INSUA DE SEIVANE + CANEIRO DE PIAGO (OUTEIRO DE REI)

 Hoxe fomos ao concello de Outeiro de Rei, a tan só 11 km. de Lugo. É un concello moi extenso con nada menos que 27 parroquias e que ten un inmenso patrimonio histórico- artístico e natural. Hoxe percorremos algo do seu patrimonio natural, onde o río Miño creou insuas e paraxes dunha gran beleza.

 Nese concello xa percorreramos un tramo da ruta "Camiño do Miño" hai un tempo. Deixo aquí o ENLACE .  Tamén ten unha interesante e pequena ruta que gusta moitísimo aos nenos e nenas e que tivo un enorme éxito a súa publicación neste blog. Trátase da coñecida como "Aldea das Formigas"  na parroquia de S. Clodio de Aguiar e pódese ver AQUÍ

Hoxe imos percorrer unha ruta moi pequeniña pero fabulosa e para completala fomos ata o Caneiro de Piago que se atopa cerca, pero como o traxecto ata aí non está sinalizado, teremos que seguir algún track. Eu deixo o que nós fixemos.

Estamos nun espazo natural protexido dun gran valor ecolóxico e medioambiental que forma parte da Reserva da Biosfera Terras do Miño e da Zona Especial de Conservación (ZEC) Parga-Ladra-Támoga.

Características da ruta

Lonxitude: 4,5 km.

Difcultade: ningunha

Ruta circular e só sinalizada a da Insua de Seivane.

A ruta en WIKILOC

Descripción:

Accedemos á Insua de Seivane, tamén chamada pola xente do lugar Insua do Pazo ou Insua de Arriba, pola ponte colgante sobre o Miño dende a parroquia de S. Xoán de Parada.

A ponte colgante favoreceu que a insua deixara de ser practicamente descoñecida xa que acceder a ela era dificil. Este illamento no pasado propiciou un bosque autóctono e hoxe vemos convivindo a caballos, acivros, fresnos, en perfecta harmonía.

Ponte colgante sobre o Miño

 Esta ponte ten unha lonxitude duns 30m.

O primeiro no que nos fixamos ao rematar de cruzar a ponte, é nesta caseta que resulta que foi un refuxio de pescadores. Ao seu carón hai unha pequena área recreativa.

Refuxio de pescadores.

Tanto ten pillar o sendeiro da esquerda que o da dereita. A ruta é circular e imos empezar e rematar no mesmo lugar onde empezamos.

Nós pillamos á nosa esquerda.

Sendeiro de pescadores

Imos todo o tempo pegados ao río por un sendeiro de pescadores. Á nosa dereita está o bosque, á esquerda, o Miño.

Sendeiro

Nesta época (principios de abril) aos espiños xa lles sairon as follas.

 

Tamén se poden ver acivros e outras árbores.

 

Deseguida (a illa é moi pequena) voltamos ao principio, onde están o refuxio de pescadores e a área recreativa.

Refuxio de pescadores e área recreativa

 E volvemos cruzar a ponte, agora para o outro lado:

Ponte colgante

Ao ser tan curtiña esta ruta, decidimos seguir un track que nos levou ata o Caneiro de Piago.

Ao rematar de cruzar a ponte, pillamos un camiño e despois un carreiro que nos leva todo pola beira do Miño nun paseo moi agradable.

Río Miño

O sendeiro remata ao chegar a unha ponte. Subimos á estrada e cruzamos a ponte sobre o río.

Despois duns metros (moi poucos) pola estrada xa vemos á esquerda o camiño que nos leva ao Caneiro de Piago, na parroquia de Robra.

 

Un CANEIRO é unha presa de pouca altura que ademais de para a pesca servían para cruzalos ríos. En moitos casos servían tamén para canalizar a auga para os muíños.

Esta presa une as parroquias de Robra e Martul

 No Caneiro de Piago desvíase parte da auga do río cara a unha gran canle que alimentaba a 1ª Central que prduxo enerxía para iluminar a cidade de Lugo a finais do S. XIX. Mantivo a súa actividade durante máis de 30 anos, logo estivo inactiva e no ano 2018 foi recuperada para a producción de electricidade.

Central Hidroeléctrica de Piago

 Voltamos por onde viñéramos.

En total só camiñamos 4,5 km. e como aínda quedaba moito día decidimos achegarnos ata Vilalba (que nos quedaba camiño da casa) para andar polo Paseo dos Soños, pero esto contareino na próxima entrada.

RUTA DE SENDEIRISMO PARA NENOS. S. CLODIO DE AGUIAR- OUTEIRO DE REI (LUGO)

 É a 1ª vez que publico unha rutiña para nenos e nenas. Esta publicación vai dedicada ao meu netiño Gael, de 3 aniños e que o outro día vivíu unha xornada preciosa desfrutando dun lugar máxico na compaña dos seus papis, do seu padriño e a noiva deste e dos seus avós paternos. Os adultos vivimos un día de 10 véndoo a el como desfrutaba e gozando tamén nós da fermosura e orinalidade deste sitio que agora comentarei.

Características da ruta:

Lonxitude: 1,5 km. aprox.

Dificultade: ningunha

Ruta circular na que é imposible perderse.

Descripción

Este lugar máxico atópase nun sitio bastante apartado aínda que cerca de poboacións como Rábade, Outeiro de Rei e Lugo.

Está dentro do concello de Outeiro de Rei, na parroquia de S. Clodio de Aguiar. Unha parroquia moi pequena (no ano 2019 só tiña 36 habitantes)

Parécenos que para ver cousas grandiosas e que vallan a pena temos que ir ás cidades ou vilas grandes pero non sempre é así. Nesta parroquia ben pequena naceu da man de X. Ramón Rodríguez Iglesias un proxecto precioso que cada día é máis coñecido e ten máis visitantes.

Con gran esforzo e de xeito altruista (só nos pedirán que deixemos a vontade) este home creou un mundo de conto con animais, con personaxes, con lugares que non deixarán de sorprendernos a cada paso; e o máis importante: todo construído con materiais de refugallo. Un mundo cheo de maxia no que se pode sentir o amor á natureza.

Situamos  o lugar de S. Clodio de Aguiar onde está a tamén chamada "Aldea das Formigas" Está AQUÍ

Despois de aparcar onde se pode (Non hai sitio habilitado) atopámonos con estas cigoñas:

E imos con coidadiño porque nos vixía a " Formiga radar"

Tamén vemos este bólido vermello que conduce unha formiga.

Non podía faltar o enfermeiro coa vacina contra o Covid:

Tampouco podía faltar a Formiga que controla o tráfico:

Xusto na entrada temos un punto de recarga de batería. Todo aquí é ecolóxico:

Estes elementos anteriores están na carretera. Entramos ao recinto, que é un precioso prado rodeado de árbores e o primeiro que vemos é ao cobrador de morosos

Todo é feito con materiais reciclables como tiestos, botas, plástico de silos, neumáticos, bidóns... Esta preciosidade sería a casiña das formigas, que aínda que hai moitos outros animaliños, elas son as protagonistas:

Continuamos o percorrido sorprendéndonos a cada paso. Este foguete facía as delicias de tódolos pequenos que por alí había:

Porque se pode entrar dentro onde hai un astronauta e unha réplica dun ordenador que poden manexar:

O camiño é precioso e sorprendente a cada paso:

E xa vemo ao lonxe a 1ª "criatura feroz"

Ohhhhhh....que medo! Esta é a serpe Lurditas

O polbo non podía chamarse doutro xeito...

Tamén vimos a abella Maya:

E un paxaro carpinteiro:

É incrible o que se pode facer con imaxinación e vontade de traballo:

As formigas traballando:

E aquí temos a Fermín:

E a Gastón

Este lugar é chamado tamén "A aldea das formigas"

Unha inmensa araña!!

Seguimos o percorrido sen deixar de sorprendernos:

O enclave é ben fermoso:

Seguindo co noso paseo, atopamos o autobús escolar:

Que ten a súa parada, claro:

Un caracol cos seus filliños:

E esta formiga motorizada cazou o virus do Covid!!

Ás formigas debe de gustarlles as motos:

Ata hai unha formiga-bruxa colgada dunha árbore:

E estas teñen unha bomba!!

 Seguimos o fermoso percorrido:

E atopamos unha formiga buscadora de ouro. Fixarse que collar leva!!

Chegamos a un edificio que parece moi futurista:

E que por dentro é precioso, con plantas  e bancos e pedras...

E ao rematar o circuito atopamos ao porco Martiño. Como a entrada é gratuita, podemos meterlle a Martiño por un burato que ten algún cartiño, o que queiramos, para axudar a manter este espectacular lugar!!