S. MARTIÑO DE MONDOÑEDO(FOZ) RUTA CIRCULAR II

 

Barrio de Río (S. Martiño)

Ruta sen homologar nin sinalizar que quen desexe facer sen coñecer a zona terá que seguir o track que deixo ao final.

Vai practicamente toda por asfalto (En S. Martiño ao igual que noutras parroquias que teñen Concentración Parcelaria, apenas quedan camiños nin sendeiros e os poucos que hai están pechados de maleza porque non teñen xa uso agrícola)

A pesares disto é unha ruta que me gustou moito( non sei se son bastante obxectiva porque S. Martiño é a miña parroquia natal) pero penso que gusta a calquera ir á beira dun río, neste caso do Centiño, ver muíños á súa beira, pasar polo lugar de Vintín onde aproveitaron a humidade e a auga do río para crear un magnífico bosque con gran cantidade e variedade de árbores, subir a un barrio cunhas vistas incríbles como é o de Mourente, pasar pola famosa capela do Bispo Santo e chegar á Basílica de S. Martiño xa case rematando o percorrido.

Outra ruta circular que fixen en S. Martiño foi esta: Rutas de sendeirismo: S. MARTIÑO DE MONDOÑEDO (FOZ) RUTA CIRCULAR I

CARACTERÍSTICAS:

Lonxitude: 7km.

Dificultade: fácil. Ten dúas subidas, unha a Mourente duns 500m. e outra ao Bispo Santo moi suave e duns 150m.

Ruta circular sen sinalizar.

DESCRIPICIÓN.-

A ruta parte de AQUÍ

 Saio dende a Casa de Santos actualmente deshabitada e busco o río Centiño que está moi cerca e diríxome alí:

Casa de Santos, agora deshabitada

Río Centiño

Quedan poucas explotacións leiteiras hoxe  na parroquia cando nun pasado recente todo o mundo vivía da agricultura e gandaría. Actualmente a xente nova que hai, vai traballar fóra da aldea e os máis vellos agora teñen en moitos casos vacas de carne, sen estabular.

No lugar chamado Vintín só existe unha casa e os seus propietarios apoveitaron que están ao pé do río para plantar multitude de árbores diversas que forman un fermoso entorno.

Vintín

 Vintín:camiño de acceso á vivenda

Despois de andar uns poucos metros á beira do río, agora saimos á estrada:

 E chegamos ao barrio de Río. O nome parce virlle moi ben xa que o Centiño pasa moi preto das casas. Collemos á dereita para internarnos no propio barrio e buscalo río.

Río

En Río temos unha paisaxe aberta aos prados e ao lonxe vemos a montaña de Cornería.

Infinita gama de verdes:

Paisaxe en Río

Chama a atención esta finca tan fermosa con tantas árbores e plantas, todo perfectamente coidado:

Abundan sobre todo as camelias.

Chego a unha zona ao lado do río onde hai un muíño a medio restaurar e onde parece que houbo ou quixo haber unha área recreativa pero que está abandonada.

 

O entorno onde está o muíño é ben fermoso.

Muíño en Río

Aquí abandonamos xa o río que non voltaremos a ver xa que nos dirixiremos cara arriba, ao barrio de Mourente.

Río Centiño

Abandonamos tamén o fermoso barrio de Río:

 Subimos unha pequena costa para chegar a Mourente:

As vistas dende o barrio de Mourente son espectaculares, mírese a onde se mire:

Vista dende Mourente

Vista dende Mourente

Vese Foz, a ría, parte de S.Cosme de Barreiros, S. Miguel e as montañas ...

 

A mín personalmente encántame este barrio para vivir: poucas casas, tranquilidade, excelentes vistas...

Mourente

En vez de seguir a estrada ata o stop e coller para O Santo, fun por este atallo:

E saín á estrada máis arriba, xa moi cerca da capela.

Esta é área recreativa que hai en torno á capela do Bispo Santo. O outono está facéndose notar:

Aquí temos a capela do Bispo Santo. Este bispo refírese a S. Gonzalo, que estivo en S. Martiño entre os séculos XI e XII e conta a lenda que os normandos invadían daquela as nosas costas. As xentes da aldea pediron axuda ao bispo para librarse deles e Gonzalo cunha cruz ao lombo emprendeu camiño dende a basílica do Caritel ata o Monte da Grela dende onde se vía o mar.

A cruz era pesada e o bispo, poñíase de xeonllos para descansar. Cada vez que o facía afundiase u barco normando e así foi derrotando a flota, de xeito que cando chegou ao Monte da Grela, só quedaba un barco que deixou que s efora para dar testemuña do que alí pasara.

No S. XVI, ergueuse esta capela no lugar onde din que ocorreu o miragre, para honrar ao Bispo Gonzalo e a este feito.

Capela do Bispo santo

O Bispo Santo realmente non está canonizado pola igrexa senón polo pobo.

Capela do Bispo Santo

Continuo camiño cara á basílica de S. Martiño:

Dende o Santo ata a basílica hai unha distancia de  apenas 2km. que son os máis monotonos da ruta, xa que é por unha estrada rodeada de eucaliptos.

Moi pouco antes de chegar ao Caritel, vemos  lugar de O Pinal. Antigamente, neste prado, xusto onde está a árbore solitaria e o pozo había unha casa "A casa do Pinal". Xa hai anos que morreron tódolos seus habitantes. Ao pouco, a casa foi derribada.

O Pinal

A poucos metros de O Pinal, xa vemos o cemiterio parroquial e o barrio de Vilela:

E uns pasos máis adiante xa vemos O Caritel coa súa xoia: a Basílica.

Da Basílica de S Martiño xa escribín nesta entrada: Rutas de sendeirismo: S. MARTIÑO DE MONDOÑEDO (FOZ) RUTA CIRCULAR I

E se alguén ten interese en saben máis, recomendo esta páxina: Iglesia de San Martín de Mondoñedo (arteguias.com)

Vista da basílica dende os xardíns.

E xa cheguei case ao punto de inicio. Na foto vemos o Lugar de As Granxas e a estrada que sube ao barrio de Vilancedoi.

A ruta en WIKILOC: