RUTA DO RÍO ACEITEIRO. (S. SADURNIÑO)

 Pasou un mes dende que estivemos en S. Sadurniño por vez primeira. Daquela visitamos pola mañá o castelo de Narahío, realizando ademais a ruta do Río Castro e a fervenza e despois de comer no restaurante "A Granxa", visitáramos pola tarde os xardíns do Pazo da Marquesa e realizamos o fermoso Paseo Fluvial do Xubia. Todo esto está plamado nestes enlaces:

Rutas de sendeirismo: PASEO FLUVIAL DO RÍO XUBIA + S. SADURNIÑO

Rutas de sendeirismo: CASTELO DE NARAÍO+ SENDEIRO DO RÍO CASTRO+ FERVENZA DO RÍO CASTRO

Como nos encantou este concello e nos quedaba de facer a Ruta do río Aceiteiro, hoxe voltamos. Da vez primeira éramos 2 e hoxe fomos 6.

Esta é unha ruta fluvial ben fermosa, moi curtiña e moi fácil á beira do río Aceiteiro afluente do Xubia. A vexetación de ribeira é tan prolífica e tan mesta nalgúns lugares que a cámara de fotos pedía encender o flash.

Características:

Lonxitude: 5,800km

Dificultade: ningunha

Ruta lineal con sinalización mala ao principio e ao final.

Descripción:

A ruta está mal sinalizada no inicio. Se non se segue un track, pode ser dificil atopar o comenzo e no final ocorre o mesmo, non sabes se rematar onde están os últimos muíños ou continuar.

Eu graveina e deixo o track por se pode servir a alguén:

Empezamos por un ancho camiño de pedra durante uns 50 metros.

Deseguida chegamos ao 1º muíño e collemos á esquerda un sendeiro pegado ao río.

Esta é o 1º muíño, que está restaurado:

Xa camiñamos á beira do río Aceiteiro:

O Aceiteiro é un río estreito, afluente do Xubia

Atravesando pontellas:

A paisaxe que nos acompaña non pode ser máis fermosa.

Chegamos ao 2º muíño, este completamente abandonado:

E atopamos deseguida outro: o 3º, cuberto de uralita e que dá a sensación que non hai moito tempo que deixou de funcionar:

Chamounos a atención e encantaunos esta ponte tan rústica, aproveitando elementos naturais(Non hai que cruzala)

Crúzando unha de tantas pontiñas que hai:

O seguinte muíño, está totalmente en ruínas:

Unha rutiña ben doada e ben fermosa:

Unha ponte algo máis elaborada:

Agora alonxámonos do río por unha pista forestal durante uns 20 metros:

E temos que cruzar a ponte do tren:

Baixamos por outra pista forestal uns 50m. aprox. 

 

Ata chegar de novo á beira do río e atopar os últimos catro muíños nun entorno idílico:

Aquí remataría a ruta, aínda que como non hai sinal que o indique, seguimos uns metros máis.

Seguimos uns metros por este sendeiro sen sinales.

Ata que vimos que a paisaxe se abría a prados e casas próximas. Dende aquí demos a volta:

Unha ruta moi fermosa pero mal sinalizada sobre todo ao principio e ao final.

Aproveitando o día en S. Sadurniño e,a pesares de que había un mes que estivéramos, visitamos os lugares que algúns xa coñecíamos pero que sempre gusta volver a ver e ensinar aos demais e descubrimos ademais que neste pouco tempo fixeron cousas novas: un mural de 30m. á entrada da vila que é precioso e unha figura nova de madeira na Cortiña, onde está o Paseo Fluvial, que aínda que está inacabada xa di o fermosa que vai quedar.

Claustro do Convento do Rosario

Detalle do novo mural

Os xardíns do Pazo da Marquesa

Paseo fluvial do río Xubia

Enterándose da lenda do Pozo dos donceis

Admirando o espiño albar:

No arboreto ou xardín botánico. Foi creado a finais de 2009 co obxectivo de reproducir as 7 formacións boscosas máis representativas de Galicia. Situado na finca da Cortiña, dentro do paseo fluvial e ao carón da horta de froiteiras, do apiario e do Pazo da marquesa

A nova figura en madeira que aínda está sen rematar.

As figuras de Pinocho e do gardián dos bosques foron recentemente pintadas: