Amosando publicacións coa etiqueta Viveiro. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Viveiro. Amosar todas as publicacións

luns, 10 de xaneiro de 2022

CAMIÑO NATURAL DO CANTÁBRICO. 6ª ETAPA. TRAMO VIVEIRO - PRAIA DE AREA GRANDE

Para mín, esta etapa é das máis fermosas deste Camiño. O tramo que fixen hoxe (desplazándose para ver O Cargadoiro e a Cova da Doncela e tendo a opción de ir ao Fuciño do Porco) son suficientes atractivos para realizar esta andaina e o tramo que queda, dende a Praia de Area Grande ata O Vicedo tamén é moi fermoso porque xa o coñezo ao coincidir totalmente coa ruta homologada "Costa de O Vicedo" que realizamos hai uns anos.

Características:

- Lonxitude: 14,5 km.

- Dificultade. Baixa.

- Ruta lineal ben sinalizada agás nalgún cruce.

A ruta en WIKILOC:

Descripción:

Saímos de Viveiro (quen non coñeza esta vila pode aproveitar para adentrarse polo seu centro histórico e percorrer as rúas visitando os monumentos. Sen dúbida que merece a pena) Nós como xa coñecemos moi ben esta vila, atravesamos a Ponte da Misericordia para iniciar o Paseo Marítimo de Covas.

O 1º que vemos ao baixar do coche, que estacionamos no aparcadoiro gratuito xunto á estación de autobuses, é a Ría de Viveiro surcada por lanchiñas.

Ría de Viveiro

 A construcción actual da  Ponte da Misericordia data do S. XVI pero a ponte primitiva é da época romana da que só hoxe se conservan 9 arcos dos 12 que tivo. Os tres que faltan foron destruidos ao contruir o malecón e o muelle.

Ponte da Misericordia

Tamén vemos a Porta de Carlos V que foi edificada no S.XVI para sustituir a outra anterior. Foi realizada como homenaxe a Carlos I de España e V de Alemania polos favores que concedeu a esta vila. É unha das tres portas que se conservan de cando Viveiro estivo amurallada. En 1942 foi declarada Monumento Natural e é de estilo renacentista plateresco.
Porta de Carlos V
Atravesamos a Ponte da Misecordia. En frente vemos o codiciado barrio polas vistas de O Paraíso e á dereita a zona escolar. 

Rematada a Ponte, enlazamos co Paseo Marítimo de Covas tamén chamado Paseo do enxeñeiro Martín Ledesma.

Paseo Marítimo de Covas

A un lado vemos o Parque Pernas Peón.

 
Este paseo mide case 2 km. 

E vai ao lado da fermosa e grande Praia de Covas que ten unha gran ocupación en época estival. Covas é unha parroquia de Viveiro.

Praia de Covas
Ao final da praia, vemos unhas rochas puntiagudas chamadas Os Castelos. No S. XIX naufragaron contra elas ao mesmo tempo a fragata  Sta.Mª Magdalena e o bergantín Palomo nunha noite de temporal causando máis de 500 vítimas. En varios recunchos da cidade atópanse restos dese naufraxio.
Praia de Seiramar e Os Castelos

Cruzamos a estrada para pillar outra local entre as casas.

Chegamos á parte alta deste barrio e temos unhas inmellorables vistas de Covas e a súa praia.

Ao pouco os sinais lévannos á dereita onde pillamos unha pista forestal para atravesar un monte:

 O monte está cheo de eucaliptos pero as acacias tamén aparecen e xa floreadas:

Desembocamos xunto á vía de FEVE, en Escourido, aldea pertencente á parroquia de Covas. Aquí tivemos dúbidas en coller á esquerda ou á dereita porque a este Camiño Natural sóbranlle sinais nalgúns lugares e fáltanlle noutros, sobre todo nalgúns cruces. Finalmente pillamos á dereita e acertamos.

Baixamos á estrada xeral que cruzamos e o trazado oficial sinala un estreito sendeiro á esquerda polo que nun km. e pico chegariamos xa á praia de Abrela pero neste punto tamén se nos dá a opción de desviarnos ata O Cargadoiro camiñando 700 m. Nós pillamos esta opción.
O Cargadoiro era a zona onde se descargaba o mineral procedente da mina de Silvarosa (ferro) a través de cable aéreo durante máis de 5 km., algo pioneiro en Galicia. Esta actividade industrial foi moi importante en Viveiro dende finais do S. XIX ata os anos 60 do S. XX xa que daba traballo a moita xente.
Hoxe, esta zona está convertida nun lugar de ocio e área recreativa chamada "Parque Etnográfico da Insua"

Parque etnográfico da Insua
Este parque etnográfico é tamén un excelente miradoiro sobre a ría de Viveiro. Eso sí, que vaian cortando os eucaliptos ou axiña o miradoiro perderá a súa función...
 
Na foto vemos restos das estructuras empregadas para achegar o mineral aos barcos que o trasladarían a Inglaterra e Alemania para fabricar canóns.

 O mineral chegaba ata o mar polo propio impulso da carga aproveitando o desnivel da ladeira ata o mar.

 No tramo final,  o cargadoiro adéntrase no mar. Só se conservan uns metros que se poden percorrer.


Se en lugar de coller de frente para O Cargadoiro pillamos á esquerda, imos dar á Cova da Doncela. Tiña moitas ganas de coñecela xa que ultimamente oira falar moito desta cova, pero grazas a que atopamos un paisano do lugar e nos indicou por onde había que ir, se non non chegaríamos porque non está indicad. Só uns 200 m. antes de chegar temos un letreiro moi grande.
Indo de camiño para a Cova da Doncela, podemos ver xa a praia de Abrela no concello de O Vicedo.


Ata a Punta da Insua pdenos ir por un carreiro pero...OLLO!! É moi estreito  nalgún lugar e un mal paso pódenos pricipitar polos cantís que son moi elevados.
A palabra insua, tradúcese normalmente por illa pero non sempre se refire a un terreo rodeado de auga. Neste caso reférise a unha península costeira.
 

E chegamos á ultimamente famosa Cova da Doncela xa no municipio de O Vicedo. Conta a lenda que nesta cova vivía unha fermosa doncela encantada por un rei moro. De cabelos rubios e vestida de branco, cada ano na noite de S. Xoán baixaba polos cantís para bañarse e peitearse cun peine de ouro e brilantes. Logo volta á súa cova da que non volve sair ata o próximo ano. Máis crible é a versión de que nesta cova contrabandistas e piratas agochaban os seus tesouros.
Á cova hai que entrar agochado:
Cova da Doncela.
Ao principio hai que ir agachado pero ao final xa nos podemos poñer de pé, eso sí moito COIDADO se ides con nenos. Non se poden perder nin un momento de vista xa que hai un alto precipicio que dá a rochas e á auga e unha caída pode ser fatal.
Cova da Doncela


Dende aquí teriamos que dar a volta para volver á ruta oficial (camiñar uns 2 km. para atrás) pero víamos tan cerca a praia de Abrela á que tiñamos que chegar que nos aventuramos por un monte paralelo á praia no que hai un camiño.

Deseguida (uns 200m.) chegamos á praia pero...hai un río que desemboca xusto onde tiñamos que cruzar!
 
Andivemos uns metros, cruzamos esta cala diminuta a ver se atopábamos un sitio bon , con apenas auga para atravesar...

Pero houbo que descalzarse...non había profundidade pero...que fría estaba!!
 
A praia de Abrela no concello de O Vicedo, é un fermosísimo areal cunha área dunar na que se asentan os piñeiros. Unha pasarela de madeira e bancos e mesas conforman un fermoso merendeiro. Nesta praia temos tódolos servizos, incluido un chiringuito moi ben considerado que só abre en verán. Incluso nesta estación, é un lugar cunha ocupación media, moi tranquilo. En época de oleaxe é moi frecuentada por surfistas, tal e como vimos hoxe.
Entorno da praia de Abrela

Esta praia sitúase na parroquia de Suegos, no concello de O Vicedo. Agora imos atravesar lugares desta parroquia dende onde, a medida que imos subindo, contemplamos uhas magníficas vistas:


A igrexa de Santa Mª de Suegos, antiguamente era denominada Santa Mª de Suevos en lembranza deste pobo bárbaro que invadíu Galicia. É do S. XVI con posteriores reformas no S. XVIII
Igrexa de Santa Mª de Suegos

A maioría de vivendas en torno á praia de Abrela son de recente construcción.

Ao chegar enriba temos a opción de ir ata o Fuciño do Porco. Nós como xa estiveramos en dúas ocasións seguimos camiño e agora toca cruzar outro monte:

 Ímonos xa achegando á Praia de S. Román , tamén chamada Area Grande.
 
Pero antes de acadar a praia, topamos coa Cruz de S. Román. Esta cruz lembra a catro dos oito tripulantes do balandro "Drácula" que morreron cando esta embarcación naufragou.
É unha cruz de granito de máis de 5m de altura que se alza solitaria derriba dos cantís. Morreron os veraneantes Marisa e Manolo Vidal Martín (Irmáns), J. Antonio García e o mariñeiro de Covas Celestino Pérez.
Dos outros catro tripulantes, dous deles, despois de máis de 4 horas nadando, chegaron ata a praia de S. Román xa de noite e deron a voz de alarma para rescatar a Carlos e Margarida que eran noivos e deran chegado a unhas rochas onde foron rescatados por un pescador de S. Román que dende a súa lancha os oeu berrar.
Cruz de S. Román
Xa estamos na praia Area Grande ou de S. Román que será o punto final do noso percorrido de hoxe. É esta unha praia que se atopa no seu estado natural. Ten dunas que están moi ben conservadas e protexidas. É unha zona ZEPA(zona de especial proteción para as aves)

Recollida de información:
https://eneldeseado.blogspot.com/
http://www.concellodovicedo.org/turismo/portada-turismo/gl
https://www.mapa.gob.es/es/desarrollo-rural/temas/caminos-naturales/caminos-naturales/sector-noroeste/cantabrico/default.aspx
https://galiciapuebloapueblo.blogspot.com/2016/09/area-etnografica-da-insua-minas-da.html

luns, 15 de novembro de 2021

CAMIÑO NATURAL DO CANTÁBRICO. TRAMO: PRAIA DE ESTEIRO-VIVEIRO

 Dentro da etapa 5 deste Camiño Natural, hoxe realizamos o tramo dende a praia de Esteiro en Xove ata Viveiro rematando así esta quinta etapa.

Dende a saída en Esteiro ata a praia de Portonovo en lugar de ir polo Camiño Natural, fixémolo pola Senda Costeira de Xove xa que esta ruta vai moito máis pegada ao mar. Nesta ultima praia remata a Senda Costeira de Xove e enlazamos aquí co Camiño Natural do Cantábrico.

Un fermoso tramo que pasa por fermosas praias como a de Esteiro, Area e a cala de Portonovo; nós subimos (fóra de trazado) ao Monte Faro xa que só hai que desviarse 1 km. Aquí temos unha área recreativa e unhas magníficas vistas da Ría de Viveiro.
Pasamos pola vila de Celeiro, tipicamente mariñeira e desembocamos no seu importante porto para deseguida chegar a Viveiro onde xantamos e deixamos para a seguinte etapa o percorrido por esta vila.

A Ruta en WIKILOC

Características:

Loxitude: 11,4 km.
Dificultade: fácil
Ruta lineal ben sinalizada.

Descripción:

 Saimos da praia de Esteiro pola Senda Costeira de Xove. A ruta está indicada ao final da praia e non é necesario cruzala ( a nós apeteceunos) pero pódese bordeala e os sinais aperecen ao final: O Camiño Natural mándanos por estrada e máis polo interior por eso optamos por ir pola Senda Costeira que nos leva pegadas ao mar.
Praia de Esteiro (Xove) Moi ao fondo, Estaca de Bares

A praia de Esteiro é a máis salvaxe do concello de Xove e conta cunhas boísimas condicións para a práctica do surf, de feito vimos a tres surfistas na auga. É un espazo pola Rede Natura 2000 xa que conta cun gran sistema de dunas.
Praia de Esteiro
Sorprendeunos atopar este bote colgado dun poste ao que estaba moi amarrado. Foi un bote de aceitunas que tiña un corazón pintado e dentro vimos quue había un papel escrito:

A nosa curiosidade era grande así que abrimos o bote e o papel decía esto:
 
" Ola, soy Nico. Estoy viajando desde 4 meses ahora y hoy es mi cumpleaños 29.8.2021, 35 años. Por eso quiero compartir mi felicidad contigo. Toma un trocito de felicidad y nunca olvides que la vida está maravillosa"

Pola gramática usada debía ser estranxeiro pero entendíase perfectamente o que quería dicir na mensaxe. Pareceunos algo fermoso por eso o quixen contar.


Camiñamos pegadas ao mar uns metros (1km. aprox,) e despois a senda sube para atoparse cunha pista local rematando aquí a "Senda Costeira de Xove" e enlazando co Camiño Natural do Cantábrico.

O trazado do Camiño nos pasa por esta praia se non algo máis arriba pero baixamos ata ela xa que só son uns metros. Estamos xa no concello de Viveiro.
A praia de Portonovo  na punta de Pardiñas é unha cala escondida con moitos coios a algo de area pero pouca. Ao estar tan illada e ser tan pequena ten unha ocupación moi baixa. Alguén colocou un banco e ata un asador aí.
Praia de Portonovo.

Alonxámonos do Cantábrico cruzando un monte (500 m) para ir dar a unha estrada local que nos levará á aldea de Faro.


Neste punto, temos a opción de subir ao Miradoiro de Monte Faro. Só é 1 km. pero como é costa arriba parécennos máis. A subida vale a pena xa que o entorno arriba é marabilloso. Tamén hai que dicir que tivemos moita sorte co día, que estaba soleado, sin nada de vento nin néboa o que nos permitiu parar a repoñer forzas comendo algo e contemplando as vistas que nos ofrece este miradoiro.

Atopamos unha coidada área receativa que foi creada no 2019 ao mesmo tempo que se acondicionou todo o entorno do miradoiro.




Dende aquí observamos Illa Coelleira e unha praia de O Vicedo.


Vemos a ría de Viveiro e a praia de Covas. Seguimos indo por estrada

S. Xiao de Faro é unha parroquia de Viveiro pola que pasamos.

Deixamos a estrada para pillar neste cruce á dereita. A ruta está moi ben sinalizada e non ten perda.

Imos por un sombreado camiño:


Chegando á praia de Area, pasamos por unha zona residencial con moitos chalets que son ocupados só en verán.




Chegamos á praia de Area que ten uns bos accesos, un gran aparcadoiro, un amplo paseo paralelo á praia, hoteis, restaurantes...Ten unha gran ocupación no verán e as súas augas turquesa son moi tranquilas.
No noroeste da praia temos a illa de Area que é un importante refuxio para aves mariñas.
Praia de Area
Paseo paralelo á praia:

O paseo conta tamén cunha pequena área de lecer:

Continuamos o percorrido alonxándonos agora momentáneamente da costa. Imos ir por estrada ata o final deste tramo. (4 km.)
Praia de Area
Chegamos a Celeiro, vila situada na ría do concello de Viveiro ao que pertence. É unha vila escalonada mirando ao porto que posee, un dos máis importantes do Cantábrico tanto en volume de pesca como en ventas, caracterizado pola flota que vai pescar ao Gran Sol onde se pesca a famosa pescada do pincho, distinguida como "Galicia calidade", un dos productos máis respectados e valorados da nosa gastronomía.
Celeiro

Unha rúa de Celeiro
Moitas rúas da vila de Celeiro son así: estreitas e con balcóns.
Unha rúa de Celeiro



Ademais dun importante porto pesqueiro, Celeiro tamén ten un porto deportivo:
Porto deportivo de Celeiro

Os barcos andaban faenando xa que en porto só vimos un.

A Confraría de pescadores está nun fermoso edificio indiano:
A Confraría de Celeiro é un símbolo representativo da vila

Diante da Confraría hai un monumento ao náufrago. É unha obra en bronce do viveirense Xosé Luis Neira Brochs.
Monumento ao náufrago

Camiñamos polo Paseo de Celeiro, pola zona onde se celebra o sonado Festival Resurrection Fest que atrae milleiros de visitantes a este concello de Viveiro.

A sede da  Xefatura Territorial da Consellería do Mar atópase en Celeiro:

Despois da rotonda, entramos xa no Paseo Marítimo de Viveiro e deseguida vemos o seu porto deportivo:

Rematamos o tramo de hoxe onde remata oficialmente a etapa S. Cibrao-Viveiro : ao pé da estación de autobuses. Deixamos a visita á vila de Viveiro para o comenzo do seguinte tramo.

Páxinas web consultadas:

Enlaces aos tramos anteriores desta ruta do Camiño Natural do Cantábrico:






Tramo Castro de Fazouro- Praia de Areoura (Foz): Rutas de sendeirismo: RUTA CASTRO DE FAZOURO- PRAIA DE AREOURA (FOZ)



Tramo Porto de Morás- Praia de Portocelo. (Pola Senda Costeira de Xove): Rutas de sendeirismo: SENDA COSTEIRA DE XOVE (XOVE-LUGO) Tramo: Porto de Morás- Praia de Portocelo.

Tramo Praia de Portocelo- Praia de Esteiro (Pola Senda Costeira de Xove):Rutas de sendeirismo: SENDA COSTEIRA DE XOVE (XOVE-LUGO) Tramo: Porto de Morás- Praia de Portocelo.