XORDANIA (DESERTO WADI RUM/ÁQABA/ PEQUENA PETRA)

Do 1 ao 8 de Setembro deste 2023 visitamos Xordania un grupo de  90  persoas da man da Asociación Amigos das Viaxes con Xaime Cancio á cabeza, cunha organización irreprochable pola súa parte e aínda que sei que as cousas ás veces non saen como a el lle gustaría, non será pola súa falta de empeño e perseverancia en que todo saia perfecto.

WADI RUM

 Empezamos a nosa estancia en Xordania aterrando no aeroporto de Aqaba ao sur do páis e durmindo no deserto de Wadi Rum.

Datos do deserto de Wadi Rum:

• Un wadi ou Uadi  é un termo árabe para referirse a un val ou un río seco en zonas desérticas. Rum seignifica "alto" ou "elevado" en arameo, xa que se atopa a 1600 m. sobre o nivel do mar.
• É Patrimonio da Humanidade e viven aí varias tribos de beduinos.
• En Occidente coñecemos este deserto polo oficial británico Lawrence de Arabia que o usou como base operacións durante a Rebelión Árabe.
• Polo seu aspecto, que semella dun mundo extrarrestre, foron rodadas aquí varias películas (Lawrence de Arabia, Misión a Marte, Planeta Rojo, Dune...etc)

O noso campamento foi o Mazayen Camp

Nós aterráramos en Áqaba e Wadi Rum queda a 70 km. de distancia.
O Campamento Mazayen Camp no que nos aloxamos está situado lonxe das estradas, máis illado, e conta con haimas e burbullas tan de moda agora, nas que mediante un sorteo puideron durmir varias persoas do grupo mirando as estrelas.

Antiguamente, unha Haima era unha tenda feita con coiro que usaban os nómadas para acampar no deserto. As haimas de hoxe en día en nada se semellan a aquelas que usaban estas xentes. As nosas haimas tiñan tódalas comodidades e as habitacións eran como as de calquera hotel.

Chegamos de noite ao campamento e ao día seguinte madrugamos para ir facer un percorrido en vehículos 4x4 polo deserto.

As haimas de hoxe en día

Tamén coñecido como shemagh ou keffiyeh, a bufanda do deserto é unha prenda versátil que se pode usar de varias maneiras para protexerse do sol, vento e area.

O noso guía Nizar e Fina, compañeira de viaxe, colocando os panos.

Xa preparados cos panos, sombreiros, gorras...para o sol empredemos a viaxe. Na imaxe vemos como os beduinos van con túnicas longas con mangas e é que eles saben que o mellor xeito de protexerse do sol  tan forte e non deixar exposto ningún cacho de pel.

Xa preparados para a nosa aventura polo deserto.

A seguinte imaxe corresponde ao inico da ruta. Ao fondo, as burbullas onde algunha xente pasou a noite.

Iniciando a ruta

Non tivemos ocasión de ver o atardecer neste deserto que din que en ningún outro sitio o hai tan fermoso. As primeiras horas da mañá tamén son ben fermosas!!

O vento e a auga durante millóns de anos formaron un laberinto de rochas.

A min encantoume este deserto e na miña opinión é un lugar imprescindible para visitar.

Wadi Rum é un dos desertos máis impresionantes do mundo polos seus tonos avermellados, as súas dunas e formacións rochosas. É tamén coñecido como "Val da Lúa".

No 2011 foi declarado Patrimonio da Humanidade pola UNESCO.

Sábese que estivo habitado dende a Prehistoria.

Nun punto determinado poidemos baixar e desfrutar camiñando deste magnífico entorno.

Os dromedarios parecen vivir cunha tranquilidade absoluta, por máis que te achegues a eles, lles plantes o móbil ou a cámara de fotos nos morros, non se inmutan. O stress non vai con eles!!

Nas formacións rochosas atópanse máis de 25000 petroglifos e 20000 inscripcións que fan deste deserto unha verdadeira enciclopedia que son a testemuña de que este deserto estivo habitado dende hai milleiros de anos. Amosan figuras de animais, escenas de caza...

Wadi Rum non é o típico deserto de dunas. Aqui as protagonistas son as enormes formacións rochosas.

Noutra parada tomamos un té que nos ofreceron estas xentes (só vimos homes) tan serviciais e amables.

Despedímonos deste fermoso deserto cun moi bo sabor de boca e dando grazas por ter a oportunidade de vir ata aquí.

AQABA

Despois da aventura no deserto, fomos ata Áqaba onde aterráramos o día anterior. Estamos na cidade máis ao sur do país.

Datos de Aqaba:

• Atópase situada no golfo de Áqaba por onde entra o Mar Rojo.
• É o único porto que ten Xordania.
• A maioría de turistas vai a Aqaba a facer submarinismo xa que o Mar Rojo ten gran variedade de corais e peixes.

Despois de facer unha visita panorámica dende o autobús, baixamos ao pé dun tradicional mercado de froitas por onde fixemos un pequeno percorrido. Algunha xente coma nós fomos ata o Mar Rojo que estaba moi cerca.

Praia de Al-Ghandour en Aqaba

A praia Al-Ghandour está no centro da cidade. Delcalzámonos para mollar as pernas e a area queimaba moitoooo!!! A auga tamén estaba ben quentiña!

Outras vistas dende a praia.

Praia de Al-Ghandour en Aqaba

PEQUENA PETRA

Datos:

• Xacemento arqueolóxico a 14 km ao norte de Petra.
• O seu nome en árabe é Sid-Al-Barid que significa "canón frío", xa que a súa orientación e altas rochas impiden a entrada da maior parte da luz solar.
• Ao igual que Petra, é un lugar nabateo con edificios tallados na rocha.
• Ao igual que Petra, seguramente foi construida durante o auxe dos nabateos durante o S. I. Os arqueólogos pensan que a Pequena Petra era como un suburbio de Petra.
• Despois do declive dos nabateos, este lugar quedou baleiro durante séculos sendo só empregado polos nómadas beduinos.

Entrada á Pequena Petra

O primeiro que nos atopamos é unha tumba nabatea. Estas tumbas honraban a deuses e a xeracións de familias. Esta tumba que vemos na foto é das máis fermosas con elementos greco-romanos adoptados polos nabateos.

Tumba nabatea en Pequena Petra

En moitas rochas vemos aberturas talladas nas paredes, foron empregadas como vivendas.

Este lugar tal vez foi empregado como porta de entrada á gran Petra onde os viaxeiros pasarían a noite antes de entrar na gran cidade de Petra. As casas situadas nun pequeno desfiladeiro duns 500m. agólpanse a cada un dos lados deixando a gran explanada da entrada para os camelos e os donos montarían aí probablemente as súas haimas. É dicir, Pequena Petra sería como un caravanserai.

Na foto estamos entrando no desfiladeiro ou canón moito máis curto que o que veremos despois en Petra.

Desfiladeiro ou canón

 

Despois atopamos o Templo de Dushara que é o deus principal dos nabateos.

Templo de Dushara en Pequena Petra

Na foto seguinte, vemos a "Casa Pintada" á que temos que acceder por unhas rústicas escaleiras e trepando polas rochas. Dentro hai un teito e paredes pintadas que estiveron moitísimos anos tapadas polo tisne (hollín) producido polos lumes que se facían dentro. 

Acceso á Casa Pintada

As pinturas amosan animais, flores e incluso figuras humanas

As pinturas da Casa Pintada

Podemos atopar, ao igual que en calquera zona turística, postos de venta de artigos típicos como imáns, gorras, cerámica, roupa, chaveiros, cuncas...etc A verdade é que estes vendedores beduinos non atosigan como ocorre noutros países como Marrocos ou Exipto.

Chamou a nosa atención esta muller xa ben maior que fiaba cunha roca, algo que practicamente non se ve hoxe en día e eu lle vin facer a miña avoa.

Agora imos entrar nun desfiladeiro estreito que se atravesa mediante unhas rústicas escaleitras de pedra.

Este desfiladeiro (siq) vai levarnos a un miradoiro.

As vistas dende o Miradoiro.

CONTINUARÁ...

Páxinas web consultadas:

https://www.viajandoporelmundomundial.com/que-ver-en-petra-jordania/

https://sitioshistoricos.com/los-bloques-djinn-de-petra/

https://sitioshistoricos.com/siq-el-desfiladero-hacia-el-tesoro-de-petra/

https://vicioviajero.blogspot.com/p/blog-page_11.html

ENSEADA DO EMBALLO/FARO DE AVILÉS/PRAIA DE XAGÓ (GOZÓN-ASTURIAS)

Peña del Caballo

Nunca oira falar do concello de Gozón en Asturias. Está situado na marxe dereita da ría de Avilés que separa ámbolos dous concellos.

Alá nos fomos hoxe a facer unha ruta que vira na aplicación Wikiloc que me parecía fácil, curta e fermosa. Resultou ser as tres cousas, pero non poidemos desfrutala nin aprezar a súa beleza como nos gustaría, xa que estivo chuviscando todo o tempo.

Características da ruta:

Lonxitude: 9,3 km.

Dificultade: fácil aínda que ten un tramo dende o Faro polo sendeiro ao pé do mar que é moi estreito e está rodeado de toxos. Recomendable levar pantalón largo e calzado cerrado.

Ruta circular sen sinalizar

O track meu en WIKILOC

Descripción:

Partimos dende a Praia do Arañón de pedras e ao pé da ría. Non está permitido bañarse nela ao atoparse moi próxima á zona industrial, supoño que por posibles verquidos.

Ao pé da praia hai aparcadoiro para deixar o coche.

Praia do Arañón

 

Na foto seguinte se se vise ben estando o día despexado veriamos de frente a vila de Salinas.

O Faro de Avilés tamén chamado Faro de S. Juan está en Laviana, parroquia do concello de Gozón. É de 1863.

Faro de Avilés

Un sendeiro pegado ao mar lévanos vendo furnas e cantís:

La Covallonga é unha furna, unha canle pola o mar se mete. Dá arrepío achegarse moito á beira!!

La Covallonga

Cueva Caballos son uns tremendos cantís onde se observa a tremenda erosión que fai o mar aquí.

Cueva Caballos

Ese burato que vemos na seguinte foto é un bufón. 

"Un bufón o bufadero es un orificio vertical en una formación rocosa de un acantilado por el que se cuela el agua del mar cuando las olas baten con fuerza y hay pleamar, provocando la propulsión de un chorro que sale a presión por dicho orificio, como si de un géiser se tratase." 

A rochas desta zona son moi calizas e por eso erosionan con máis facilidade formando furnas e bufóns. Este está moi alto con resprecto ao mar e por eso é difícil que chegue a sair auga por el.

                                                                            Bufón

O carreiro está agora case pechado de toxos. É recomendable levar pantalón largo e calzado pechado.

O carreiro desemboca nuha pista.

Que nos leva á parte alta da aldea de Nieva

Pasamos xunto á pequena capela de S. Xuan de Nieva, fermosamente restaurada.

Estamos xa moi preto da praia de Xagó pero antes paramos a tomar algo no bar Xagó Surf Co un local diferente pola decoración e o ambiente. Había moitos surfistas e chamaran a nosa atención especialmente dúas rapazas que parecía estranxeiras e sentadas no chan en coxíns, estaban calcetando o que nos dixeron que ían ser unhas bolsas. A decoración formada por táboas de surf por todas partes, material reciclado para mesas, sillas, bancos...un local moi acolledor e onde se pode desfrutar de cervezas artesanais, zumes naturais, batidos...e tamén se pode comer.

Xagó Surf Co

Xa vemos a praia aínda que con dificultade. O día seguía a estar horroroso e as fotos non son as melllores.

A praia de Xagó é longa, moi aberta, especialmente adecuada para a práctica do surf e de feio vimos moitos surfistas.

Praia de Xagó

Percorremos toda a praia pola area e cerca da montaña que vemos na seguinte foto, demos a volta, pero agora polo camiño paralelo á praia. Hai letreiros que nos avisan de non pisar espazos dunares importantes.

Voltamos por un camiño de pedra e grava paralelo á praia.

Pasamos un paking onde vimos bastantes autocaravanas e coches de surfistas.

Nun punto determinado pillamos un camiño á dereita que nos achega máis ao mar.

As dunas non deixan ver a praia de Xagó.

No chiringuito Waikiki que vemos na foto seguinte paramos a xantar. O local é algo cutre, o comedor ten o chan de cemento e nótase que está acondcicionado "para pasar o verán" e nada máis. A pesares desto, a verdade é que comemos ben e sobre todo son moi abundantes as racións!!

Cando rematamos o xantar proseguimos a ruta. O día aclarexara algo.

Cruzamos a parte da aldea de Nieva que está pegada á ría:

Deseguida chegamos ao pé da ría.

Imos polo chamado "Paseo do Arañón" situado na marxe dereita da ría de Avilés.

Como xa escribín, Nieva pertence á parroquia de Laviana no concello de Gozón.

Pasamos pola "Peña del Caballo" unha rocha furada con diversas formas.

Esta beira da ría é bastante menos coñecida e concorrida que a outra beira que ten o porto deportivo, o Centro Neimeyer...pero nesta beira dereita podemos contemplar fermosas paisaxes naturais con praias e rochas, un lugar que está pretendendo recuperar o encanto perdido con motivo da industrialización desta zona.

Se non fose a néboa, veriamos en frente Salinas e a súa praia.

Este paseo marítimo é do máis tranquilo.

Paseo Marítimo del Arañón

A Fonte del Emballu atópase tamén neste paseo.

                                                          Fuente del Emballu

Esta é un lugar moi frecuentado por pescadores locais que pescan á caña.

Vimos tamén, xa a piques de rematar o noso percorrido, un cargueiro de gran tonelaxe entrando na ría axudado por dous remolcadores.