A costa do concello de Foz é ben fermosa con praias, calas e acantilados, coa desembocadura de dous ríos (Ouro e Masma) formando rías, con elementos patrimoniais importantes como o Castro de Fazouro, as igrexas de Nois e Cangas...Todo esto ímolo descubrir facendo un percorrido o máis próximo ao mar ao longo de todo o concello.
Características desta ruta (1º tramo):
Lonxitude:7,5 km.
Dificultade: fácil
Ruta lineal sen sinalizar. O meu track en WIKILOC
Descripción:
Partimos da praia de Areoura que aínda que está moi preto ao concello veciño de Burela, pertence ao de Foz na súa totalidade.
Esta praia, que conta con tódolos servizos básicos, é moi frecuentada no verán.
Estamos na parroquia de Cangas, a máis grande e poboada do concello de Foz.
 |
| Praia de Areoura |
Abandonamos a praia e camiñamos en paralelo á N-642 durante uns 700 metros.
Abandonamos o camiño anterior para meternos polo que era antes a estrada vella e coincidimos cos sinais do Camiño Natural do Cantábrico. Este Camiño Natural desvíase aquí á dereita para meterse por un monte e ir sair ao barrio de Vilachá. Nós seguimos de frente.
Vemos unha fermosa e pequena cala. Hoxe o mar está "coma un plato" con augas azuis e transparentes.
A costa de Foz pertence á chamada "rasa Cantábrica" que presenta rochas moi erosionadas que o mar foi moldeando ao longo dos séculos formando furnas, covas, arcos, pequenos illotes...
 |
| Covas formadas na rocha a causa da erosión. |
Pasamos ao pé da igrexa parroquial de S. Pedro de Cangas situada nun promontorio rochoso onde se di que primeiro habitaron os fenicios e máis tarde os celtas. Nese lugar levantouse primeiro, no S. XIII, unha igrexa e sobre esta, no S. XVII, a actual.
Ao longo dos séculos sufreu distintas reformas.
Ten diante unha moreira negra recollida na lista de "Árbores Senlleiras de Galicia".
Orixinaria de Asia, a moreira negra é cultivada no Mediterráneo dende hai séculos. As súas follas son usadas para alimentar os vermes de seda e o seu froito é comestible, rico en vitamina C. A cortiza da súa raíz foi usada historicamente como laxante e para problemas intestinais. A madeira é usada en ebanistería porque resiste ben a humidade.
A praia que vemos está tamén en Cangas. En marea chea, non queda area ou máis ben pedras, que son as que predominan. As rochas que se ven son chamadas "Os Castelos"
A praia dos Castelos ten acceso por unhas estreitas escaleiras:
Atopamos un pouco máis adiante unha praia que a min me ten namorada aínda que non é cómoda para bañarse nin camiñar por ela xa que está formada exclusivamente por grandes coios. A mín gústame a soidade que sempre hai, o salvaxe que é, a desembocadura dun pequeno río nela...
É a praia de Riosmar |
| Praia de Riosmar |
 |
| Río Alemparte desembocando |
Un camiño á esquerda que non ten indicación ningunha, lévanos a unha pequena cala agochada pero á que se pode acceder por unhas escaleiras.
Despois da Areoura, esta é praia máis importante de Cangas e no verán ten bastante afluencia de xente. Trátase da praia dos Xuncos
 |
| Praia dos Xuncos |
Case pegada á dos Xuncos temos a praia de Polas ou Area da Fame, xa na parroquia de Nois. É unha praia tranquila e bastante grande, na que no verán hai xente pero sen agobio ningún e ten os servizos básicos: socorrista, duchas...
A igrexa parroquial de S. Xulián de Nois foi levantada no S. XVII pero aséntase noutra anterior fenicia.
 |
| Igrexa de S. Xulián de Nois |
"La pesca de la ballena se extendió a principios del siglo XVII a los puertos lucenses de Nois, Rego de Foz y Rinlo, y al de Langosteira."
As condicións climatolóxicas do Cantábrico atraían a este tipo de cetáceos ata o entorno da costa lucense. Sen embargo, a sobreexplotación desta especie a través da caza supuxo que nalgúns puntos chegaran prácticamente a desaparecer.
 |
| Porto de Nois |
Nois tamén tivo industria conserveira dedicada á sardiña. Este edificio que despois foi habilitado como vivenda, é un deles onde estivo a antiga conserveira.
 |
| Antiga conserveira |
Un pouco máis adiante está a antiga cetárea de Rubén. Este empresario de Nois aínda actualmente se dedica ao mundo relacionado co mar no Polígono industrial de Fazouro suministrando a grandes áreas comerciais e aos mercados centrais pescado e mariscos en fresco, conxelado e elaborado.
 |
| Antiga cetárea |
A praia de Area Longa é compartida polas parroquias de Nois e Fazouro. A parte que vemos no 1º plano pertence a Nois aprox. ata as pedra sobresaíntes no mar. A partires de aí xa pertence a Fazouro.
No pasado foi unha praia fermosa con fina area. Actualmente está moi deteriorada e afectada por derrubes (sobre todo no lado de Fazouro) e con moitísimas pedras. Hai uns cantos anos, tiña en funcionamento aseos, tiña socorrista...
Houbo un problema coa baixada porque a levou o mar e quedou sen acceso. Fixeron unhas escaleiras pero as que estaban máis en contacto coa auga tamén as levou e actualmente está vallada , non hai ningún servizo e non ten visos de ser arranxada.
Debido aos últimos derrubamentos, o paseo foi cortado e hai que dar unha pequena volta.
Piullamos á esquerda para cruzar pola ponte derriba da vía e voltamos ao inicio.
Páxinas web consultadas:
https://www.laopinioncoruna.es/sociedad/2015/12/25/galicia-andaba-detras-ballenas-24555636.html
https://turismo.deputacionlugo.gal/es/desfruta/xeoturismo/marinalucense
https://www.lavozdegalicia.es/noticia/amarina/2008/04/09/casa-indianos-venta-antiguas-salgadeiras-bienes-culturales-foz/0003_6717187.htm
Ningún comentario:
Publicar un comentario