta.

                                                                    Senda Costeira

Na seguinte imaxe vemos a Praia de Chamoso, xa no concello de Cabanas pero na ría de Ares. É unha praia rochosa con acceso peonil.
Praia de Chamoso

Vemos xa ao lonxe a praia pola que imos pasar deseguida: a de Cabanas e a ponte do tren sobre o Eume.
Praia de Cabanas e Pontedeume

Baixamos por estas escaleiras de madeira para atravesar a praia de A Magdalena, en Cabanas.

A praia de A Magdalena de arena branca e fina, forma xunto co río Eume e o piñeiral un espazo natural no fondo da ría de Ares.
Praia de A Magdalena. (Cabanas)
 
É unha praia de augas tranquilas e pouco profundas. É unha praia urbana de moi alta ocupación pola súa cercanía a Ferrol, A Coruña e Pontedeume.
Praia de A Magdalena
Imos polo Paseo Marítimo de Cabanas:

Vemos de frente a Torre dos Andrade en Pontedeume, o que queda do que foi un pazo do S. XIV e que, a pesares de que en 1924 foi declarado Monumento Histórico-Artístico, once anos máis tarde foi derribado deixando só a Torre que podemos ver.
Torre dos Andrade
 
Cruzamos a ponte sobre o río Eume para pasar de Cabanas a Pontedeume.
                                                                             Ponte sobre o Eume


A Ponte comunica os concellos de Cabanas e Pontedeume. A 1ª referencia que se ten dunha ponte é do S. XII e era de madeira. A finais do S. XIV Pérez de Andrade mandou construir unha ponte en cantería. Esa antiga ponte tiña 78 arcos e dúas torres , tam´çen tiña un hospital de peregrinos. As enchentes do río foron deteriorando a ponte e desaparecen as torres, o hospital...finalmente derríbase e construese un novo no S. XIX inicialmente con 11 arcos que s eamplían ata os 15 actuais.

A Ponte do Eume ou Ponte de Pedra.


Páxinas web consultadas:

https://enfoques.gal/

https://www.descubrir.com/visitamos-redes-un-pueblo-gallego-de-cine/

https://es.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Portada

https://www.escapalandia.com/

https://www.lavozdegalicia.es/noticia/ferrol/2021/07/18/cabrias-curaban-redes-redes/0003_202107F18C6994.htm