Hoxe funme a Salinas, parroquia do concello de Castrillón en Asturias. A capital deste concello é Piedras Blancas pero Salinas é un referente turístico de 1ª orde en todo o Principado.
Esta vila limita co Mar Cantábico e está moi cerca de Avilés.
Eu quixen facer unha ruta circular (hoxe tocou ruta urbana case toda) para ver o Museo das Áncoras situado nun extremo da súa inmensa praia, percorrer a senda do río Raíces e ver algunha casa indiana que ten.
A ruta que eu inventei en WIKILOC
Aparquei ao pé da praia de Salinas sen dificultade xa que, aínda que había moita xente debido a que foi domingo e estaba unha mañá marabillosa, hai un aparcamento moi grande nunha rúa paralela á praia.
O primeiro que fixen foi dirixirme cara ao Museo das áncoras. Empezo a camiñar polo fermoso paseo á beira da praia de Salinas. Ao lonxe vexo o meu destino.
Según empecei a camiñar xa me din conta da importancia do surf nesta localidade, na auga había surfistas, outros ían coas súas táboas e este monumento tamén me confirmou que esta praia é unha das máis importantes do Cantábrico para a practica deste deporte e de feito no verán hai varios festivais de surf.
 |
| Monumento ao surfista |
O día está marabilloso con sol e unha temperatura moi agradable polo que atopo a moita xente paseando, facendo deporte, paseando cans e incluso tomando o sol na praia.
 |
| Paseo marítimo |
Ao chegar ao final da praia, leveime unha sorpresa xa que ao ser da Mariña lucense chamoume a atención atopar esta áncora que non sabía que estaba aí.Trátase da áncora do veleiro "Paca Gómez" que navegou como buque de carga entre os anos 1905 e 1962 e tiña a base en S. Cibrao. Foi unha embarcación moi significativa nesta vila.
 |
| Áncora do veleiro "Paca Gómez" |
Chamoume a atención os moitos paneis que vin que poñían "Ruta Eleonore". Lendo vin que estaba relacionados co tren pero non souben máis. Agora, investigando entereime de que Eleonore é o nome dunha antiga locomotora que unía a localidade de Arnao con S. Juan de Nieva transportando carbón. Foi rehabilitada en 2010 e está exposta en Arnau.
O desenrolo e crecemento de Salinas está vinculado á implantación e a actividade da Real Compañía Asturiana de Minas.
Os paneis informan e serven de guía para realizar a ruta que facía a locomotora. Así que teño esta anotada xa na lista de "Rutas pendentes".
 |
| Panel da ruta Eleonore e túnel que conduce a Arnao e por onde antes pasaba a locomotora. |
O Museo das Áncoras foi ideado pola Confraría de la Buena Mesa del Mar e é un homenaxe ao mar, ás súas xentes e especialmente a Philippe Cousteau.
Á entrada do Museo vemos a "Ola de Jaime" que ten na base unha táboa de surf. É unha escultura dedicada a un neno de Aviles: Jaime Alonso Abruña que morreu ao 8 anos vítima de leucemia. Tamén homenaxea a tódolos praticante do deporte do surf en Salinas.
 |
| A ola de Jaime |
O Museo das Áncoras fíxose en homenaxe á memoria de Philippe Cousteau que morreu con só 38 anos e era fillo do popular Jacques Cousteau. O Museo chama moito a atención por estar ao aire libre nun lugar privilexiado e moi fermoso como é a penísula de A Peñona
O Museo tamén incclue seis esculturas chamadas Velas e cada unha ten unha áncora. Foros deseñadas e pintadas por Lucio Marcos Pernia. Estas velas non son as orixinais que eran de vidrio, pero foron destruidas por actos vandálicos
Unha áncora significativa é unha do Mar Egeo donada polo concello de A Coruña. O petroleiro Mar Egeo que naufragou e incendiouse frente á Torre de Hércules en 1992. O vertido de petróleo afectou á flora e fauna mariñas en máis de 300 km. de costa.
 |
| Áncora do Mar Egeo |
Nunha rocha chamada "La Peña Lisa" hai un busto de bronce Philippe Cousteau de 3m de altura e unha tonelada de peso, obra de Vicente M. Santarrua. Philippe Cousteau tivo unha vida dedicada ao mar e morreu nel traxicamente nun accidente du hidroavión en Portugal.
 |
| Busto de Philippe Cousteau |
Unha ponte colgante chamada "La Gaviota", achéganos a un miradoiro impresionante |
| Ponte "La Gaviota" |
Unha imaxe máis xeral do Museo:
Un dos monumentos que máis chama a atención é este: o soldado balear o libro de Xosé. Os antigos guerreiros baleares eran expertos no manexo de tiracoios que usaban para defenderse dos piratas. É unha gran escultura de bronce de 2m . de alto, obra maestra de Llorenc Roselló (1868-1901) que recibiu na Exposición Universal de París do ano 1900 a medalla de prata por esta obra. O goberno balear donouna ao Museo.
O libro de José era un libro que servía para sentarse e foi movido varias veces pola acción do mar. Agora penso que está retirado. Eu non o vin.
Hai outras áncoras de renome como son as de "Nuestra Señora de Atocha", a 1ª do iate Fortuna, a da Fragata "Asturias"...e outras.
Outra imaxen máis de cerca do busto de Philippe Cousteau.
Dende o miradoiro temos unhas impresionantes vistas da praia , a vila de Salinas e o Cantábrico.
Vistas da praia de Salinas dende o miradoiro
Dende aquí, dou a volta por todo o paseo marítimo e atopo o restaurante "Real Balneario" na mesma praia que esta asentado sobre un antigo chalet que formaba parte das instalacións dun balneario de augas mariñas inugurado por Alfonso XIII en 1916. Nos anos 50 inicia a súa andadura como restaurante e foi distinguido cunha estrela Michelín, dous soles de Repsol e Premio Nacional de Gastronomía entre outros.
 |
| Restaurante Real Balneario, na mesma praia |
Na seguinte foto vemos o Real Club Naútico que nun principio foi de madeira e no ano 1923 se lle otorgou o título de "Real". Ademais do edificio social conta con 3 piscinas, pistas de pádel, tenis, polideportivo, xinnasio e sauna.
 |
| Real Club Naútico |
A praia de Salinas é unha das máis turísticas de Asturias; está unida coa de S. Juan de Nieva e xuntas miden 3 km. de lonxitude. É unha praia urbana moi ben equipada e cun longo paseo marítimo (aprox. 1km e medio) que vai dende o Mudeo das Áncoras que acabo de visitar ata onde empezan as Dunas do Espartal, das que logo escribirei.
 |
| Paseo marítimo |
De súpeto paseo remata e a senda torce á dereita para iniciar unha pasarela de madeira e salvar así as dunas que vemos. Son as
Dunas do Espartal na praia do mesmo nome que foi declarada Monumento Natural no 2006. Este sistema dunar que é o máis extenso de Asturias, foi moi castigado polas actividades industriais e portuarias cercanas. Ten unha gran variedade de plantas.
 |
| Praia e dunas do Espartal |
A pasarela vai paralela á praia pola parte de atrás da mesma protexendo as dunas.
 |
| Pasarela de madeira |
Vexo as dunas pola outra parte.
 |
| Dunas do Espartal |
Nun cruce, deixo a pasarela de madeira e chego a unha estrada que cruzo para atallar por este carreiro:
Estou no Pinar de Salinas a uns 100m. da praia.
 |
| Pinar de Salinas |
Deseguida enlazo coa senda fluvial do
río Raíces. Esta senda enlaza
Piedras Blancas con
S. Juan de Nieva nun percorrido duns 6 km.
 |
Senda fluvial do Río Raíces
Ao longo deste fermoso paseo hai árbores autóctonos de gran variedade: vin loureiros, bidueiras, alvedros, algún carballo... |
O percorrido é moi fácil, non presenta desnivel ningún.
Deseguida chego ás casas de
Salinas:
Vou sen un plan fixo de itinerario a seguir. Só sei que teño que ir cara á praia de novo xa que alí teño o coche pero antes quero ruar pola vila. E de súpeto chego a esta fermosa igrexa: trátase da igrexa de Nosa Señora do Carme construida no 1940. Salinas tivo a súa 1ª igrexa no 1886 que era en realidade unha capela e dependía da parroquia de S. Martín de Laspra. En 1928 creouse a parroquia independente de Salinas e construeuse esta nova igrexa que vemos na actualidade.
Igrexa de Nosa Señora do Carme.
Outra vista da igrexa:
 |
| Igrexa de Nosa Señora do Carme |
Salinas ten edificios así:
E ten casas así:
Hai bastantes casas indianas. Neste portalón hai unha placa que di: "Quinta Mª del Carmen" O termo "quinta" era moi empregado en Arxentina e Uruguay para referirse a casas de campo que se usaban para vacacións.
Chanman a atención as casas de Salinas que responden, a inmensa maioría, a propiedades de xente con alto poder adquisitivo. Algúns exemplos:
Ningún comentario:
Publicar un comentario