RUTA DAS FONTES E DOS REGOS. SANTA COMBA DA ÓRREA (RIOTORTO)

Esta ruta foi trazada e acondicionada pola Asociación de Veciños da parroquia de Santa Comba da Órrea pertencente ao concello de Riotorto.

É unha ruta ben fermosa que nos permite descubrir esta aldea de Galicia que vai quedando deserta pero á que os seus veciños aínda que estean fóra non esquecen e tratan de mellorala e dala a coñecer.

CARACTERÍSTICAS DA RUTA:

Lonxitude: 8km.

Dificultade: fácil

Ruta circular ben sinalizada 

A miña valoración desta ruta:🔆🔆🔆🔆

DESCRIPCIÓN:

A ruta empeza xunta á igrexa de Santa Comba da Órrea. A ubicación AQUÍ:

Aínda tivemos tempo para practicar a tirada de bólos, un xogo moi popular e fomentado no concello de Riotorto.

Tivemos a sorte de que nos acompañou Luis Fernández, membro moi activo da Asociación de Veciños, un dos promotores e creadores desta ruta e que nos explicou cousas moi interesantes.

Escoitando as explicacións de Luis

A 1ª fonte que atopamos está mesmo no inicio da ruta.

Todos os do grupo que realizamos esta interesante ruta:

Tivemos un precioso día:

Aínda que non o vemos podemos adiviñar facilmente por onde vai o río:

Deixamos atrás a igrexa de Orrea. Unha igrexa moi antigua que aínda que foi restaurada no S. XIX, pode ter a súa orixe na I. Media.

O 1º tramo trancorre por unha solitaria carretera rodeada de árbores autóctonas:

Outra fonte:

Aquí vemos o abandono do rural galego. Xa deixamos a carretera.

Se miramos ao lonxe, a paisaxe tampouco ten desperdicio:

Agora o camiño é un ancho sendeiro:

Outra parte da parroquia de Órrea: A Casanova.

Outra fonte rodeada de vexetación:

A ruta foi sinalizada pola A. de Veciños e veciñas de Santa Comba da Órrea:

Inmellorables vistas dunha aldea que xa pertence ao concello veciño de  A Pontenova:

Outro pequeno tramo por asfalto:

Unha paradiña para "picar" algo:

Agora toca baixar por un camiño ancho:

Pequenos lugares da aldea:

E imos achegándonos ao río:

Luis enseñounos os animais que ten:

O verde rodéanos:

No medio dunha paisaxe idílica, cruzamos a ponte do muíño:

 

Baixando para a fonte da Casanova:

Esta fonte está nun lugar que parece sacado dun conto:

A amiga Loli que comenzou a camiñar con nós

Desfrutando do entorno:

A fonte da Casanova:

Cruzamos esta rústica ponte:

Fontes e regos:

Agora a ruta vai por un ancho camiño rodeado de eucaliptos:

Chegando xa ao final da ruta:

Unha ruta pouco coñecida aínda (leva poucos anos operativa) pero que nós recomendamos moito xa que é moi doada de facer e non defrauda.

XEORUTA DO CROMO (CEDEIRA)

Esta ruta atópase na Costa Ártabra en plena Serra da Capelada, onde se atopan os cantís máis altos de Europa. Esta Serra pertence a tres concellos: Ortigueira, Cariño e Cedeira. Todos da provincia da Coruña.

A Serra da Capelada ten un gran interés xeolóxico e a esta ruta debe  o nome a que hai presenza de rochas que conteñen cromo e platino.

Hai que decir que esta ruta non está homologada, polo tanto está sen sinalizar pero dende onde nós a empezamos e sabendo a onde queres ir, non ten perda.

O que hai que pedir é sorte para que toque un bo día, que estea despexado e non sopre moi forte o vento. A nós tocounos de todo: vento e néboa nas alturas a pesares de que partimos cun día despexado.

CARACTERÍSTICAS DA RUTA:

Lonxitude: 8 km. aprox.

Dificultade: media-baixa

Ruta circular sen sinalizar

DESCRIPCIÓN:

Partimos dende o Mirador O Cruceiro de Teixidelo. Este mirador é un dos máis representativos da Serra da Capelada. Dende aquí veremos a aldea de S. Andrés de Teixido, a Punta do Cadro cos cantís de Teixidelo e no alto a Garita de Herbeira.

A situación do Miradoiro é ESTA

Á esquerda do poste da luz, vemos S. Andrés de Teixido

Cantís de Teixidelo

Subindo ao miradoiro O Cruceiro de Teixidelo

Como a ruta non está sinalizada pero queríamos ir ata a Garita de Herbeira e víamos onde quedaba dende onde estábamos, atravesamos un piñeiral xa que non queríamos ir por carretera:

O mar queda sempre á nosa esquerda:

O gando pasta libre:

O último tramo foi por carretera:

Cando estábamos a punto de chegar á Garita de Herbeira, apareceu de súpeto a néboa:

A Garita de Herbeira é una construcción de pedra duns 15m cadrados levantada orixinariamente no S. XVIII. A construcción actual é de 1805 e formaba parte dunha serie de postos de vixiancia costeira e marítima ao longo da costa. É o punto máis alto da Serra da Capelada cuns impoñentes cantís. As vistas dende aquí cando non hai néboa, algo que ocorre frecuentemente, son inmellorables.

(A foto é de www.queverengalicia.com xa que nós coa néboa non fomos capaces de fotografala)

Deseguida, a medida que baixabamos, a néboa desaparecía:

Dende aquí xa víamos onde deixáramos os coches:

Serra da Capelada

Típica paisaxe de rochas moi interesante xeoloxicamente:

O vento si que non deixaba de soprar:

Case chegando de novo aos coches atopamos este cabalo:

Dende aquí, algúns baixaron a S. Andrés de Teixido en coche, otros decidimos facelo andando (aprox. 3 km.)

O sendeiro é curto pero nada doado de camiñar. Ten moitísimas pedras grandes!!!

Xa chegando ao final:

S. Andrés!

Arredores da capela. Ao fondo, a famosa fonte:

RUTA MUÍÑO DE GARCÍA.( O CHAO DE POUSADOIRO- RIBEIRA DE PIQUÍN) PR-G229

Ribeira de Piquín é un concello da provincia de Lugo que pertence á comarca de Meira. No ano 2018 contaba con 543 habitantes habitantes e pertenceu a Asturias ata o ano 1833. É un municipio eminentemente rural e a súa capital é  O Chao de Pousadoiro.

E ata  O Chao de Pousadoiro temos que ir para realizar esta ruta fluvial á beira do río Eo dentro da Reserva da Biosfera Oscos Eo Terras de Burón e da Rede Natura 2000

Esta é a ruta en WIKILOC  (copiada de "Caminando entre Senderos")

Características da ruta

Lonxitude: 9,5 km.

Dificultade: fácil

Ruta lineal ben sinalizada

Descripción

A ruta empeza na área recreativa de O Chao de Pousadoiro.  Pincha AQUÍ:

Empezamos atravesando as Veigas de Pousadoiro, terreos fértiles a carón do río:

Camiñamos deixando o Eo á esquerda:

Subimos e baixamos escaleiras:

E fomos moitas veces moi pegadiños ao río:

Unha pequeña subida pero non ten ninguna dificultade!

Pasarela do Colado de Lamas, una ponte colgante rodeada dunha impresionante paisaxe:

E chegamos ao Muíño de García construido en 1892 por José García López como forma que tiñan naquela época de aproveitar a auga. No ano 1930 foi reformado para subministrar enerxía eléctrica a varios nucleos de R. de Piquín.

Muíño de García

Aquí  fixemos un alto para repoñer forzas.

Aquí remata a ruta. Queda dar a volta por onde viñeramos e estes prados están xa case chegando de volta a O Chao de Pousadoiro:

 

Estamos de novo na área recreativa e piscina fluvial da vila:

O Chao de Pousadoiro que no ano 2019 contaba con 59 habitantes:

Un habitante ilustre desta vila foi Xosé Manuel Seivane Rivas,  patriarca dunha familia de artesanos e músicos do mundo da gaita. A coñecida gaiteira Susana Seivane é neta deste home.

Rematamos cun xantar na coñecida "Casa Horacio" no Chao de Pousadoiro. Moi recomendable polo bo trato recibido e por una comida caseira de calidade a un prezo imbatible.