Xa fomos facer outras rutas ao concelo de As Pontes, concretamente estas:
FERVENZAS DE BERMUI E SOMEDE
ARTE URBANA
SENDA DA RIBEIRA
Hoxe realizamos unha ruta moi fermosa que nos sorprendeu moito polo fácil e polo que nos fomos atopando a cada paso.
Características da ruta:
Lonxitude: 10,8 km.
Dificultade: moi fácil
Ruta circular sinalizada parcialmente. É necesario seguir un track se non se coñece a zona. Deixo o meu en WIKILOC
A miña valoración desta ruta: 🔆🔆🔆🔆🔆
Descripción:
O Lago das Pontes ocupa o espazo onde antes había unha mina que abastecía de carbón á Central Térmica, agora pechada. A rehabilitación dese oco deu lugar a un inmenso lago artificial con dúas illas. Mide de longo 5 km. de longo, 2 de ancho e ten unha profundidade máxima de 222m. É o lago artificial máis grande de Europa. Ten unha praia de case 500m de longo na zona máis próxima á vila. No 2012 finalizouse a súa construcción.
 |
| Lago das Pontes envolto na néboa |
Aparcamos os coches nun espazo onde non estorbaban, ao pé do lago.
Botamos a andar e deseguida collemos un camiño á dereita.
Imos pola chamada "Senda da Memoria", un percorrido ideado polo concello de As Pontes e Endesa no 2017 para lembrar os lugares que desapareceron devorados pola mina.
No 2014, o presidente de ENDESA, Borja Prado, recibeu o IX Premio da Fundación Fondo para a Protección da Natureza (FONDENA) polo traballo da compañía na restauración do entorno da antiga mina de As Pontes que permiteu a creación do lago e un novo ecosistema.
Este tramo que hai pouco que se inaugurou e vai dende o lago ata a presa que despois veremos. Estamos na parroquia de Santa Mª de Vilavella.
Un rego que dá auga ao lago.
Deixamos neste punto a Senda da Memoria pillando á dereita
O percorrido é moi doado, por camiños ben acondicionados.
Ao longo do percorrido vemos moitos sinais que din "Bidegorri". É unha ruta para bicicleta de montaña de case 55km.
"Unen a paixón polas dúas rodas coa motivación persoal por crear novos percorridos para a bicicleta de montaña. Compaxinan as horas de desfrute e deporte con longas xornadas de traballo titánico. E o seu esforzo, calado e constante durante moitos anos en terreos expropiados da mina das Pontes, preto do inmenso lago artificial, xa é un imán para os amantes da BTT
A Ruta Bidegorri, como a bautizaron en 2013 en recordo ao carril-bici vasco, recibe a centos de persoas chegadas de toda Galicia. É a única ruta de montaña 100% ciclable con cero asfalto"
É impresionante a cantidade de flora autóctona que atopamos.
Chegamos ao Miradoiro de O Cadaval e claro, tal e como esperábamos, non se vía nada. Unha néboa espesa impedía a visión. Eu fíxenme o firme propósito de repetir esta ruta en primavera ou verán nun día despexado.
No Miradoiro do Cadaval está o Castrorroibo: un ser mitolóxico que vixía o lago dende o alto.
Seguimos agora en ascenso (moi suave e durante moi pouco tempo) imaxinando o fermosa que ten que ser esta zona sen néboa.
Neste cruce hai indicacións para continuar de frente, para seguir a Adegorri (ruta de bici de montaña). Nós xiramos á esquerda. Estamos no Monte da Cartelida.
Toca agora baixar un pouco. É un descenso de moi poucos metros pero con bastante desnivel no que hai que levar coidado en días húmidos como o de hoxe.
Segue a sorprendernos a cantida de árboreda autóctona. Entramos nunha carballeira.
Tamén vimos este inmenso acivro. Un bosque precioso!!
Nesta época invernal é moi frecuente ver as árbores espidas cubertas de liques (un lique é un organismo vivo que pertence ao reino dos fungos composto pola asociación dunha alga e un fungo) Os liques aparecen cando o lugar é húmido e hai unha vexetación densa. Son inofensivos para as árbores e ademais un indicador da calidade do aire: os liques non soportan a contaminación por eso é moi raro velos nas cidades.
Aquí o aire non está contaminado!
Hai que ir atento/a ao track que sigo porque non estamos a facer a ruta das bicis de montaña! Aquí hai que xirar á esquerda.
Atopamos o hórreo da Cartelida, un dos poucos elementos que segue intacto despois dos 40 anos de expropiación nestas terras.
 |
| Hórreo da Cartelida |
Cando hai loureiros, acostuma a haber vivendas cerca e si atopamos as ruinas dunha cerca do hórreo, supuxemos que o cabozo formaría parte desa vivenda que houbo.
 |
| Loureiros |
E chegamos de novo á beira do lago que agora podemos ver de cor azul ao despexar o día. Este lago foi premiado en varias ocasións, unha delas co Premio 5 días 2013 otorgado a ENDESA polo mellor proxecto de responsabilidade social corporativa El jurado ha valorado “el compromiso de la empresa con un lugar en el que ha operado durante años y como, una vez finalizada la actividad, mantiene la apuesta por regenerarlo y colaborar con la sociedad local para una reorientación de la actividad de la zona”.
Ademais de vivir nas súas augas numerosos e variados peixes,o lago coas súas dúas illas é tamén o hábitat natural de numerosas aves tanto nidificantes como migratorias.
 |
| Lagoa das Pontes |
Un nome curioso o deste paso que inicia un carreiro.
Á dereita quédanos o lago moi cerca. Sempre que se fai sendeirismo se dene levar un bo calzado porque aínda que os camiños e carreiros desta ruta están prefectamente practicables tamén atopamos auga.
Dende abaixo, nun determinado punto vemos o Castrorroibo. Ese era o momento de estar agora alí...
Aquí houbo un momento de confusión, seguimos uns metros de frente (indicación do Bidegorri) pero había que pillar o carreiro da dereita.
Tivemos que cruzar un rego saltando. Uns saltamos e outros cruzaron por uns trocos.
Unha ruta que non pisa absolutamente nada de asfalto e é moi, moi fermosa!!
Fermosísimo carreiro con árbores en zig zag.
Un carballo que se resiste a perder as súas follas.
Estamos na parroquia de Vilavella. A principios do S. XX estivo formada por 41 lugares dos que actualmente só conserva 12 xa que a mina de carbón estendíase ao longo de toda a superficie desta parroquia e os seus habitantes víronse na obriga de desprazarse a outros lugares do municipio.
Xunto ás casas tamén desapareceron elementos de arquitectura tradicional como hórreos, muíños, pontes, capelas, cruceiros...Algúns destes elementos foron rescatados e trasladados a outros lugares do municipio como a Ponte de Illade ou a Ponte de Pedra.
O último tramo da ruta vai pegado ao lago vendo de frente as antigas chemineas da Central Térmica hoxe sen actividade.
Volvemos pasar pola presa do rego que verte a auga ao lago que agora, aínda que o día está por veces moi oscuro, podemos ver.
A piques de rematar a camiñata, vemos en 1º termo a praia construida no lago e que ten unha alta ocupación no verán xa que está moi ben acondicionada podendo estar na area ou baixo as árbores, a auga está sempre tranquila ao non ser un mar e ademais a unha temperatura constante moi boa. Hai bares, chiringuitos...e practícanse tamén deportes naúticos.
No ano 2023 que acaba de rematar, o lago das Pontes acadau por 3º ano consecutivo a Bandeira Azul.
E así rematamos esta gratificante, sorprendente e preciosa ruta que me prometo volver a realizar tal vez este verán para poder aproveitar e poder bañarme no lago.
Páxinas web consultadas:
https://www.sientegalicia.com/blog/el-gran-lago-artificial-de-galicia/
https://amigosdeaspontes.org/as-pontes-inaugura-un-nuevo-tramo-de-la-senda-da-memoria/
https://www.elprogreso.es/articulo/a-chaira/traballo-titanico-duas-rodas/202108301519001522680.html
https://jardiver.com/liquenes-y-musgos-son-peligrosos-para-los-arboles/
