RUTA DO REGO DE CALLOU. (BERGONDO)

 Hoxe imos ao concello de Bergondo na provincia de A Coruña. No mapa da provincia, rodeado en vermello.

Imos realizar a Ruta do Rego Callou, curta, moi fácil e ben fermosa porque moitas veces non hai que percorrer moitos km. para atopar unha exuberante vexetación.

Características da ruta:

Lonxitude: 5, 8 km. en total ida e volta. Nós fixémola circular indo e voltando pero a ruta é lineal.

Dificultade: moi fácil

Ruta lineal perfectamente sinalizada.

O meu track en WIKILOC

Descripción:

Saimos da aldea de Miodelo que pertence á parroquia de S. Salvador de Bergondo. Xusto debaixo da autopista AP 9, onde hai unha áerea recreativa, empeza a ruta. Hai sitio para aparcar varis coches. Hai un panel indicador e está perfectamente sinalizada. Non é necesario levar ningún track.

Empezamos a camiñar observando as plantas chamadas en galego "pé de boi" e non nabo do diaño como algúns traducen literalmente do castelán "nabo del diablo". Precisamente hai poucos meses, un home de Bergondo morreu por comer a raíz deste tubérculo velenoso.

Plantas chamadas en galego "pé de boi"

 

Cruzamos unha estrada local para introducirnos nun fermoso camiño e antes vemos outro panel da información da ruta:

 Pasamos pola Fonte do Lourido, unha fonte sen cano presentando unha especie de pía para recoller a auga. Esta fonte leva máis de 100 anos proporcionando auga á aldea de Miodelo. Actualmente proporciona auga a un lavadoiro da mesma aldea.

Fonte de Lourido

 

Chama a nosa atención unha plantación de bambús.

Plantación de Bambús

 Saimos outra vez á estrada pola que camiñamos uns metros.

 Deseguida nos metemos nun carreiro no que atopamos esta pequena pontiña sobre o Rego de Callou. (Ata 4 pontiñas así veremos)

Pequena ponte

A vexetación é moi xenerosa e atopamos felgos, loureiros, moitos freixos, carballos, algún catiñeiro, salgueiros...

Vemos en ruínas o Muíño da Serra, o único que queda dos tres que houbo ao pé deste rego. Só funcionaba a metade do ano.

Muíño da Serra

Remata o carreiro e introducímonos nun camiño non menos fermoso onde as árbores forman un túnel vexetal.

Túnel vexetal

 

Ao final deste túnel, chegamos a unha estrada que é o final da ruta onde vemos un panel informativo. Tamén podemos comenzar a ruta aquí xa que hai unha estrada.

 

Voltamos sobre os nosos pasos introducíndonos de novo no fermosísimo túnel de árbores.

Túnel vexetal

 Non nos cansamos de admirar esta paisaxe.

 

O camiño pasa a carreiro pero a fermosura é a mesma:

 Case sen darnos conta, estamos rematando a ruta. Vemos esta grandiosa faia .

Faia impoñente

Nun claro, podemos ver a Ría de Betanzos ao lonxe:

 E xa estamos onde empezamos. Chamonos a atención esta casa indiana que actualmente está abandonada.