SENDA DEL OSO (TEVERGA-ASTURIAS)

A Senda del Oso é unha das rutas emblématicas de Asturias e unha das máis concurridas. Discorre por un camiño cercado cun valado de madeira polo que anos atrás circulaba un tren mineiro que percorría o val do río Trubia transportando carbón. Esta senda foi reconvertida e habilitada como vía verde.

Un dos atractivos da ruta está en Proaza onde se poden ver dúas osas en semiliberdade. Cando fomos nós (ano 2015) poidemos ver a Paca e a Tola. Esta última, Tola, morreu no ano 2018 polo que agora só se pode ver a Paca e a unha nova que incorporaron e ten agora 8 anos aprx. Chámase Molina.

A historia de Paca e de Tola que son irmás é a seguinte:

Cando tiñan poucos meses, un cazador furtivo matou a súa nai. Ao quedar orfas, quedaron baixo a protección do Fondo para a Protección dos Animais Salvaxes (FAPAS) e viviron en Cataluña e Extremadura ata que no 1996 as osas foron traladadas a Proaza ao cercado actual. Intentouse devolver estes animais ao seu medio natural pero estaban xa acostumadas aos humanos e foi imposible.

Esta ruta ten forma de Y e  ten 40km., os mesmos que percorría o tren mineiro. Ten tres tramos a realizar. Nós fixemos dende Tuñón ata Entrago (21 km.)

Loxitude: 21 km. (Tuñón-Entrago)

Dificultade: baixa

Ruta lineal. Ben sinalizada.

Descripción da ruta:

Saimos de Tuñón:

E camiñamos por espacios abertos con aldeas ao fondo:

E despois duns 6km., chegamos a Proaza e vimos as osas:

Paramos a descansar un pouco:

E continuamos desfrutando dunha espectacular paisaxe:

Esta formación chámase "Peñas Juntas". Sobra dicir o porqué:

Atravesamos túneles:

E pouco a pouco fomos chegando a Entrago:

Dende Entrago collemos un bus e voltamos a Tuñón onde deixaramos os coches.

RUTA DO LOIO. PARADELA PR-G14

 Esta é unha ruta ben curtiña e doada de facer pero non por eso menos fermosa xa que ao longo dela iremos vendo árbores autóctonas, muíños, pontes de madeira, algunha fervenza...todo ao lado do tranquilo río Loio.

Lonxitude: 7km.

Dificultade: fácil

Ruta lineal.

Sinalización: no momento que nós a realizamos (2014) estaba regular sinalizada, nalgúns puntos aparecía borrada a sinalización e noutros, confusa. Esto debeu ser correxido xa que xente que a fixo no 2019 apunta que está perfectamente sinalizada.

A ruta empeza en Paradela, ao lado das piscinas municipais deixamos os coches e empezamos a baixar cara ao río:

Atopamos muíños en ruínas:

Pontes ben rústicas:

E unha exuberante vexetación:

Seguimos camiñando nun entorno paisaxístico inigualable:

O camiño segue entre salgueiros, carballos, acebos...ata chegar ós 2km. de ruta onde se observa un impoñente carballo milenario:

Seguimos baixando cara ao río para chegar ao Muíño da Retorta que é o máis grande que atoparemos con 4 pedras de moer e totalmente restaurado.

Seguimos entre pastos e fincas

Divisando aldeas ao lonxe:

Continuamos  por un camiño con moito encanto cruzando fermosos soutos:

Tamén, e aínda que o camiño non cansa, sempre facemos unha parada:

O tramo final da ruta, lévanos ata a carretera LU-633 frente a dous restaurantes. Comemos nun deles, no restaurante "O Mesón do Loyo"

  

Foi unha ruta ben fermosa!!!

RUTA DEL ALBA (SOTO DE AGÜES- SOBRESCOBIO) PR.AS62

Estamos ante unha das rutas máis coñecidas de Asturias e non é de estrañar polo fermosa que é e pola marabillosa vila onde está situada: Soto de Agües. A ruta del Alba está dentro do Parque Natural de Redes que é reserva da Biosfera e ademais declarada Monumento Natural.

A ruta del Alba foi fundamentalmente un camiño gandeiro e tamén mineiro, atópase no fondo dun val e transcorre en todo momento á beira do río Alba ou Llaímo. Este camiño une dende tempos inmemoriais os concellos de Sobrescobio e o de Aller.

Nesta ruta abruma a paisaxe, a vexetación pero sobre todo, a auga: nos rápidos do río, nos remansos, nos regatos e pozas, nas fontes...

É unha ruta inesquecible!!

Características:

Lonxitude: 15,5 km. (ida e volta)

Dificultade: Baixa

Ruta lineal ben sinalizada.

Descripción da ruta:

Empezamos no pequeno e fermoso pobo de Soto de Agües que pertence ao concello de Sobrescobio (Asturias)

Soto de Agües

Soto de Agües

Empezamos camiñando sobre formigón:

A ruta está moi ben sinalizada. Despois do 1º km. entramos no comenzo real da ruta.

 A cor verde predomina:

Soto de Agües vai quedando atrás:

A partires dos 2 km. comenza o desfiladeiro, o val empeza a estreitarse e o río vai pegadiño ao camiño.

Un pouco máis adiante, á nosa dereita podemos ver unha formación rochosa en forma de corno que os lugareños chaman "O vixiante":

De aquí en diante, poderemos observar pequenos saltos de auga no río:

Algo máis adiante atopamos unha pintoresca casiña á que se accede por unha ponte de madeira:

Máis adiante atopamos unha área de descanso e unha bifurcación, iremos pola esquerda: 

Auga, moita auga:

Despois da área recreativa acábase o camiño con formigón e empeza un tramo en pendiente pero é suave, lévase moi ben:

Vimos fermosas plantas:

E rústicas escaleiras:

E verde, moito verde:

Despois de case 8km, chegamos a Cruz dos Ríos onde remata a ruta. Aquí comemos nunha pequena área recreativa:

Toca dar a volta polo mesmo camiño pero non nos vai cansar porque estaremos inmersos nesta beleza:

Eu perdín un pañuelo pero outros sendeiristas que pasaran, deixárono aquí :

Ao volver vimos animais:

 E para rematar, xa de volta en Soto de Agües vimos esta casa tan adornada!!

Aquí deixo un vídeo moi curtiño pero que resume á perfección  o fermoso percorrido e vese tamén o que cambia dunha estación a outra. Nós fomos en primavera e a mín gústame moito máis nesa estación.