O Pino é un concello situado practicamente no centro do territorio galego que pertence á comarca de Arzúa. Ten 13 parroquias e a capital municipal está en O Pedrouzo. O concello está bañado polos ríos Tambre e os seus afluentes o Mera e o Noa e tamén polo Ulla.
Atópase O Pino moi cerca do aeroporto de Santiago e de feito varias pistas da terminal atópanse neste concello.
Os habitantes de todo o concello non chegan aos 5000 e están empregados no sector servizos seguido da agricultura, a industria e a construcción.
Ultimamente, e grazas ao pulo do Camiño de Santiago (por aquí pasa o Camiño Francés), O Pedrouzo e Santaia de Arca que están pegados, posuen numerosos establecementos asociados ao Camiño: bares, restaurantes, albergues de todo tipo e hostais. Non hai que esquecer que en Arca finaliza unha etapa do Camiño Francés polo que moitísimos peregrinos comen e durmen nestas localidades. De feito e a pesares de que viaxamos un mércores deste mes de outubro a este concello, vimos moitos peregrinos que descansaban nesta localidade.
S. XULIÁN DE LARDEIROS.-
Nesta parroquia atopamos a igrexa chamada "Catedral da Montaña" debido ás súas dimensións e beleza. É de estilo barroco con planta de cruz latina e dúas capelas aos lados.
 |
| Igrexa de S. Xulián de Lardeiros |
 |
| Igrexa de S. Xulián de Lardeiros |
Xunto a esta igrexa destaca o cruceiro que vemos do S. XVIII. Por esta parte mostra unha imaxe da Piedade co seu fillo nos brazos. Polo outro ten un Cristo.
 |
| Cruceiro xunto á igrexa. |
Tamén pegado á igrexa está o cemiterio que nos chamou a atención polo antigo que é e a forma das sepulturas realizadas en pedra e enmarcadas con columnas.
 |
| Cemiterio de S. Xulián de Lardeiros |
Unha señora que estaba neste cemiterio poñendo flores díxonos que pegado a este cemiterio construiran outro porque este quedárase pequeno e comentounos que o novo era moito máis fermoso. Par nós...claro que non!! O novo era todo igual muy uniforme con nichos de mármore pero este ademais de ter a antigüedade, a maioría das sepulturas son de pedra.
 |
| Oliveira centenaria |
ÁREA RECREATIVA DE PONTEPEDRA.-
Na parroquia de Pastor está a Área Recreativa de Pontepedra coa que a verdade nos levamos unha pequena decepción. Non deixa de ser unha área recreativa das moitas que hai por Galicia adiante. Tamén nos preguntamos se de verdade é necesaria tanta área rural, xa que non moi lonxe hai outra, nestes espazos rurais que teñen tan a man as árbores, os ríos...
Para empezar, 1º que vemos é o cartel roto:
Ao final da área recretaiva cruzamos unha pequena ponte de pedras, moi rústica porque léramos que ao final, a uns 200m. había unha zona moi fermosa cunha cascada. Aló fomos pero o sendeiro estaba practicamente intransitable con moitísima herba e silvas, ortigas...Chegar chegamos pero no vale a pena en absoluto ortigarse para ver un pequeno salto de auga e un muíño en ruínas.
Ponte de pedra que cruzamos sobre o río Noa, afluente do Tambre.
O outono empeza a facerse notar:
PRAIA FLUVIAL DA TARROEIRA.-
Na parroquia de S. Vicenzo de Pino atopamos a Praia Fluvial de A Tarroeira, un espazo que aproveita as augas dos ríos Tambre e Mera para crear unha praia fluvial con piscina incluso para os máis pequenos. Conta cunha gran área onde as árbores dan sombra aos merendeiros equipados con mesas, bancos e barbacoas. Ten ademais un parque infantil e dende aquí parte a Senda Fluvial Botánica do Río Mera.
Polo sendeiro que vemos no medio da foto, empeza a Senda Botánica do Río Mera.
 |
| Merendeiro na Tarroeira |
O merendeiro ten dúas zonas: unha á beira do Tambre e, cruzando a estrada, hai outra parte onde está tamén o parque infantil:
Baixada á praia fluvial.
O río Mera desemboca no Tambre neste punto:
 |
| Praia fluvial |
SENDA FLUVIAL BOTÁNICA DO RÍO MERA.-
Oficialmente, esta senda trancorre ás beiras do río Mera, afluente do Tambre, dende a Praia Fluvial da Tarroeira ata a igrexa de Gonzar. Nós só fixemos ata o Muíño de Pena que sería o 1º tramo porque lemos en distintos lugares que a partires deste muíño estaba intransitable a senda. |
| Senda fluvial do río Mera |
O Muíño de Pena foi unha auténtica industria adicada á moer o gran e tamén foi aserradeiro. Durante moitos anos proporcionou un servizo indeispensable aos habitantes do concello de O Pino empregando como forza motriz a forza da auga do río. Traballou deste xeito ata a década dos anos 70 aínda que nos últimos anos só s eempregaba como muíño. No ano 1998 comenzaron os traballos para rehabilitar a vivenda e tranformala nunha casa de Turismo Rural como é hoxe.
 |
| Muíño de Pena |
O track do percorrido, podedes velo en Wikiloc
IGREXA DE GONZAR.-
O PEDROUZO.-
Como non chegamos andando á igrexa de Gonzar, decidimos ir en coche. A igrexa de Santa Mª de Gonzar é maxestuosa. De estilo barroco está situada nun entorno natural moi fermoso. No momento da nosa visita estaba en obras, retocaban a fachada onde está a torre.
 |
| Igrexa de Santa Mª de Gonzar e detrás o cemiterio |
Un pouco máis arriba da igrexa está a que foi Casa Rectoral. Sempre me chaman a atención estas casas polo grandísimas e señoriais que se ven, un sinal do poder da igrexa en tempos pasados. Actualmente a maioría delas están nun estado penoso.
Os cemiterios tamén axudan a facerse unha idea dos usos e costumes que hai vinculados á morte nos distintos lugares. En Europa xa hai unha gran tradición en moitos países do turismo de cemiterios. En España aínda está empezando a andar. A mín sempre me interesou, xa que penso que son parte do noso patrimonio polas esculturas, os grabados, as formas que teñen. Todos son diferentes e aportan algo.
 |
| Cemiterio de Gonzar |
O PEDROUZO.-
Enclavado dentro da parroquia de Arca, está O Pedrouzo que é a capital do concello. Realmente ten pouco que ver este lugar atravesado pola estrada N-547 (Lugo-Santiago). Aos dous lados desta estrada hai multitude de bares, restaurantes, albergues, hostais...todos eles pensando que esta é a última etapa que fan os peregrinos antes de chegar a Compostela.
 |
| Estrada principal de O Pedrouzo |
A Casa do Concello está en O Pedrouzo. No 2017 foi inaugurada esta estatua do Galo Piñeiro, obra do artista Cándido Pazos, realizada en bronce policromado. A festa do Galo Piñeiro ten lugar a 1ª fin de semana de agosto e está declarada Festa de Interese Turístico de Galicia. Nela hónrase esta especie de galos orixinaria de O Pino e pouco extendida. Hai premios ás mellores parellas.
 |
| Casa do Concello de O Pino |
IGREXA DE SANTALLA DE ARCA.-
É de estilo neoclásico e de grandes dimensións. Ten dúas naves e un campanario de pedra. Estaba aberta e poidemos admirar a parede do altar maior en forma de vieira.
 |
| Igrexa de Santalla de Arca |
 |
| Altar Maior en forma de vieira |
 |
| Outro aspecto da igrexa de Arca |
Moi cerca da igrexa poidemos ver este cruceiro:
IGREXA DE S. MIGUEL DE PEREIRA.-
Na parroquia de Pereira fomos visitar a igrexa de S Miguel construida no S. XVIII en estilo barroco.
Na parroquia de Pereira fomos visitar a igrexa de S Miguel construida no S. XVIII en estilo barroco.
 |
| Igrexa de S. Miguel de Pereiro |
Moi cerca da igrexa atopamos este cruceiro, orixinario do S. XVII pero con arranxos posteriores.
 |
| Cruceiro de Pereira |
 |
| Cemiterio de Pereira |
IGREXA DE S. VICENZO DO PINO.-
E por último fomos ata a parroquia de S. Vicenzo do Pino para ver a igrexa de estilo barroco do S. XVIII.
 |
| Igrexa de S. Vicenzo do Pino |
 |
| Cemiterio de S. Vicenzo de o Pino |
Webs consultadas:
Ningún comentario:
Publicar un comentario